Professor Layton en het Masker der Wonderen Review
Beter Layton dan nooit.
De vijfde Layton is al sinds de lancering van de Nintendo 3DS verkrijgbaar in Japan, maar westerlingen moesten langer wachten. Een echte heer als de professor komt niet graag te laat, en toch heeft het een jaar geduurd voor dit nieuwste deel eindelijk in Europa verscheen. Beter laat dan nooit?
Professor Layton en het Masker der Wonderen, zoals de Nederlandse vertaling luidt, speelt zich af in Monte D'or, een Las Vegas-achtig stadje dat wordt geteisterd door de Gemaskerde Heer. Het is een typische opzet voor een Layton game, maar niet minder intrigerend. Onder het toeziend oog van Layton en zijn assistenten Luke en Emmy veranderen toeristen en inwoners in paarden en standbeelden en komen er schilderijen tot leven. Wie is de Gemaskerde Heer, en hoe (en waarom) voert hij deze 'wonderen' uit?
Het antwoord light wellicht in het verleden en een aanzienlijk deel van de game speel je dan ook als een jonge professor. De twee verhaallijnen kruisen elkaar constant, en ondanks dat de uiteindelijke finale nogal voorspelbaar is, zijn er onderweg genoeg mysteriën om je constant gissende te houden.
Level-5 heeft er slim aan gedaan de game, die in eerste instantie in ontwikkeling was voor de vorige Nintendo DS, opnieuw te bouwen voor de 3DS. De personages zijn geen statische plaatjes meer, maar zijn nu volledig in 3D geanimeerd. Met de touchscreen kun je je omgevingen nu subtiel heen en weer bewegen, wat gepaard met de 3D-slider zorgt voor een aantrekkelijk kijkdooseffect. En natuurlijk zijn de prachtige anime-tussenfilmpjes ook weer van de partij.
Ondanks de grafische aanpassingen is er aan de gameplay zelf weinig gesleuteld. Nog altijd tik je op de omgevingen op zoek naar hintmuntjes en praat je met de inwoners om hun puzzels op te lossen en zo het verhaal voort te stuwen. Het verslepen van de omgevingen is even wennen, maar al snel zit je weer in de juiste groove waarbij je telkens nog één schermpje wil onderzoeken. Weinig vernieuwing hier, maar dat is ook helemaal niet erg.
Sterker nog, het zijn juist de nieuwe elementen die de zwakste schakel vormen in dit avontuur. Zo is er een paardenrace mini-game, volledig in 3D en daardoor volkomen onoverzichtelijk, waarbij je zoveel mogelijk vlaggen dient op te pikken. De besturing blijkt hier je grootste vijand. In een andere mini-game leid je een pluizig konijn op tot circusartiest door hem trucjes te leren à la Nintendogs. Dit is echter alleen een leuke bezigheid als je jonger bent dan twaalf jaar. Er is tevens een volledig hoofdstuk ingericht als dungeon crawler, waarin de jonge professor omgevingspuzzels moet oplossen. Dat is even leuk en lekker anders maar valt snel in herhaling en gaat daarna veel te lang door.
Gelukkig zijn deze afleidingen veelal optioneel en vormen de vele logicapuzzels - meer dan 150 - de belangrijkste attractie. Sommige daarvan zullen fans van de reeks bekend voorkomen, zoals de puzzels waarin je vormen moet verschuiven om een voorwerp naar de uitgang te loodsen of waarin je een gespiegeld of anderzijds vervormd plaatje te zien krijgt, waaruit je vervolgens moet afleiden welke A, B, C of D afbeelding daarmee overeen komt.
Het merendeel van de puzzels is echter helemaal nieuw en ondanks dat sommige een paar keer terugkeren (maar dan moeilijker), is er genoeg variatie te vinden. Het is zeker knap dat Akira Tago, de knappe kop die al sinds het eerste deel verantwoordelijk is voor de puzzels, na vier delen nog steeds met nieuwe puzzels op de proppen komt. Daarbij valt het op dat de puzzels in dit deel weer wat beter in elkaar steken dan in de vorige delen. Antwoorden blijken minder vaak vergezocht en er zijn minder strikvragen aanwezig, waardoor de meeste puzzels prima op te lossen zijn met de informatie die je krijgt. Het 3D-effect maakt sommige puzzels op een slimme manier overzichtelijker, maar is nooit nodig om een antwoord te achterhalen. De 3D-slider omhoog is helemaal optioneel.
De Nederlandse vertaling doet over het algemeen prima zijn werk. De gevallen waarin de verwoording van een opgave tot onnodige verwarring leidt zijn schaars en zijn in de Engelse versie net zo goed aanwezig. Hetzelfde kan jammer genoeg niet gezegd worden over de Nederlandse stemmen, die ronduit niet om aan te horen zijn. De stemacteurs lezen hun teksten duidelijk op alsof ze een kleuter aan het voorlezen zijn, wat flink afbreuk doet aan de sfeer. De intonatie en articulatie maken van de personages meer buikspreekpoppen dan levende wezens en de stem van Luke doet niet onder voor het geluid van krassende nagels op een schoolbord. Het is prijzenswaardig dat Nintendo de doelgroep tegemoet komt met een vertaling, maar het is net zozeer een gemiste kans dat er geen Engelse stemoptie is voor de rest van de gamers.
Afhangende van hoe goed je bent in puzzelen ben je zo'n vijftien tot twintig uur zoet met de hoofdverhaallijn. Als je de game eenmaal hebt uitgespeeld en alle mysteriën zijn opgelost, is er weinig reden om nog eens te spelen. Daarom biedt Level-5 iedere dag een nieuwe puzzel ter download aan. Een slimme zet die de replaywaarde aanzienlijk verlengt en dankzij de nieuwe online infrastructuur van Nintendo gemakkelijker te gebruiken is.
Met Professor Layton en het Masker der Wonderen haal je een Layton game in huis, precies zoals je hem verwacht. Het aantrekkelijke nieuwe uiterlijk en de verbeterde puzzels geven dit deel zijn meerwaarde, die verder lekker vertrouwt aanvoelt. Nog één Layton te gaan en dan is het over en uit voor de professor als het aan de ontwikkelaar ligt, die wel door heeft dat deze opzet niet het eeuwige leven heeft. Geniet er daarom van zolang het nog kan.
De review van Professor Layton en het Masker der Wonderen doorgenomen, en je hebt wel zin om het spel in huis te halen? Dat kan want de game is nu verkrijgbaar op Nintendo 3DS!