Retrofiel - 30 jaar Metroid, 14 jaar vriendschap
Lang zal ze jagen.
Vroeger, toen alles beter was... Toen je je uiterste best deed om de coolste naam op MSN Messenger te hebben. In Retrofiel gaat een van de redacteurs van Eurogamer Benelux terug naar de goede oude tijd. Omdat de Metroid-reeks vandaag dertig jaar bestaat, blikt Bert terug op de avonturen die hij in de ruimte heeft beleefd.
Heb jij een gamepersonage waar je helemaal gek op bent? Niet omdat je vlinders in de buik hebt, maar omdat dat personage een speciaal plaatsje in je hart heeft, om welke reden dan ook? Vergelijk het met een heel goede vriend of vriendin met wie je graag je tijd doorbrengt en die je mist als ze lang niet van zich laten horen. Ik heb zo'n personage, maar ik heb haar al lang niet meer gezien. Ze draagt een oranjerood ruimtepak, kan in een bal veranderen en jaagt op parasieten. Ze is het hoofdpersonage van de Metroid-reeks. Haar naam is Samus Aran.
Ik herinner me de eerste keer dat ik Samus ontmoette. Het was in 2002, toen ik in een gameblad een review van Metroid Fusion las. Ik was toen een dertienjarig knulletje met een passie voor alles wat met de ruimte en aliens te maken had. Uiteraard was ik meteen verkocht, want Metroid Fusion had dat alles en nog veel meer. Een groot en mysterieus ruimtestation? Check. Talloze aliens, de een al lelijker dan de andere? Jup. Een stoere held die zich in een vet ruimtepak een weg door dat buitenaardse gespuis knalt? Zeer zeker.
Sorry, dat laatste moet ik een beetje nuanceren. Ik wist toen helemaal niet dat Samus een vrouw was, dus je kunt wel denken dat ik ervan uitging dat het een held was en geen heldin. Ik ben opgegroeid met Mario, Link en Red, dus al mijn gamegerelateerde rolmodellen waren mannelijk. Kun je geloven hoe verbaasd ik was toen bleek dat Samus een vrouw was? Het herinnert aan de regelrechte ontsteltenis die gamers in 1986 voelden toen ze de allereerste Metroid uitspeelden. Op het einde kregen spelers die de game vlug genoeg hadden uitgespeeld namelijk Samus zonder het iconische Power Suit te zien. Maar in plaats van een stoere, brede vent zagen ze lang haar, laarsjes en een roze bikini. Monden vielen open, een nieuwe heldin was geboren.
Die heldin mag vandaag, op 6 augustus 2016, dertig kaarsjes uitblazen. Maar het lijkt erop dat Samus haar eigen feestje gaat missen, want de premiejaagster is al een paar jaar vermist. Het is namelijk al zes jaar geleden dat er nog eens een Metroid-game is gelanceerd. De snelle opeenvolging van kleppers die in 2002 met Metroid Fusion en Metroid Prime is ingezet, kwam in 2010 met Metroid: Other M abrupt ten einde. Sindsdien is van Samus geen spoor meer te bekennen.
Misschien weet Nintendo niet meer wat gedaan met zijn heldin, of is de druk om te vernieuwen te groot. Dat laatste valt enigszins te begrijpen, want elke Metroid-game is min of meer genredefiniërend geweest. Zo heeft de eerste Metroid de toon voor een volledig nieuw genre gezet, waarin actie en non-lineaire verkenning vanuit een zijwaarts perspectief centraal staan. De game heeft zelfs met een andere pionier zijn stempel op de naam van het genre gedrukt: Metroidvania. Het fundament dat de eerste Metroid gelegd heeft, bereikte in 1994 zijn hoogtepunt met Super Metroid.
De Metroid Prime-trilogie zette op haar beurt weer de toon voor first-person shooting, platforming and exploring action-adventure games. Ik geef toe dat ik die term zonet uitgevonden heb, maar Metroid Prime brengt dan ook zoveel genres samen dat de game moeilijk te omschrijven is. Het is deels een shooter, deels een platformer, deels een puzzelgame, deels een exploration game en ga zo maar door. De eerste Metroid Prime combineert al die genres op zo'n magistrale manier dat de game naar mijn mening nog steeds de ongeslagen koningin is in haar - toegegeven, ietwat ingewikkelde - genre. Als je een Wii U hebt, en je hebt nog nooit een Metroid-game gespeeld, dan kan ik je de Metroid Prime Trilogy in de eShop van harte aanbevelen. Geloof me, voor ongeveer 20 euro is dat de beste koop die je in je leven zult doen.
Zelfs de spin-off game Metroid Prime Hunters heeft een standaard gezet. Die game was namelijk de eerste die first-person shooting op een handheld echt goed deed. Met de stylus in de ene hand en je Nintendo DS in de andere knalde je je een weg door een mini-versie van Metroid Prime. De game had ook een online multiplayercomponent waarin je met verschillende Hunters op elkaar joeg en die bovendien voice chat ondersteunde. Ook al viel de game niet bij iedereen in even goede aarde, toch was het gezien de beperkte capaciteit van de Nintendo DS een ongezien staaltje technologisch vernuft.
En dat brengt ons bij 2016. Metroid Prime Hunters is eigenlijk de spirituele voorloper van Metroid Prime: Federation Force, dat volgende maand in Europa op de Nintendo 3DS lanceert. Federation Force is namelijk ook een first-person shooter op een handheld die zich in het Metroid-universum afspeelt. Alleen speel je met een soldaat van de Galactic Federation en niet met Samus. Volgens Nintendo speelt ze slechts een klein rolletje in de game. Dus eigenlijk heb ik een halve leugen verteld: Samus komt wel terug voor haar dertigste verjaardag, maar niet als feestvarken.
Het roept de vraag op wat Nintendo eigenlijk van plan is met de premiejaagster. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ze nog eens een grote intrede mag maken. Weinig series hebben me zoveel plezier en verbazing gebracht als de Metroid-reeks. Ik leg nog steeds de soundtrack van Metroid Prime (Phendrana Drifts! Sunken Frigate!) en Metroid: Zero Mission (Norfair! Kraid!) op als ik een goed streepje gamemuziek wil. En Ridley, de draakachtige aartsvijand van Samus, blijft een van de beste slechteriken die een game ooit heeft neergezet, ook al zegt hij geen woord. Wist je trouwens dat hij vernoemd is naar Ridley Scott, de regisseur van de eerste Alien-film, waar Metroid lichtjes op gebaseerd is? En dat hij eigenlijk... Weet je, laat maar zitten. Ik kan nog uren over Metroid doordrammen, maar ik ga je dat besparen.
Lieve Samus, waar in de ruimte je ook bent, ik hoop dat je me hoort. Ik wil je een hele fijne dertigste verjaardag wensen. Misschien zien we elkaar nog eens in de toekomst, op de Nintendo NX of zo. Het feit dat er tussen Super Metroid en Metroid Fusion en Prime acht jaar zat, houdt me sterk. Weet in ieder geval dat je verjaardagstaartje in de koelkast blijft staan tot je terug bent. Ik mis je, zoals een vriend zijn goede vriendin mist.