R.U.S.E.

Alles op de vorige pagina maakt duidelijk dat je met dit spel een tijdje zoet bent, en dankzij het levelsysteem wordt het ook nog eens belonend. Nu ja, voor consolegamers tenminste, want buiten trophies / achievements krijg je jammer genoeg niets in ruil voor het zoveelste level dat je weet te behalen tijdens de campagne. Tot slot is er aan uitdaging ook geen gebrek. In het begin zijn de campagnemissies doenbaar, maar ongeveer halverwege moet je grondig en snel beginnen nadenken over elke zet die je maakt, want anders ga je al snel wensen dat je het spel op Easy had gezet. Het lijkt wel of ze het brein van Rommel hemzelf hebben ontleed om de A.I. voor het spel te creëren, want de tegenstanders zijn verdorie heel slim.

Ondanks het hele tutorialconcept is de campagne zeker en vast aangenaam om te doorlopen. Aan het begin van elk level krijg je uitleg over de huidige situatie van het slagveld, en wat jij daaraan zult moeten veranderen. De hoofddoelstellingen zijn redelijk uiteenlopend: variaties op dorpen beschermen en basissen aanvallen zijn veel voorkomend, maar ook dingen als een bepaald aantal vijanden uitroeien en succesvol een strand innemen zullen tot je takenlijstje behoren. Zeker de eerste levels word je nog bij het handje gehouden, maar naar gelang het spel vordert krijg je steeds meer vrijheid aangezien je dan zelf je eigen basis kunt uitbouwen met hoofdkwartieren, barracks, artillerie & luchtafweer voor bescherming, luchthavens om de vijand veilig vanop een afstand te bestoken, gebouwen voor extra krachtige prototypes en fabrieken voor anti-pantservoertuigen.

Door een knop even ingedrukt te houden terwijl je een unit selecteert wordt de opdracht gegeven om meerdere units in één keer aan te maken, waardoor dat niet teveel tijd in beslag neemt. Er is altijd een unitsoort die een andere de baas kan volgens het blad-steen-schaar principe, dus het is aan jou om de juiste manschappen te bouwen en up te graden afhankelijk van de tegenstanders op het speelveld. De units worden opmerkelijk snel geproduceerd in vergelijking met andere RTS-games, net als de gebouwen zelf. Verder kan je bijvoorbeeld ook bommenwerpers die geland zijn direct opnieuw gebruiken, dus echt met je duimen draaien ga je nooit moeten doen tijdens het spelen.

Alhoewel... De focus in R.U.S.E. ligt naast strategie eerder op geld inzamelen door supply depots op de daarvoor bestemde gronden te bouwen tot ze uitgeput zijn. Deze kosten redelijk wat geld en gebouwen verkopen behoort niet tot de mogelijkheden, dus zorg dat je op tijd nieuwe depots bemachtigt, want anders word je bankroet en kan het heel moeilijk worden om een level nog succesvol te beëindigen. Soms kan dat wel eens frustrerend zijn als je het even uit het oog hebt verloren.

De supply depots kunnen net als alle andere gebouwen worden ingenomen door de vijand, waardoor je nog meer zult moeten opletten tijdens het spel. Gelukkig eindigt een offensief slechts wanneer al je units uitgeroeid zijn. Oh ja, maar om dat te vermijden moet je dan weer oppassen voor hinderlagen. Vanaf dat troepen zich in een dorpskern of bos bevinden zijn ze niet alleen onzichtbaar tot het laatste moment, maar beschikken ze ook automatisch over extra krachtige kogels en bazooka's waardoor ze zelfs tanks te lijf kunnen gaan. Als je vermoed dat de vijand hier gebruik van maakt dien je een recon unit op pad te sturen die een groter gezichtsveld heeft. Als je zo'n unit trouwens bij tanks plaatst nemen die het gezichtsveld ervan over, waardoor ze vijanden die verder weg staan kunnen raken. Stuk voor stuk unieke onderdelen van het spel die voor extra diepgang zorgen.

Qua graphics en algemene look zijn het de high-end PC-gamers die enthousiast mogen worden. Alles ziet er namelijk een pak scherper uit op PC, de versie heeft minder last van pop-ups (op de hoogste settings weliswaar) en zelfs het inzoomen gaat verder. Het is niet zo erg dat het storend wordt voor consolegamers, maar het verschil is gigantisch als je de twee versies naast elkaar houdt. De scheidingslijn tussen rivieren en het land is bijzonder hoekig en recht op consoles, en ook huizen in dorpen zijn alles behalve gedetailleerd, in tegenstelling tot bij de PC-versie. Wat alle versies gelukkig wel krijgen, zijn de diverse omgevingen die steeds opgedeeld worden in verschillende vakken omdat ze zo gigantisch zijn. Er zitten een zestal landen in het spel (waaronder Afrika en Italië) die je tijdens de campagne zult doorkruisen, elk met een kenmerkend uitzicht. Ruïnes, zowel grijze wolken als oogverblindende zonsondergangen, bossen, stranden,... Alles passeert wel eens de revue. Dorpjes, die eveneens als bescherming kunnen aangewend worden aangezien er geen geschut door kan vliegen, worden verbonden door wegen die op hun beurt handig zijn om infanterie snel te verplaatsen en bouwmateriaal te vervoeren voor je nederzettingen via enorm kwetsbare trucks (beschermen is de boodschap!).

Verder bevat R.U.S.E. de Rusopedia, een gerangschikte catalogus met uitgebreide en waarheidsgetrouwe info over alle units die het spel bevat. Hierdoor wordt snel duidelijk dat de makers een heleboel research hebben gedaan om de units en hun mogelijkheden zo realistisch mogelijk te maken, buiten de Prototypes dan aangezien die in het echt nooit bestaan hebben. Dan is er ook nog Uplay, een online platform van Ubisoft dat je punten geeft door de campagnemodus te doorlopen. Daarmee kan je vervolgens beloningen aanschaffen voor R.U.S.E. én alle andere games van Ubisoft die het ondersteunen. Best wel een leuk extraatje.