PlayStation VR2 review - Een grote stap vooruit, maar met een fikse prijskaart
VR de spelers.
De PlayStation VR2 review van Carl schuift de nieuwe bril van Sony op de neus en dompelt zich onder in de virtuele realiteit.
Virtual reality (VR) heeft voorlopig nog steeds een nicheplekje binnen het gamelandschap. Sony deed in 2016 echter een dappere poging om VR zo toegankelijk mogelijk te maken met de eerste PlayStation VR. Gebruiksgemak stond voorop, met een simpele set-up waarbij je enkel een PlayStation 4 en PlayStation Camera nodig had. Qua paardenkracht was het weliswaar de minst performante headset op de markt. Ondanks enkele sterke games, wist de headset niet volledig door te breken bij het grote publiek.
Met de PlayStation VR2 doet Sony een nieuwe poging. Deze keer gebruikt het de extra paardenkracht van de PlayStation 5 en enkele nieuwe features om een meer indrukwekkende VR-ervaring op je oogbol te toveren. Concurrenten hebben echter niet stilgezeten, en ondertussen hebben de Valve Index en vooral de Oculus Quest 2 belangrijke innovaties naar voren geschoven. Hoe verhoudt de PlayStation VR2 zich tegenover Sonys vorige VR bril en de concurrentie?
Installatie
De PlayStation VR2 steekt de Quest 2 naar de kroon als meest toegankelijke VR headset op de markt. Hoewel je een PlayStation 5 nodig hebt om de PlayStation VR2 te gebruiken, hoef je enkel maar de USB-C kabel van de headset in te pluggen in de console en je kunt meteen beginnen spelen. Hoewel de PlayStation VR2 niet draadloos is, wordt het standaard met een kabel van 4,5 meter geleverd. De kabel is lang en flexibel genoeg dat het nooit stoort.
Je hebt geen ander tussenstuk nodig om te spelen, en dat is een onvoorstelbare vooruitgang voor Sony. Voor de eerste PS VR had je namelijk wel kabels nodig tussen de console en de ‘processing unit’, én moest je ook nog een plekje voor de PlayStation Camera zoeken. De PlayStation VR2 schittert dus in eenvoud.
De headset geeft je ook een degelijke inleiding wanneer je het voor de eerste keer opstart. Je leert hoe je de lenzen kunt scherpstellen (daarover later meer), hoe je de kijkrichting kunt resetten, en meer. Alles is extreem simpel, duidelijk en vlug - zelfs als je nog nooit eerder VR hebt gebruikt. Het is een meesterlijke demonstratie van ‘onboarding’ door Sony.
Comfort
Sony heeft uitgebreid aandacht voor je comfort. De PlayStation VR2 is namelijk één van de meest aangename VR toestellen op de markt. Hoewel de headset tamelijk zwaar is, zorgt de stevige hoofdband en het algemene design ervoor dat gewicht naar je hoofd wordt geleid - en dus niet naar je nek. Ook is er ruimte genoeg voor je bril. Ik heb zelf een relatief grote montuur en ditto glazen, maar dit was nooit een probleem bij het spelen.
De PlayStation VR2 is ook een serieuze verbetering tegenover het origineel wat betreft de bouwkwaliteit. De headset zelf is uit kwalitatief plastic gemaakt en de zachte onderdelen (zoals het stuk dat op je neus rust) zijn aangenaam - zowel qua gevoel als qua uitzicht. Tijdens speelsessies had ik bovendien geen last van overmatige warmte. Nochtans is het een gekend fenomeen bij VR brillen dat je neus en voorhoofd al gauw zweetparels vormen. Daar is hier geen sprake van.
PlayStation VR2 Sense controllers
De launch van de PlayStation VR 2 verliep niet van een leien dakje. Heel veel spelers doken op onlinefora om te klagen over de PlayStation VR2 Sense controllers wier knoppen niet werken. Dat bleek ook bij mijn reviewexemplaren het geval. Wat ik ook probeerde, de X-knop reageerde niet. Het was bijgevolg niet mogelijk om zelfs maar voorbij het beginmenu van een game te geraken.
De online gemeenschap heeft echter enkele handige ‘workarounds’ bedacht. Zo kun je achteraan de Sense controllers een bijzonder kleine opening vinden. Steek je hier een speld in en hou je het interne mechanisme enkele seconden ingedrukt, dan resetten de controllers. Dit werkte voor mij en hierna vormden de controllers geen probleem meer. Anderen lieten echter weten dat hun controllers bij elke opstart weigerden mee te werken.
Het lijkt erop dat het hier over een software probleem gaat, en geen probleem met de bouwkwaliteit van de hardware zelf. Nu is het echter aan Sony om snel een oplossing te bieden voor dit wijdverspreide en uitermate cruciaal probleem.
Als je Sense controllers wel werken, dan zijn ze een heus plezier om te gebruiken. Het visueel design meer dan een beetje denken aan de Oculus Touch controllers, met deze prominente rondingen. De lay-out van de knoppen is erg logisch, de bouwkwaliteit voelt zeer stevig, en bovendien zorgt het gebruik van haptische feedback ervoor dat je helemaal in games ondergedompeld wordt. De controllers zijn ook zeer licht, wat erg aangenaam is voor bijvoorbeeld shooters gezien je de Sense-controllers daar constant met gestrekte arm gebruikt.
Oplaadstation voor PlayStation VR2 Sense-controllers
Indien je het apart verkrijgbare ‘Oplaadstation voor PlayStation VR2 Sense-controllers’ koopt, heb je het grote voordeel dat je je VR2 Sense-controllers op kunt laden via een stopcontact - zonder dus de verbindingen op je PlayStation 5 in te palmen. Dat is geen overbodige luxe gezien de console maar twee USB-C connecties heeft. In het pakket zelf worden twee magnetische oplaadstrips geleverd, die je aan de USB-C poorten van de Sense-controllers bevestigt. Daarmee maak je vervolgens verbinding met het oplaadstation. Je controllers lijken daarna haast te zweven terwijl we opladen.
Het oplaadstation heeft hetzelfde futuristische visuele design als de PlayStation 5, met zachte glooiingen en een zwart-wit motief. Het neemt een bescheiden hoeveelheid plaats in, zodat ik het relatief subtiel kon incorporeren in mijn woonkamer. Zodra je de Sense-controllers in de oplaadpunten plaatst, verdwijnt echter alle subtiliteit. Het eindresultaat is een relatief omvangrijke en dominante aanwezigheid. Het oplaadstation is dus zeer praktisch, maar verre van esthetisch aangenaam.
Speelervaring
De PlayStation VR2 heeft een veel hogere visuele kwaliteit dan diens voorganger. De 1080p resolutie van weleer ruimt namelijk plaats voor een HDR OLED display met een resolutie van 2000x2040 per oog. Het zorgt voor beduidend scherpere beelden en sprankelende kleuren. Daarmee schotelt de PlayStation VR2 je ook een hogere scherpte voor dan de Oculus Quest 2 (1832x1920 per oog) en de Valve Index (1600x1440 per oog).
De PlayStation VR2 volgt ook moderne trends wat betreft de tracking. Het bevat namelijk vier camera’s op de headset zelf, enkele motion sensors en proximity sensors. De tracking is enorm accuraat. Ik had bijna nooit last van drifting, en de controllers bleven mijn acties erg goed oppikken - behalve als ik iets te dicht bij de vloer kwam. Gedaan dus met de inaccurate tracking van Sonys vorige, die te wijten was aan de PlayStation Camera.
De ‘See-through Mode’ is één van de meest aangename features van de PlayStation VR2. Een typisch probleem bij VR is namelijk dat je de buitenwereld niet meer kunt zien. Bijzonder irritant wanneer je bijvoorbeeld een slok water wilt drinken, of wanneer één van je controllers net buiten bereik ligt. De PlayStation VR2 heeft nu echter een ‘See-through Mode’ die je activeert met een knop onderaan de headset. Daarmee activeer je een camera aan de buitenkant, zodat je in zwart-wit de rest van je woonkamer kunt zien. De feature is ondertussen standaard geworden voor VR brillen, en het vormt opnieuw een flinke stap vooruit tegenover Sonys vorige worp.
De PlayStation VR2 heeft dan wel een indrukwekkende beeldkwaliteit, maar wanneer je zelfs maar enkele millimeter van het centrum verwijderd bent oogt alles meteen wazig. Sony doet echter zijn best om je alle tools te geven om daar een mouw aan te passen. Je kunt de bril als vanouds horizontaal verschuiven om het zo dicht mogelijk bij je ogen te brengen. Nieuw is echter het draaiwieltje linksboven op de headset, waarmee je de IPD (interpupillary distance) aanpast. Dit zorgt ervoor dat de lenzen aan jouw ogen aangepast worden, en het beeld bijgevolg scherper of waziger wordt. Een belangrijke extra ‘tool’ in je queeste om het scherpst mogelijke beeld te hebben.
De PlayStation VR2 bevat ook ‘eye tracking’ technologie. Dit lijkt misschien een detail, maar in de praktijk maakt het een enorm verschil. Ontwikkelaars kunnen extra rekenkracht leiden naar je blikveld en objecten in je perifere visie minder gedetailleerd maken. Zo kunnen games op een gedetailleerd niveau geoptimaliseerd worden en bereikt de PS VR scherpe graphics.
Het kan ook een effect hebben op de gameplay. Horizon: Call of the Mountain gebruikt bijvoorbeeld eye tracking om te zorgen dat wat jij ziet als mikpunt ook als zodanig wordt geregistreerd. Bijgevolg voelt mikken extreem precies aan - en tackelt de PlayStation VR2 de typische frustraties rond imprecisie die VR-games vaak plagen. Ontwikkelaar Supermassive Games heeft ook al gehint dat diens toekomstige horrorproject situaties zal bevatten waar vijanden enkel bewegen als je met je ogen knippert. Het is spannend om te bedenken op welke innovatieve manieren ontwikkelaars deze technologie kunnen inzetten.
Je krijgt bij de PlayStation VR2 bundel standaard ook oortjes meegeleverd. Deze zijn bedoeld om te verbinden met de hoofdband van de headset en bieden een erg goede audiokwaliteit. Bovendien zitten er kleine driehoekige gaatjes aan de zijkanten van de headset, waar je de oortjes in kunt opbergen. Elegant en gemakkelijk design.
Conclusie
De PlayStation VR2 is een enorm toegankelijke VR headset. Je hebt niks anders nodig dan je PlayStation 5 om aan de slag te gaan. Het scoort eveneens hoge punten qua comfort, visuele kwaliteit en innovatieve features. De Sense-controllers kampen voorlopig met software issues, maar zijn voorts erg kwalitatieve toestellen.
Maar zoals het oude gezegde luidt: hardware is maar zo goed als zijn software. Daar bleek ook voor de vorige PlayStation VR het schoentje te knellen. De PlayStation VR2 is goed vertrokken, met enkele blockbusters zoals Horizon: Call of the Mountain, Star Wars: Tales from the Galaxy's Edge, en updates voor Gran Turismo 7 en Resident Evil 8. Nu is het echter aan Sony en ontwikkelingsstudio’s om voldoende kwalitatieve games uit te brengen die de PlayStation VR2 een blijver maken.
Tot slot vormt de totale kostprijs van de PlayStation VR2 een belangrijk punt voor de levensvatbaarheid van het platform. Op het moment van schrijven kost een PlayStation 5 je 550 euro, een PlayStation VR2 kost 600 euro, en een game als Horizon: Call of the Mountain koop je voor 70 euro. Vergeleken met de Oculus Quest 2 (waar je zelfs geen pc meer voor nodig hebt) is het een flinke investering.