Resident Evil 3 Remake review - Vijf S.T.A.R.S.?
Teken van (tweede) leven.
In deze Resident Evil 3 Remake review verruilt Randolf zijn korte rokje voor een praktische spijkerbroek, omdat hij daarmee veel sneller uit de benen is met Nemesis op zijn hielen. Staaaaarssss....
Met twee ijzersterke remakes achter de rug zijn de verwachtingen voor de remake van Resident Evil 3 hooggespannen. Lukt het Capcom om een derde keer op het hoogste niveau te presteren? Oorspronkelijk lanceerde Resident Evil 3 in 1999 als spin-off op de PSOne. De game viel toen wat tussen wal en schip, zo vlak voor de release van de PlayStation 2 die alle aandacht naar zich toe trok. Het is dan ook begrijpelijk dat de makers deze 'vergeten' Resident Evil-game opnieuw een podium willen bieden. Ze grepen onder meer de kans aan om de setting verder uit te bouwen en daar is men glansrijk in geslaagd.
De brandende straten van Raccoon City zijn opnieuw het strijdtoneel en de game speelt zich zeker in het begin veel in de buitenlucht af, wat wel zo verfrissend is na de vele indoorlocaties van Resident Evil 1 en 2. De uitbraak van het T-virus is nog in volle gang en dat levert The Last Of Us-achtige taferelen op, waarbij gillende mensenmassa's aan de zombiehordes proberen te ontkomen. Politiewagens crashen op explosieve wijze nadat ze in volle vaart de bocht uit zijn gevlogen en legerhelikopters scheren met een oorverdovend lawaai over je heen. Laat het actiespektakel maar aan Resident Evil over.
Heeft de review je warm gemaakt? Dan kun je hier de Resident Evil 3 Remake kopen via onze partner Bol.com.
Waar de remake van Resident Evil 2 nog veelal trouw bleef aan zijn inspiratiebron, gaat Resident Evil 3 nog verder in het herinterpreteren van het origineel. Dat merk je direct wanneer Nemesis al na vijf minuten zijn opwachting maakt, veel eerder dan je op basis van het origineel verwacht. Dit zet gelijk de toon voor de rest van de game, die meer dan slechts een nieuw likje verf is. Zo bezoek je bepaalde locaties op een ander moment én op een andere manier. Er zijn genoeg nostalgische momenten van herkenning, zonder dat je het gevoel hebt dat de makers klakkeloos het vorige spelverloop kopieerden. Ook als je de oorspronkelijke game helemaal uit je hoofd kent of recent nog gespeeld hebt, blijf je in de remake dus op je hoede.
Resident Evil 3 Remake is net als het origineel meer een actiegame met horrorelementen dan andersom. Het tempo ligt hoog en je hebt zelden tijd om op adem te komen. Het duurt tevens niet lang voor je fatsoenlijk terug kunt vechten. Zo vind je al relatief snel een granaatwerper. Daarnaast heb je een heuse dodge move om vijandige aanvallen te ontwijken. Time je die perfect, dan vertraagt de tijd kort zodat je ruimte kunt creëren om terug te slaan. De dodge vergt wat oefening, maar vormt al snel een essentieel onderdeel van je overlevingsstrategie. Vooral ook omdat deze dodge veel beter werkt dan z'n originele implementatie.
Je hebt die move ook geregeld nodig in je strijd tegen Nemesis, dé bad guy van dienst. De Tyrant hiervoor was slechts een voorproefje. De stampvoetende stalker uit de remake van Resident Evil 2 is namelijk kinderspel vergeleken met de Nemesis uit deze Resident Evil 3 Remake. Hij wandelt niet stoïcijns op je af maar rent juist in volle vaart, en springt zelfs over je heen om je vluchtroute te versperren. Je hoort hem niet aankomen omdat het gedrocht letterlijk zomaar uit de lucht valt, als een Iron Man uit de hel. Uit de buurt blijven is ook veel minder vanzelfsprekend. Nemesis trekt je met z'n tentakels naar zich toe en is dankzij zijn wapenarsenaal ook op afstand levensgevaarlijk. Hoewel de confrontaties met Nemesis meer gescript zijn dan die met de Tyrant en hij daardoor minder constant een dreiging vormt, zit je tijdens iedere aanvaring evenzeer met samengeknepen billen.
Ondanks de nadruk op actie blijft het klassieke Resident Evil-gevoel overeind, mede dankzij je beperkte inventaris en een nadruk op het vinden van de juiste key items. In tegenstelling tot andere actievolle delen zoals Resident Evil 5 en 6 is de balans dus vlijmscherp afgesteld en blijft er alsnog genoeg over om te griezelen. Denk bijvoorbeeld aan een sectie vol spinnen die op een gore manier hun eitjes door je strot duwen. De parasiet is enkel uit te spuwen als je een bepaalde herb op zak hebt, anders sterf je een langzame maar zekere dood.
Toch maakt Capcom bij deze remake enkele bedenkelijke keuzes. Zo is een bepaalde iconische locatie in z'n geheel achterwege gelaten, waardoor spelers van het eerste uur bij de credits op hun honger blijven zitten. Terwijl het Raccoon City Police Department er wel opnieuw in zit, dat nauwelijks verschilt met hoe je het kortgeleden in Resident Evil 2 aantrof. Verder splitste het origineel zich geregeld af na het maken van een keuze. Ren je bij een verschijning van Nemesis naar de kelder of verstop je je in de keuken? De speelsessies verschilden daardoor telkens subtiel van elkaar. Dit keer betreft het echter één lineair pad, waar je slechts zo'n 6 uur over doet. Daardoor is er minder stimulans om de game opnieuw te starten, om te kijken wat je allemaal hebt gemist.
Hoewel je kunt twisten over enkele van de aanpassingen, staat het vakmanschap van de Resident Evil 3-remake buiten kijf. De balans tussen actie en spanning is top en Nemesis blijft een huiveringwekkende tegenstander. De RE Engine toont tevens opnieuw zijn spierballen met expressieve, realistische character models en sfeervolle lichteffecten, gecombineerd met een framerate die zeer zelden onder de 60 frames per seconden duikt. Niets dan lof voor de ambitie waarmee Capcom het tot op heden ondergeschoven kindje uit de reeks een tweede leven heeft gegeven. De studio blijft heer en meester op het gebied van remakes. Want ook al had er op bepaalde punten net wat meer ingezeten, ook deze derde keer is het weer een schot in de roos.
Voor deze Resident Evil 3 Remake review speelde Randolf op een PlayStation 4 Pro. Hier kun je Resident Evil 3 Remake kopen op Bol.com.