Ronin review
Freeze, fight or flight.
In Ronin trek je een leren motorpak aan en zet je een helm op. Overigens niet om op je motor dood en verderf te zaaien, maar om iedereen aan je vlijmscherpe katana te rijgen. Je bent namelijk een moderne ninja met een knipoog naar Kill Bill. Gedreven door wraak ga je op zoek naar een vijftal kopstukken die bij de moord op je vader betrokken zijn. Meer hoef je ook niet te weten.
Het is duidelijk dat Tomasz Wacławek zijn energie niet in een diepgaand verhaal heeft gestoken. Dat is ook verre van storend, want de Poolse ontwikkelaar verrast je in deze eenmansproductie met zijn inventieve gameplay. Voorzichtig zet je je eerste stapjes op onbekend terrein. Een beetje sluipmoordenaar glipt als een dief in de nacht langs zijn potentiële belagers, dus dat doe je dan ook instinctief. Totdat de game je zegt: "This is not a stealth game. Just kill everyone." Tot dusver subtiliteit.
Ronin is een turn-based actieplatformgame die op het eerste gezicht veel van Gunpoint wegheeft. Dat houdt in dat je in elk level gebouwen vol met vijanden infiltreert en hier en daar een computer kraakt. Maar in tegenstelling tot de stealthy indiegame uit 2013 draait het in Ronin hoofdzakelijk om de turn-based gevechten. Dit soort confrontaties zijn over het algemeen onvermijdbaar. Eenmaal gespot, bevriest de actie en begint het gewelddadige schaakspel tussen jou en je vijanden. Hier zit dan ook de kracht van de game.
Het tactische vechtsysteem is op papier briljant in zijn eenvoud. Elke beurt heb je slechts de keuze uit een paar handelingen. Die komen meestal neer op springen, met je grijphaak slingeren of met je ninjazwaard iemand doormidden klieven. De bewakers hebben van hun baas echter de instructie 'bij twijfel schieten' meegekregen. Ze houden je dan ook direct onder schot waardoor een rode lijn richting jou verschijnt. Sta je vervolgens na je beurt op dezelfde plek of elders in deze schootslijn, dan word je zonder pardon neergeknald en is het einde oefening. Het draait in Ronin dus allemaal om actie-reactie.
Net als een goede martialartsfilm mag dat best met wat over-the-top-actie. Maak een reusachtige sprong, torpedeer jezelf aan een touw door een ruit en kegel vervolgens een nietsvermoedende vijand ondersteboven. Ondertussen ontwijk je stijlvol de schoten van zijn trigger-happy vriendjes en maak je ze één voor één af waarbij de nodige rode pixels tegen de muren spatten. Denk Quentin Tarantino en je komt een heel eind.
In de uitvoering laat het vechtsysteem echter wat steken vallen. Met je muis bepaal je de springcurve waarmee je kogels ontwijkt of tegenstanders omver beukt. In het heetst van de strijd is het eindpunt van je sprong bepalen soms vrij lastig. Aangezien landen op de verkeerde plek al snel een kwestie tussen leven en dood is, is dat vrij hinderlijk. Daarnaast wil jouw beurt om de onduidelijke reden nog wel eens midden in een sprong eindigen. Hierdoor moet je noodgedwongen je uitgekiende aanval in een wanhopige ontsnappingspoging omzetten.
Het zijn echter kleine schoonheidsfoutjes in een verder erg frisse game. De maker van de game maakt het je geregeld behoorlijk lastig. In de latere levels krijg je meer en sterkere tegenstanders voorgeschoteld. De bewaker met zijn proppenschieter krijgt dan namelijk gezelschap van meerdere opponenten bewapend met machinegeweren en samoeraizwaarden. Het is dan ook niet ongebruikelijk dat je regelmatig sneuvelt, maar je kunt altijd weer bij het laatste checkpoint aanhaken.
Als antwoord op de toenemende weerstand is er wel een primitieve skill tree waarmee je vaardigheden als shurikens, afleidingen en teleporteren vrijspeelt. Skill points krijg je alleen als je in één level alle vijanden afmaakt, geen alarm laat afgaan en geen onschuldige burgers aan je zwaard klieft. Voor de duidelijkheid: alle drie dus. Dat maakt de game er niet bepaald gemakkelijker op, maar nodigt je wel uit levels foutloos te doorlopen en zo veel mogelijk uit de game te halen.
Ronin oogt met zijn pixel-art graphics en rechttoe rechtaan level design simpel, maar schijn bedriegt. Door de inventieve gameplay mondt elk gevecht in een puzzel uit, waar je jezelf zonder kleerscheuren doorheen moet loodsen. De uitdagende turn-based actieplatformgame zet je vijf tot zes uur aan het werk, waardoor je voor een kleine indiegame simpelweg waar voor je geld krijgt.
Ronin is nu verkrijgbaar voor de pc en Mac.