Pokkén Tournament review - KO-kémon
KO-kémon.
Hoe je het ook bekijkt, elke Pokémon-game draait uiteindelijk rond knokpartijen. Pokkén Tournament is de eerste game waarin de schattige vechtersbazen niet langer braaf hun beurt afwachten, maar in realtime op de vuist gaan. Ervaren fighting game-producers Katsuhiro Harada (Tekken) en Masaaki Hoshino (Soulcalibur) slaan bij Bandai Namco de handen in elkaar om een game te ontwerpen die zowel toegankelijk is voor nieuwkomers als diepgaand genoeg voor veteranen van het genre.
Dat toegankelijkheid in Pokkén Tournament centraal staat, komt op verschillende manieren tot uiting. Om te beginnen hebben de vechters een beperkt aantal moves: een zwakke, sterke en afstandsaanval. Blokken doe je met de R-schouderknop. Een grapple en counter voer je simpelweg uit door twee knoppen tegelijk in te drukken. Bij speciale aanvallen combineer je een richting- en een aanvalsknop. Snelle vingers zijn dus geen vereiste en de knoppencombinaties zijn vergelijkbaar met die van Super Smash Bros.
Maar dan net iets uitgebreider, want de moves veranderen naargelang de fase waarin het gevecht zich bevindt. Een gevecht speelt zich af in een ronde of ovale arena waarin de strijders vrij rond bewegen. Het succesvol uitvoeren van bepaalde moves zorgt er echter voor dat het momentum verschuift en het camerastandpunt naar dat van een traditionele fighter verandert. Dat systeem houdt de gevechten dynamisch en vergroot de tactische mogelijkheden. Een Pokémon die vanop afstand sterk is, moet bijvoorbeeld proberen te voorkomen dat zijn tegenstander het slagveld verkleint.
De relatief eenvoudige manier om je moveset uit te voeren, zorgt ervoor dat je snel de sterke en zwakke punten van je gekozen Pokémon onder de knie hebt. Elke vechter heeft daarenboven een uitgebreide tutorial om zijn unieke moves en combo's te leren kennen. Om echt goed te worden, hoef je je dus niet in slechts één personage te specialiseren. Integendeel, het is zelfs handig om een zo uitgebreid mogelijke kennis van elke tegenstander te ontwikkelen.
Want de verschillende vechters in Pokkén Tournament zien er niet alleen divers uit, ze spelen ook verschillend naargelang de vier categorieën waarin ze zijn verdeeld. Een Power Pokémon haalt bijvoorbeeld zijn sterke kracht uit trage aanvallen met een kort bereik, terwijl een Speed Pokémon behendig rondbeweegt en combo's aaneenrijgt. Dat betekent echter niet dat vechters in dezelfde categorie exact hetzelfde spelen. Een Machamp moet erg dicht komen om grote schade uit te delen, terwijl een Charizard uit dezelfde Power-categorie focust op snelle duikvluchten en vuuraanvallen vanop afstand. Met 16 vechters krijg je dus een uitgebreid arsenaal aan vechtstijlen.
De combinatie van de eenvoudige besturing en sterke diversiteit tussen de Pokémon zorgt ervoor dat gevechten niet, zoals in vele andere fighters, in de eerste plaats rond uitvoering draaien. Omdat je je minder druk moet maken over de precieze timing van toetsencombinaties, heb je meer tijd om over je volgende zet na te denken. Snelheid blijft natuurlijk belangrijk, maar crucialer is je vijand goed inschatten. Pokkén Tournament slaat als het ware een stap over en gaat meteen naar de tactische bovenlaag van een knokpartij.
Dat strategische aspect wordt met de Support Pokémon verder uitgediept. Naast je vechter beschik je in elk gevecht over een duo aan de zijlijn. Wanneer je Support-meter vol is, roep je hen het veld op om hun speciale aanval te doen. Een Cubone smijt bijvoorbeeld een boomerang die je tegenstander dichter trekt, of een Eevee geeft je een deel van je HP terug en boost tijdelijk je aanvallen. Het kiezen van een juiste partner is een kleine strategische keuze met potentieel grote gevolgen.
Maar dit gevechtssysteem dat succesvol tussen toegankelijkheid en diepgang balanceert, wordt gegijzeld door een gebrek aan betekenisvolle inhoud om het op los te laten. Wanneer je alleen speelt, trotseer je verschillende leagues. Hierin doorloop je talloze gevechten om in de rankings op te klimmen tot je uiteindelijk een kans op de titel maakt. Op papier een goed idee, maar in de praktijk is het een saaie opeenvolging van betekenisloze wedstrijden. Sporadisch worden stukjes verhaal verteld, maar die komen niet verder dan enkele saaie gesprekken of dezelfde cutscene die steeds herhaald wordt. Het mysterie rond Shadow Mewtwo bijvoorbeeld weet nauwelijks te boeien.
Het grootste probleem van de singleplayergevechten is de gebrekkige AI. Ze zijn voorspelbaar en maken onvergeeflijke fouten. Om onverklaarbare redenen weigeren de tegenstanders in de lagere leagues te blokken of jouw blok te breken. Wanneer ze hun supermeter gebruiken, blijven ze doelloos op je blok inbeuken tot ze hun voordeel verliezen. Tegen de tijd dat je hogere leagues bereikt, ben je gemakkelijk al meer dan 70 wedstrijden ongeslagen. Het is moeilijk om bij een dergelijk chronisch gebrek aan uitdaging door Pokkén Tournament geboeid te blijven. Ook de unlockables spreken niet tot de verbeelding. Een nieuw kapsel, hemd of titel voor je 2D-avatar bieden niet genoeg motivatie om te blijven spelen.
Tenzij je enkele vrienden in de buurt hebt of het tegen een online tegenspeler opneemt. De multiplayeropties zijn sumier, maar degelijk. De netcode werkt zonder storingen of vertragingen. In een match tussen twee menselijke tegenstanders komt de tactische kwaliteit van het vechtsysteem het best tot zijn recht. Tijdens de eerste dagen rond de release is er in ieder geval voldoende online activiteit om vlotjes een tegenstander te vinden. Hopelijk blijft dit zo, want een online ranked match is de beste manier om van deze game te genieten.
Uiteindelijk heeft Pokkén Tournament twee gezichten. Bandai Namco slaagt erin om een vechtsysteem te ontwikkelen dat zowel toegankelijkheid als strategie combineert, maar weet hierrond geen spannende inhoud te bouwen. Een gemiste kans voor een franchise met zo'n rijke geschiedenis als Pokémon. Wat overblijft is een competente fighting game, die je echter best enkel tegen een menselijke tegenstander speelt.
Pokkén Tournament is nu verkrijgbaar voor Wii U.