Roundtable 02: Gamemedia vs. uitgevers

Hierdoor willen mensen soms alle journalisten collectief van een klif kieperen. Want ondertussen wordt er binnenskamers vrijer over gesproken. Het kliekgevoel wordt versterkt, de schuldigen worden niet aangepakt. Commerciële maar vooral strategische overwegingen worden aangehaald - de reputatie van de sector of de publicatie zou schade kunnen oplopen. Een natuurlijke reflex, datgene beschermen waar je van houdt, en in dit geval op langere termijn een schadelijke.

Dat is het archetypisch verloop van een crisis in de media, ook in de gamesjournalistiek. Het worst case scenario toch, kan je zeggen, maar een mens moet niet lang opletten om het voor de eerste keer tegen te komen. In een ironische wending zijn wij, die het minst te maken hebben met de totstandkoming van games, het gezicht van games geworden. Vergeet uitgevers, ontwikkelaars, en scores. Eerlijk zijn over jezelf tegen mensen als jezelf is moeilijk. Wanneer als de media zichzelf als onderwerp heeft is er onvermijdelijk iets gelijkaardigs aan het werk.

Gezien het om een probleem gaat dat tegelijkertijd groot en zeldzaam is, past misschien een lichtzinnig advies nog het best: waarschijnlijk zijn we verplicht minder verward te zijn.

Michaël: Heel mooi gesproken en in eigen boezem kijken is inderdaad een belangrijk argument...Toch vind ik het toffer om af en toe binnen te gluren in andere boezems. Ik ben blij dat je die vierde actor aanhaalde Nico, want mijn betoog zal voornamelijk rond hen draaien. Uitgevers hebben er alle baat bij om een goed cijfer te halen, dat is vaak de enige manier waarop ze opvallen tussen een myriade aan titels die elke maand uitkomen. Visibiliteit is nog zo'n term die marketeers wat graag gebruiken. Je game moet niet alleen scoren, maar er moet ook buzz worden gecreëerd. Discussies, verslagen van multiplayer games, een bannerruimte...alle aspecten dragen bij tot de continuïteit van een titel.

Veel games mogen initieel goed verkopen, maar de verkoop in de daaropvolgende weken overstijgt quasi steeds het lanceringsmoment. We merken dus ook dat er stevig werk wordt gemaakt door de uitgevers/devs rond speciale promoties, evenementen, interviews, updates en uiteraard community services. Om die reden blijft een hecht contact met de pers steeds raadzaam, wij proberen immers (met of zonder succes) te mediëren tussen het publiek en de uitgevers...Wij bieden een portaal aan dat volledig gericht is om gamers een aangename tijd te laten beleven.

Over de schandalen en subjectiviteit van bepaalde media spreek ik me niet graag uit. Ieder van ons wordt gewikt en gewogen door uitgevers, dat zorgt er ook voor dat wij onderling concurrentie voeren. Als medium wil je die exclusive binnenhalen en ergens hangen je toekomstige PR-relaties wel af van hoe je deze titel gaat beoordelen. Wanneer je als enige Belgische medium de nieuwe FIFA mag gaan testen, dan wil je de poort openhouden voor toekomstige deals. Toch kan je van een slechte game geen goede maken, als wij niet volkomen objectief reageren verliezen we net dat publiek dat ons zo aantrekkelijk maakt voor publishers. Het publiek, de gamers, jullie dus zijn in alle gevallen de conditio sine qua non die wij onafhankelijkheid kunnen garanderen!

Toch weerhoudt dit niet dat je vriendschappelijke relaties met je partners gaat onderhouden, wij zijn allen mensen en voor heel wat mensen binnen de gameindustrie heb ik respect, het omgekeerde geldt vast ook.

Jasper: Het enige wat gamesjournalisten uiteindelijk kunnen doen is gewoon objectief in hun oordeel blijven. Een slechte review kan kritiek van alle kanten veroorzaken en dit wordt alleen maar erger naarmate de populariteit van de franchise en of je alleen staat in je mening. Gamers en uitgevers zullen het niet laten te wijzen naar de gemiddelde score van een game op metacritics en je proberen te laten geloven dat, aangezien je duidelijk afwijkt van het gemiddelde, jouw mening ronduit fout is. Het is dan ook de taak van reviewers om de redenen voor dat lage cijfer in het land en in het breed uiteen te zetten in de review. Helaas kijken veel lezers eerst naar het cijfer waarmee de review afgesloten wordt en aan de hand van dat cijfer beslissen ze of de review het lezen waard is of niet. Als het cijfer afwijkt van hun verwachtingen denken ze meteen bij zichzelf dat de reviewer duidelijk niet weet waarover hij het heeft en bestempelen hem of haar als een aandachtszoeker.

Het is onderdeel van de menselijke natuur om liever de gemakkelijke weg te nemen. Waarom uitkomen voor je eigen mening, bakken kritiek over je heen te krijgen en bestempeld te worden als een 'hack' als je gewoon de slechte kanten van een game kunt verbloemen, twee punten bij het cijfer op kan tellen en door iedereen graag gezien worden? Antwoord: omdat het onze taak is de mensen duidelijk te maken of een game het kopen waard is of niet en om welke redenen. En die taak kan alleen maar correct uitgevoerd worden als je bereid bent voor je eigen mening uit te komen en die te verdedigen. En ik geloof nog steeds dat mensen die bereid zijn om hun eigen oordeel te vellen op meer respect kunnen rekenen van iedereen, ook al is het grote publiek het ermee oneens, dan zogenaamde journalisten die iedereen tevreden willen stellen om hun eigen hachje te redden.