Pokémon Omega Ruby en Pokémon Alpha Sapphire review
Herontdek Hoenn.
Geteste versie: Pokémon Omega Ruby.
Ik herinner het me alsof het gisteren was. Vol spanning wacht ik in de verhuiswagen tot we in Littleroot Town aankomen. Eens gearriveerd, wurm ik me een weg door de talloze dozen en wacht ik met bonzend hart tot de deuren worden geopend. Enkele seconden later neem ik met dichtgeknepen ogen de omgeving in me op. Het prachtige groen is slechts een voorsmaakje van wat me te wachten staat. Hoenn, ik hou nu al van je.
Als dit gevoel je bekend voorkomt, is de kans groot dat je Pokémon Ruby en Pokémon Sapphire op de Game Boy Advance hebt gespeeld. Door de jaren heen heeft de derde generatie in de langlopende reeks een ware cultstatus verworven. Gelauwerd door velen, maar evenzeer verguisd door anderen. Het avontuur in Hoenn is een buitenbeentje.
Veelgehoorde kritieken zijn het slappe verhaal, ongeïnspireerde Pokémon, het verwijderen van de dag- en nacht-cyclus en het water. Het saaie, verdomde en alomtegenwoordige water. Het zijn harde en veelal terechte kritieken, waar ontwikkelaar Game Freak twaalf jaar later met de remakes Pokémon Omega Ruby en Pokémon Alpha Sapphire op de Nintendo 3DS schoon schip moeten maken.
Reeds bij het begin is duidelijk dat de studio fanservice voor ogen heeft. De verhuisscène steekt zo goed in elkaar dat je een nostalgische grijns maar moeilijk onderdrukt. Ook wordt regelmatig naar 'de goeie oude tijd' verwezen, toen Pokémon ruilen nog daadwerkelijk moeite kostte en je hemel en aarde moest bewegen om met drie anderen Pokéblocks te maken. Het zijn kleine details, maar spelers van het eerste uur stellen dit zeker op prijs.
Dat de tijd in de Hoenn-regio niet heeft stilgestaan, is bij een blik op het onderste scherm meteen duidelijk. Je herinnert je misschien nog de PokéNav uit de oorspronkelijke games. Dit was een soort oer-smartphone die de functionaliteit van de Town Map met een telefoon combineerde. Ook kon je erop zien welke trainers het nog eens tegen je wilden opnemen. Het was een innovatief systeem, maar qua gebruiksvriendelijkheid liet het wel te wensen over. Was je naar info op zoek, dan moest je telkens dezelfde menuschermen doorlopen.
Anno 2014 heeft Game Freak de functionaliteit van de PokéNav uitgebreid en toegankelijker gemaakt. Nu selecteer je gemakkelijk via het touchscreen verschillende 'apps', die uiteenlopende informatie bevatten. De AreaNav bijvoorbeeld toont je op de kaart van Hoenn waar je Berries hebt geplant, strijdlustige trainers zich bevinden en andere spelers die je online of via StreetPass hebt ontmoet hun Secret Base hebben ingericht. Ook duid je in dit scherm een stad of route aan om heen te vliegen, zonder dat je eerst in de lijst met je Pokémon moet gaan. Dit extra beetje gebruiksgemak is erg welkom.
De leukste toevoeging is echter de DexNav. Deze app geeft de silhouetten weer van Pokémon die zich op een bepaalde route bevinden. In een oogopslag zie je welke Pokémon je reeds gevangen hebt en welke niet, waardoor je minder doelloos door grasveldjes loopt.
Het houdt echter niet op bij het louter documenteren van Pokémon. De DexNav houdt ook bij hoe vaak je een bepaalde Pokémon bent tegengekomen, waardoor je kans op zo'n wilde Pokémon met een unieke eigenschap te vinden aanzienlijk verhoogt. Zo kom je na het verslaan van enkele Poochyena misschien een tegen die Thunder Fang kent; een aanval die hij normaal alleen door te kruisen kan leren. Of wat dacht je van een Pelipper met een Lucky Egg als item? Het maakt de jacht naar die ene Pokémon extra spannend omdat je van tevoren niet weet welke verrassing je te wachten staat.
Op technisch vlak mag Hoenn dan wel zijn vooruitgegaan, inhoudelijk laat het nog steeds dezelfde steken vallen die het in 2002 reeds deed. Daarbij springt vooral het verhaal in het oog. Toegegeven, Pokémon staat niet meteen voor de diepgaande verhaallijnen bekend maar na het gewaagde Black en White is het verhaal van Omega Ruby en Alpha Sapphire net zoals dat van X en Y een stap achteruit.
Er is weliswaar op het origineel uitgebreid, maar de plot om de land- dan wel de zeemassa uit te breiden blijft even onlogisch. Na het behalen van de titel van Pokémon Champion word je echter op een extra verhaallijn getrakteerd, die een heel zoete afdronk vormt op het ietwat bittere hoofdverhaal. Op dat moment scheert Pokémon heel even dezelfde hoge toppen als destijds bij de climax van Black en White.
In een reeks die ondertussen op 719 unieke wezens afklokt, is het aantal dat je gedurende het verhaal kan vangen echter behoorlijk beperkt. Nu is trouw aan het bronmateriaal een geldig argument. Maar als elke martial arts trainer met een Machop of elke visser met een Magikarp komt opdraven, smacht je na verloop van tijd terug naar de uitgebreide Pokédex van Pokémon X en Y. Het is zeker leuk om oude bekenden zoals Skitty en Wailord terug te zien, maar meer variatie had de game niet misstaan.
Als verknochte Pokémon-fan is het bijzonder moeilijk om de langverwachte remake van de episode in Hoenn niet in je armen te sluiten. Daartegenover staat echter dat het even moeilijk is om door de roze bril te blijven kijken. Game Freak heeft enkele kritieken op het origineel vakkundig verwerkt, maar laat daarbij evenzeer na andere opvallende mankementen aan te pakken.
Op technisch vlak laat deze remake het origineel mijlenver achter zich, maar inhoudelijk had het iets meer uitgediept mogen worden. Toch vormen Pokémon Omega Ruby en Pokémon Alpha Sapphire een mooie aansluiting bij de hoofdreeks. De buitenbeentjes hebben nog niet eerder zo lekker weggespeeld.
Pokémon Omega Ruby en Pokémon Alpha Sapphire zijn nu verkrijgbaar voor de Nintendo 3DS. Lees ook 'Het beste van Hoenn: een reisgids voor Omega Ruby en Alpha Sapphire.'