PlayStation VR hardware review - VReview
VReview.
Virtual reality. Het is een term die al sinds de jaren '80 niet meer uit de gamewereld weg te denken is, maar pas dit jaar werkelijkheid geworden is. De Oculus Rift en de HTC Vive vechten allebei om een plekje bij gamers te veroveren, maar de hoge prijskaartjes en pittige pc-vereisten zorgen ervoor dat voorlopig enkel de happy few VR-gaming kunnen beleven. Sony wil het met de PlayStation VR anders aanpakken: een virtual reality headset met een laag prijspunt die enkel een PlayStation 4 en een PlayStation Camera nodig heeft om te functioneren. Is dit dan de definitieve doorbraak voor virtual reality? Dat valt nog even af te wachten.
Comfort
Een eventueel falen van de PlayStation VR kun je in elk geval niet aan het draagcomfort wijten. De bril is tamelijk zwaar, maar dankzij de stevige hoofdband en het slimme design dat het gewicht naar je voor- en achterhoofd leidt, krijg je geen nekpijn. Zelfs niet na urenlang spelen. Je kunt bovendien je bril tijdens het spelen blijven dragen, want er is genoeg ruimte voorzien dat die niet tegen je gezicht wordt platgedrukt.
De materialen waaruit de PlayStation VR bestaat, zijn weliswaar een kleine domper op de feestvreugde. De bril ziet er mooi afgewerkt uit, maar bij aanraking merk je dat het goedkoop plastic betreft. Ook de kleine plastic flappen rond je neus bungelen, geven niet bepaald de indruk van een luxeproduct. Dat is dan ook de keerzijde van de medaille van de goedkoopste volwaardige virtual reality bril te zijn. Tijdens het spelen heb je er echter geen last van.
Installatie
Sony verdient vooral lof door hoe het zijn belofte van 'de toegankelijkste virtual reality bril' nakomt. De installatie van de PlayStation VR is namelijk een eenvoudig karwei. De kabels zijn genummerd, en een duidelijke handleiding legt je met heldere tekeningen stap voor stap uit wat je moet doen om de headset aan de praat te krijgen.
De PlayStation VR heeft wel heel wat ruimte nodig om te functioneren. Zorg ervoor dat je nog wat plaats in de buurt van je PlayStation 4 over hebt, want je moet ook nog een processing unit in je televisiekast kwijt kunnen. Die lijkt op een mini-PlayStation 4 en neemt veel ruimte in. Je moet de unit namelijk met een kluwen van kabels met zowel je PlayStation 4 als je televisie verbinden. Dan zijn er daarnaast nog de extra kabel voor je PlayStation Camera en de kabel die naar de headset zelf leidt. De VR-bril bestaat dan wel uit allerlei kleine apparaten, maar door de hoeveelheid aan kabels heeft het een grote impact op je woonkamer.
Speelervaring
Tijdens het spelen smelten de meeste problemen echter als sneeuw voor de zon. Vlak bij de headset bevindt zich een kleine interface waarmee je de PlayStation VR aan- en uitzet en het volume van de bijgeleverde oortjes regelt. De power-knop heeft een ander reliëf, dus je zult niet gauw op de verkeerde knop drukken. Het is een subtiel, maar slim design.
Er is echter nog een extra bekommernis met betrekking tot de kabels, en dat is dat audio-apparaten ook vanuit die interface worden geregeld. Je moet de jack van je koptelefoon / oortjes daar ook inpluggen. Je regelt dus best eerst alles voordat je de headset opzet om te vermijden dat je als een halfgare blindelings nog technische zaken moet regelen.
Sony levert oortjes bij de VR-bundel. Die zijn qua audio van een degelijke kwaliteit, maar zijn van minderwaardig materiaal gemaakt. Na amper één dag spelen begaf het rechteroortje het al, te wijten aan een slecht contact vanuit de jack. Een goede koptelefoon is dus aan te raden.
Als je de VR-headset op je hoofd hebt, is de ervaring bijna probleemloos. Zodra je de camera juist hebt gecentreerd, werkt de tracking vlekkeloos. Je kunt daar wel een tijdje mee bezig zijn, want in je eentje de juiste hoogte en juiste hoek vinden is geen eenvoudig karwei. Mocht je toch ondervinden dat de Camera je bewegingen niet volledig juist registreert, dan helpt het om in een donkere ruimte te spelen. Zorg dat je steeds zoveel mogelijk lichtbronnen afschermt.
Ook qua beeld is de ervaring bijna perfect. Mogelijk moet je wel wat experimenteren vooraleer je de perfecte positie voor je ogen vindt. Zo niet, dan is de onderkant van het scherm wazig, wat afbreuk kan doen aan je gevoel van immersie. In het begin is het ook wennen aan de ietwat lage resolutie. Vooral wanneer er tekst op het scherm staat, merk je dat je individuele pixels kunt zien. Tijdens het spelen zelf draait alles echter zodanig vloeiend dat je daar niet langer bij stilstaat. Storend wordt het dus nooit.
Sony heeft zwaar ingezet om de beruchte motion sickness, waardoor je misselijk wordt tijdens het spelen, te voorkomen. Dat hangt echter sterk af van game tot game. De meeste titels zijn voorlopig redelijk statisch, waardoor er geen problemen kunnen ontstaan. Zo biedt Wayward Sky een rustige ervaring met vaste camerastandpunten, waardoor je maximaal kunt genieten van de ervaring. Ook games als Until Dawn: Rush of Blood beperken wilde bewegingen tot een minimum. Een dynamische, snelle game als Rigs daarentegen geeft na een tweetal minuten al een flinke draai aan je evenwichtsorgaan. Het gevoel van misselijkheid wordt daardoor te overweldigend. Voor die intense titels is het dan ook aan te raden om eerst gewend te raken aan het gevoel van virtual reality.
Demo disc
Sony levert ook een demo disc bij de PlayStation VR met acht demo's op. PlayStation VR Worlds biedt een geweldig voorsmaakje van de mogelijkheden van VR, dankzij allerlei tech demo's die afwisselende scenario's bieden. Van een bankoverval tot onderwater duiken in een duikkooi... Dit is dé basisintroductie tot VR. Het zijn weliswaar geen volwaardige games, maar wel heel indrukwekkende ervaringen die je doen beseffen waar virtual reality allemaal tot in staat is.
Ook Wayward Sky biedt dat inzicht. De ogenschijnlijk simpele point-and-click game wordt dankzij virtual reality naar een hoger niveau getild. Door even in je zetel voorover te leunen kun je je hoofdpersonage gedetailleerd bekijken of neus aan neus met de schattige robots gaan staan. De Move-controllers (die je apart moet aankopen) zijn wel een must, want met de DualShock 4 spelen is tamelijk omslachtig.
EVE: Valkyrie is een indrukwekkend schouwspel waarin je in de cockpit van een ruimteschip kruipt en aan enorme veldslagen in de ruimte meedoet. De korte speelduur van de demo gooit echter roet in het eten: na ongeveer vijf minuten zit je vlucht er al op. Dat gevoel van werkelijk aan space-dogfights mee te doen smaakt wel naar meer.
Driveclub VR toont aan dat virtual reality de toekomst van racegames is. Na de illusie van daadwerkelijk in de cockpit van een Ferrari te zitten, opzij te kijken en een andere chauffeur je in je flank te zien rammen, is het een complete teleurstelling om naar 'traditionele' racegames terug te gaan. Driveclub VR toont aan dat van alle genres racegames misschien wel het meeste potentieel bieden in virtual reality. Er zijn wel slechts drie wagens en twee evenementen beschikbaar in de demo. Door de korte duur blijf je achter met hetzelfde gevoel als bij EVE: Valkyrie: een zeer indrukwekkende ervaring die naar meer smaakt.
Rigs is een mechshooter die ook sportelementen bevat. Na drie kills op rij ga je namelijk in 'overdrive', waardoor je een punt kunt scoren voor je team door in een soort hoepel te springen. Mobiliteit en knallen worden hier op interessante wijze gecombineerd, maar er is een grote 'maar': je moet een flinke weerstand hebben opgebouwd tegen motion sickness vooraleer je van Rigs kunt genieten. Door de snelle bewegingen en hoge sprongen voel je je maag namelijk al snel in opstand komen.
Headmaster is een simpel concept op papier: je krijgt constant ballen aangereikt via voorzetten en moet dan met kopballen bordjes omver stoten om punten te scoren. Het heeft alles in zich om mis te lopen door een slechte tracking van de PlayStation Camera, maar de bewegingen van de PlayStation VR worden feilloos geregistreerd en dat zorgt ervoor dat dit een geweldige ervaring is. Voor je het weet ga je volledig op in de uitdaging en denk je dat je echt op een veld staat. De humor en onverwachte scenario's zorgen er ook voor dat er meer diepgang is dan de eerste indruk doet vermoeden.
Battlezone is een simpele shooter waarbij je in een tank zit en doelwitten uitschakelt. Net zoals bij Wayward Sky tilt virtual reality de game naar een hoger niveau. De simpele gameplay wordt zo plots veel meeslepender. Wel opletten: langdurige speelsessies zijn funest voor je evenwichtsorgaan.
Tumble VR vervolledigt het pakket. Deze puzzelgame geeft je de taak om blokken op elkaar te stapelen, maar voegt steeds elementen toe waardoor dat karwei pittiger en pittiger wordt. Je voelt je even weer een kind terwijl je in opperste concentratie blokkentorens bouwt. De game biedt niet de meest spannende ervaring aan, maar is slim ontworpen en weet zo je aandacht te houden.
Voor een volledige lijst van alle games die bij de release van de PlayStation VR beschikbaar zijn, lees je onze handig overzicht: PlayStation VR launch line-up - Alle 31 launch games op een rij.
Conclusie
De PlayStation VR komt zijn belofte volledig na van de goedkoopste en toegankelijkste virtual reality-bril te zijn. Er zijn enkele kleine nadelen verbonden aan die filosofie. De materialen zijn goedkoop en je woonkamer raakt bezaaid met een hele hoop kabels. Maar dat zijn slechts kleine minpunten tegenover een enorm aangename ervaring. De installatie is gemakkelijk, visueel zijn er weinig tot geen problemen en het draagcomfort is subliem. Of de PlayStation VR een blijver is, zal uiteindelijk afhangen van de games die ervoor uitkomen. Aan de bril zelf zal het alvast niet liggen. Virtual reality in je woonkamer is niet langer een droom, maar gewoonweg de realiteit.
Hulp nodig met de installatie van de PlayStation VR? Lees dan snel onze PlayStation VR installatiegids.