Portal 2
Op naar de volgende triomf?
Terwijl GlaDos me aan een gevaarlijk hoog tempo verwensingen naar het hoofd slingert, keil ik de laatste van haar onderdelen in de lava-aangedreven vuilnisbak. Een ontploffing van jewelste en de langzaam wegstervende, zoete, doch bedrieglijke stem van de psychopathische supercomputer doen me beseffen dat de strijd gestreden is.
Voor het eerst sinds ik deze helse overlevingstocht begon, laat ik m'n trouwe portal gun uit mijn handen glijden en zijg ik uitgeput ter aarde neer. Wanneer ik de ogen terug opensla, bevind ik me op de bedrijfsparking van het verdoemde Aperture Science. Voor het eerst in dagen laat ik mijn blik over bomen en struiken gaan terwijl ik een gigantische teug frisse lucht inadem. Mijn redding lijkt compleet maar toch voel ik me enigszins teleurgesteld. Teleurgesteld en hongerig. Ik zucht en kom tot het keiharde besef... De taart is een leugen!
Inderdaad, beste lezers, de spreekwoordelijke wortel die mij, veredeld proefkonijn als ik was, werd voorgehouden, leek op een dikke flop uit te draaien. Of niet? Voor de gamers die na de ontbrekende taart in het slotstuk van Portal huilend hun kamer zijn uitgestormd om daarna de keuken te bezetten en neurotisch neuriënd hun eigen versie van het toetje in elkaar te flansen, heb ik immers goed nieuws, zij het enigszins over datum. De taart was geen leugen! Na de parking-scene wurmt de camera zich immers door het binnenwerk van het Aperture laboratorium om niet veel later uit te komen in de kelder alwaar een prachtig taartje op jou komst zat te wachten.
Van een plotwending gesproken! Dit gegeven en daarnaast het catchy outro-liedje zorgden er in no time voor dat Portal uitgroeide tot een fenomeen die niet alleen roem verwierf in de illustere video game-kringen maar ook zijn weg vond naar de pop-culture. Het zou echter in de eerste plaats geen fenomeen kunnen geworden zijn als Portal al niet gewoon steengoede game was. Vele gamers vroegen zich dan ook terecht af of een opvolger, indien deze ooit zijn opwachting zou maken, het origineel wel zou kunnen overtreffen. Andere gamers beweerden dan weer stellig dat een opvolger gewoonweg overbodig was.
Valve, die nooit om een kleintje vervaard zit en altijd wel van een uitdaging houdt, besliste naderhand toch om Portal 2 het levenslicht te laten zien en daar kunnen we allen blij om zijn. Zelfs de meest verstokte Portal-fan moet toegeven dat Valve de franchise met de nodige zorg behandeld heeft en erg secuur te werk is gegaan. Portal 2 wordt dus in wezen een grotere en betere Portal.
Dit wil uiteraard niet zeggen dat Portal 2 niet de nodige vernieuwing kent. Integendeel! Zowat alles die Portal tot een succes maakte, is naar een hoger niveau getild. Daarom ook dat Valve het verhaal terug oppikt alwaar Portal geëindigd was en Chell, de zwijgzame protagonist uit deel één, maakt opnieuw haar opwachting! Na eeuwen van kunstmatige slaap wordt ze immers gewekt om Aperture Science in staat van verval aan te treffen.
"Waar je je in Portal van de ene steriele, witte kamer naar de andere begaf, zal je in diens opvolger vaak te maken krijgen met muren vol klimop en kamers vol mos ..."
De natuur heeft duidelijk gebruik gemaakt van de stille jaren en heeft zodoende haar intrek genomen in de verschillende labo's. De belofte van meer en gevarieerde omgevingen lijkt dan ook ingelost. Waar je je in Portal van de ene steriele, witte kamer naar de andere begaf, zal je in diens opvolger vaak te maken krijgen met muren vol klimop, kamers vol mos en vloeren die bedekt zijn met een laagje bruingroen water of gebroken zijn door uitdijende wortels.
Als je eenmaal op onderzoek uitgaat, merk je echter snel dat jij niet de enige bent die wist te overleven. Ook GlaDos heeft de tand des tijds doorstaan en lijkt lang niet zo dood als het einde van Portal liet uitschijnen. Meer nog, ze herinnert zich nog kraakhelder welke oplossing de speler heeft bedacht voor een A.I met moordneigingen en ze is dan ook niet meteen erg opgezet bij de aanblik van Chell in blakende gezondheid.
Testobjecten zijn echter schaars goed en Chell zomaar zonder boe of bah naar een andere wereld helpen laat haar programmacode niet toe. Gelukkig maar, anders zou Portal 2 het misschien wel tot kortste spel ooit schoppen. Wat ze echter wel met veel plezier zal doen is je bij momenten trakteren op enkele rake verwijten. "I've been really busy being dead... since, you know, you murdered me..."
Toch krijgt GlaDos naderhand de smaak weer te pakken en krijg je als vanouds weer een hele reeks puzzels op je bord. Of we naarmate het spel vordert meer plotwendingen en verhaalelementen mogen verwachten blijft de vraag. Valve beweert echter stellig dat Portal 2 nog meer op verhaal zal focussen dan de eerste iteratie. Allen in koor: "Eerst zien en dan geloven!"
Waar het alleszins wel snor mee zit, zijn de personages. Niet alleen kregen de oudgedienden van deel één wat meer diepgang, er worden ook heel wat nieuwe gezichten geïntroduceerd... Alhoewel, gezichten? Laten we het op metalen omhulsels houden. Chell blijft als vanouds doodstil maar dat zie ik persoonlijk niet echt als een gemis. GlaDos heeft daarentegen heel wat nieuwe oneliner-pijlen op haar boog en zelfs de kleine turrets kunnen bijna spreken van een eigen persoonlijkheid. Ze zullen immers heel wat meer te zeggen hebben dan voorheen en niet altijd op dezelfde manier reageren als hun identieke tweelingbroertje van twee kamers terug.
Ook je geliefde Companion Cube maakt wederom zijn opwachting en ik zal waarschijnlijk niet de enige gamer zijn die smachtend uitkijkt naar het wederzien. In Portal werd immers aangetoond dat een metgezel helemaal niet hoeft te beschikken over een stem of zelfs een menselijk gelaat maar dat je makkelijk een band kan opbouwen met een doodgewone kubus. Welke rol de Companion Cube zal spelen en of deze een rol van betekenis zal zijn, blijft echter nog een onbeantwoorde vraag.