Risen 2: Dark Waters Preview
We mochten aan de slag met de game!
Collega Mike heeft al een ontzettend uitgebreide en interessante preview van Risen 2: Dark Waters geschreven, maar onlangs kreeg ik de kans de game live in actie te zien. De producer was aanwezig om vragen te beantwoorden en van die kans heb ik natuurlijk gebruik gemaakt.
Ik ga niet alles vertellen wat Mike jullie ook al verteld heeft, maar ik ben wel een paar extra nieuwe dingetjes te weten gekomen die leuk om te vertellen zijn. Zoals jullie wisten begint je held weer van voren af aan. Het hele wereld redden in Risen 1 was leuk bedoeld, maar als de Titans zin hebben om je wereld te verpletteren, dan gaan ze dat doen ook en eindigt de naamloze Risen-held zijn dagen slijtend in de kroeg.
De gameplay van de eerste Risen-game is voor een groot deel intact gebleven. Zo is het skill-systeem gelijk gebleven (je moet trainers vinden waar je tegen betaling je skillpoints kan spenderen) en je kan zelf helemaal bepalen hoe je het karakter zich moet ontwikkelen. Er zijn geen klassen. Wel is er één pad dat je móet bewandelen: je wordt een piraat, ARRRRH! Er zijn twee facties waaraan je jezelf kan verbinden: de Inquisitie (welbekend van deel één) en de Inboorlingen die je voodoomagie kunnen leren. Grappig is ook dat deze inboorlingen ook een eigen taaltje hebben.
Nieuw is dat je in Risen 2: Dark Waters een crew en een schip tot je beschikking hebt om mee naar de verschillende eilanden en landen te varen. Hoe sexy dit ook klinkt, meer dan een missiehub en thuishaven zal het eigenlijk niet zijn. Je kan niet zelf vrij met je bootje varen en er zullen ook geen scheepsgevechten zijn. Wel apart voor een game waarin piraterij centraal staat en in mijn persoonlijke opinie is dat ook een beetje een misser.
Van de crew die je om je heen verzamelt tijdens het spel kan je telkens één persoon meenemen. Deze persoon hoef je niet te onderhouden zoals je dat bij je hoofdkarakter moet doen. De held blijft dus centraal staan en je hoeft geen volledige groep te managen. Wel zul je ze af en toe moeten genezen met wat Grog (piratendrank). Het spreekt voor zich dat elk crewlid zijn eigen set speciale vaardigheden heeft. In deze crew zul je ook oude bekenden vinden uit deel één zoals piratenchick Patty Steelbeard.
Het combat systeem is grotendeels hetzelfde gebleven, wat ik persoonlijke positief vind. Wel heb je allerlei handige extra trucjes tot je beschikking om het gevecht in je voordeel te doen eindigen. Zo kun je zand in de ogen van je vijand gooien, of kun je - in piratenstijl - een papagaai op je vijand afsturen zodat hij afgeleid is en jij hem beter in mootjes kan hakken. Behalve papagaaien kun je ook een aapje trainen. Dit is erg grappig en dit aapje kun je inzetten als verkenner. Je bestuurt dan het aapje terwijl de held achterblijft.
Piranha Bytes benadrukt dat er vele manieren zijn om quests op te lossen, waarbij lang niet altijd naar het zwaard gegrepen hoeft te worden. Je kan ook je doel bereiken door intimidatie, door te liegen of door voodoomagie te gebruiken waarmee je iemand precies laat doen wat jij wil.
Er werd eerst een demonstratie gegeven op de Xbox 360 en hier viel meteen op dat deze game er heel goed uitziet. Helemaal vergeleken met het eerste deel dat er op de PC heel mooi uitzag, maar dat op de Xbox 360 een gedrocht was. Dit komt, zo heeft men mij verteld, dat Risen 2 voor de consoles een eigen ontwikkelproces heeft gekregen. De consoleversie is dus tegelijkertijd ontwikkeld met de PC-versie in plaats van dat de PC-versie geport is naar de Xbox 360, zoals bij het eerste deel het geval was. Het resultaat is er naar kan ik je zeggen! Wel viel mij tijdens de gevechten op de Xbox 360 enige framedrops op en dat is natuurlijk jammer. Wellicht dat het installeren van de game op je Xbox 360 zal helpen, maar daar durf ik nu geen uitspraken over te doen.
Daarna was het tijd om zelf met de PC-versie aan de slag te gaan. Grafisch is de game zeer gedetailleerd en sfeervol. Alleen de gezichten van mensen zijn wat emotieloos, dat is jammer. Eén van de eerste dingen die mij opviel was de stem van de held. De Engelstalige stem van de held is namelijk anders dan die van de held in deel één, en dat terwijl het dezelfde persoon is. De Duitse stem is dan weer wel dezelfde als die van deel 1 werd mij verzekerd. Maarja, gamen in het Duits is hetzelfde als films kijken in het Duits. Doe maar niet...
De game voelt verder eigenlijk heel vertrouwd aan, tenminste als je bekend bent met de eerste Risen game. Al heel snel was ik alweer aan het ronddolen in de stad om vervolgens leuk elke kist leeg te roven die er is. Wel zullen de eerste uren, de producer claimde zelfs de eerste 10-15 uur, vrij lineair zijn. Pas later in het spel krijg je de mogelijkheid de wereld op eigen houtje te verkennen. Dit is dus anders dan bij Risen 1 waarbij je gelijk in het diepe gegooid werd. Dit hebben de makers express gedaan om de game zo iets toegankelijker te maken voor een breder publiek. Op zich begrijpelijk maar ik vind het stiekem een beetje spijtig. Het was juist de enorme vrijheid van Risen 1 die de gevaarlijke wereld voor mij echt levend maakte. Aan de andere kant is een lineaire verhaallijn ook prima, mits het verhaal goed zit. Daarover kunnen we echter pas een oordeel vellen als we de volledige game in handen hebben. Een leuke toevoeging is overigens de ondersteuning van de gamepad. Nu kan ik de game ook op de bank spelen op mijn woonkamer-game-PC.
Voordat de producer terug de taxi indook om weer huiswaarts te keren heb ik hem wel nog geconfronteerd met het enigszins teleurstellende einde van Risen 1. De Risen-gamers onder ons weten het vast nog wel: je had een speciaal pantser en wapen en vanaf dat moment moest je een boss-battle aangaan waarbij je over gaten moest springen en moest meppen. Was je helemaal gespecialiseerd in magie? Boeide niet. Gewoon die hamer oppakken en meppen was het credo.
De producer heeft mij verzekerd dat de makers deze keer niet zo te werk zijn gegaan. Risen 2: Dark Waters kent meerdere boss fights en elke eindbaas zal een bepaalde aanpak vereisen. Hij wilde niet echt in details treden, maar het zou in ieder geval interessantere gevechten moeten opleveren. Ik begon gelijk te vrezen voor de gruwel die Quick Time Events heet en heb hem gevraagd of we die ook voor onze kiezen krijgen in Risen 2. Helaas hebben de ontwikkelaars van Risen 2 ook deze keer weer gekozen voor Quick Time Events, maar gelukkig niet in de gevechten. Ik heb wel van de gelegenheid gebruik gemaakt hem te vertellen dat gamers echt niet meer zitten te wachten op Quick Time Events en dat de ontwikkelaars daar maar eens mee moeten stoppen. Graag gedaan!
Ik heb de demo helaas maar kort gespeeld, maar ik kan niet wachten totdat ik de werkelijke game in handen heb en er echt voor kan gaan zitten. Risen 2: Dark Waters belooft namelijk weer een heerlijke massale RPG te worden waarin een hoop te verkennen en te avonturieren valt. Zelfs de console-versie zag er veelbelovend uit, hoewel de console-gamers wel nog even geduld moeten hebben. Risen 2: Dark Waters is namelijk vanaf 27 april beschikbaar voor de pc, maar pas vanaf 3 augustus voor de consoles, wel met extra content, dat dan weer wel.