Pokémon Brilliant Diamond en Shining Pearl review - Precies zoals je het je herinnert
Doffe parel, ruwe diamant.
Voor de Pokémon Brilliant Diamond en Shining Pearl review verkent Michiel opnieuw de Sinnoh-regio. Na vijftien jaar blijkt die nagenoeg onveranderd.
Enkele jaren terug bereikte Pokémon GO een nieuw publiek door je zogezegd voor het eerst de buitenwereld te laten intrekken om je Pokémon-verzameling te voltooien. Fans van het eerste uur weten uiteraard wel beter, want dat is exact hoe het er op het einde van de jaren '90 aan toeging. Jongeren doorkruisten met hun Game Boy en Link Cable de speelplaats op zoek naar gelijkgezinden om hun Haunter of Kadabra te laten evolueren. Drie generaties lang bleef dat ook dé manier om Pokémon te ruilen, tot de release van Pokémon Diamond en Pearl alles veranderde. Door de wifi-ondersteuning van de Nintendo DS werd het plots mogelijk om Pokémon te ruilen of een gevecht aan te gaan met trainers van overal ter wereld. Alleen al daarom is de vierde generatie een belangrijke mijlpaal. Vijftien jaar later blijft ontwikkelaar ILCA voor de remakes bijzonder trouw aan dat bronmateriaal, waardoor al snel blijkt dat niet alle elementen van de oorspronkelijke games even goed oud zijn geworden.
Het basisrecept van een Pokémon-game is intussen algemeen bekend. Als ambitieuze jonge trainer trek je de wereld in om je Pokémon-collectie uit te breiden, badges te verzamelen en tussendoor nog even de lokale criminele organisatie het vuur aan de schenen te leggen. Pokémon Diamond en Pearl bleven destijds extreem trouw aan die formule en de remakes veranderen daar weinig aan. Ook de extra narratieve content die destijds in Pokémon Platinum werd geïntroduceerd, ontbreekt overigens in de remakes. Daarnaast is ook het aanbod aan wilde Pokémon die je tijdens je avontuur ontmoet nagenoeg ongewijzigd. Vooral het gebrek aan Fire-Pokémon om aan je team toe te voegen, is tijdens de eerste uren van deze remakes opnieuw problematisch. Het verhaal en de opbouw van Brilliant Diamond en Shining Pearl zijn dus een gemiste kans om enkele minpunten uit de oorspronkelijke games te corrigeren.
Qua visuals zijn Brilliant Diamond en Shining Pearl een stap terug in vergelijking met voorgaande games. Het gebruik van een 'chibi' grafische stijl met geblokte, weinig gedetailleerde personages in de overworld heeft eenvoudigweg niet hetzelfde wow-effect als eerdere releases op de Switch. In Pokémon Sword en Shield werd de serie twee jaar geleden nog met een indrukwekkend oog voor detail op het grote scherm in beeld gebracht dankzij het nieuwe overdeschouderperspectief. De terugkeer naar het klassieke vogelperspectief smaakt daardoor extra zuur.
Die grafische teleurstelling compenseert ILCA echter tijdens de gevechten. Daar hebben personages wel een volwaardig 3D-model, en ook je Pokémon zelf zagen er nooit gedetailleerder uit. ILCA haalt alles uit de Switch, waardoor aanvallen van je scherm spatten zonder dat de framerate daardoor keldert. Los van het perspectief wordt ook de Sinnoh-regio zelf dankzij de grafische kracht van de Switch indrukwekkender dan ooit weergegeven. Het uitgebreide scala aan omgevingen in Sinnoh is daarbij mooi meegenomen. Je verkent opnieuw verschillende eilanden, het ijzige Snowpoint City en de indrukwekkende Mount Coronet in het midden van de regio.
Enkele innovaties uit de afgelopen games worden dan weer gemist. Zo zwerven Pokémon deze keer niet langer rond in overworld, waardoor je opnieuw verplicht bent om blindelings grasvelden uit te kammen om je Pokédex aan te vullen. Andere elementen uit voorgaande games zijn bijzonder ondoordacht overgenomen. Zo is het in tegenstelling tot de originele games onmogelijk om 'experience share' uit te schakelen, maar is het level van je tegenstanders daar niet naar aangepast. Nu waren Diamond en Pearl destijds al niet de meest uitdagende games, maar in de nieuwe versies is het moeilijkheidsniveau ronduit lachwekkend. Ontwikkelaar ILCA slaagt er met andere woorden niet helemaal in om de juiste elementen uit eerdere games in Pokémon Brilliant Diamond en Shining Pearl te implementeren.
Ook de weinige volledig nieuwe elementen hebben niet allemaal dezelfde kwaliteit. Zo is het nu mogelijk om je favoriete Pokémon achter je aan te laten lopen, maar de uitwerking daarvan is bijzonder knullig. De snelheid van je Pokémon in de overworld wordt immers bepaald door zijn gevechtssnelheid. Daardoor kan een trage kolos zoals Torterra je amper bijbenen en teleporteert hij constant tot vlak naast jou in plaats van je effectief te volgen. De enige grote verbetering op het vlak van gameplay is uiteindelijk de vernieuwde Grand Underground. Al na een paar uur kun je dit ondergrondse grottencomplex verkennen om je geheime basis uit te bouwen, fossielen te vinden en zeldzame Pokémon te vangen. Het is dan ook steeds een plezier om nieuwe uithoeken van de Underground te bezoeken. Al bij al vormen de nieuwe elementen in Brilliant Diamond en Shining Pearl dan ook een gemengd geheel.
De vierde generatie Pokémon-games blijft een mijlpaal door de online component. Op veel andere vlakken zijn Pokémon Diamond en Pearl en stuk minder goed oud geworden, en dat uit zich ook in de remakes. Wie de games uit zijn of haar jeugd wil herbeleven met verbeterde graphics, vindt in Pokémon Brilliant Diamond en Shining Pearl de ideale games. Verwacht je daarbij wel aan remakes die veel verbeteringen van de afgelopen generaties missen en ook grafisch niet hetzelfde wow-effect hebben. Pokémon Brilliant Diamond en Shining Pearl zijn uiteindelijk degelijke remakes van een belangrijke, maar op veel vlakken middelmatige Pokémon-generatie.
Voor de review speelde Michiel Pokémon Shining Pearl op de Nintendo Switch.