Roundtable 07: Controversie in Modern Warfare 2
Het beruchte terrorisme-level
Steph: Na Mortal Kombat, Twisted Metal, Doom, GTA, Bully en God weet ik nog allemaal, is eindelijk CoD aan de beurt. Is het tumult bij Modern Warfare 2 gerechtvaardigd? Niet meer of minder dan de bij eerder genoemde.
Hoewel er hierover een compleet boek kan neergepend worden, zal ik het kort houden. Je hebt twee elementen die hier van belang zijn: realisme en geweldverheerlijking. In titels zoals Carmageddon wordt extreem geweld schaamteloos omgezet naar alledaags vertier. Welke invloed had deze game op de maatschappij? Wel, ik heb nog nooit gehoord van iemand die een guillotine op zijn auto monteerde en de snelweg op ging. De reden: realisme nihil. Zo zou je evengoed Pac-Man kunnen verbannen omdat het gele ding pillen slikt, vraatzucht promoot en mensen aanzet tot kannibalisme. Een extreem voorbeeld, maar ik heb zelf al gemerkt dat mensen het verschil wel kennen tussen een potje Twisted Metal: Black en het echte leven.
CoD: MW2 is weer iets anders. Hier wordt namelijk een realistisch beeld weergegeven, de sequentie is een sfeerzetter, geen moraalloze fun 'n gun. Het is een noodzakelijke drijfveer voor het verhaal die net het tegenovergestelde probeert te bereiken van het verheerlijken van geweld. Op het nieuws tonen ze toch ook hun 'beste' beelden van de aanslagen in het Midden-Oosten? Voel je je ooit gemotiveerd om daar zelf te gaan meedoen? Ik dacht (hoop) van niet.
Het is pas wanneer realisme en geweldverheerlijking tezamen komt dat we moord en brand mogen beginnen roepen.
Uiteindelijk is het gewoon de zoveelste inhoudsloze hulpkreet afgeleverd door politici die op een goed blaadje willen staan bij de bevolking. De 'bezorgde' politicus, jawel! Geen betere manier om de stemmen van overbezorgde moeders te winnen.
Karsten (Chief): De scène in kwestie is inderdaad schokkend, expliciet gewelddadig (op het onrealistische af) en niet geschikt voor kinderen, maar binnen de context van het spel is het, zoals Jasper het al zei, een fenomenale manier om de speler mee te trekken in het verhaal. Moest deze scène in een film zitten, zou er ook over gepraat worden, maar niemand zou zich de vraag stellen of de film moest verboden worden.
De vraag die in dit soort van discussies veel te weinig wordt gesteld, is of gamers zelfstandig kunnen nadenken. Weet een gamer die Modern Warfare 2 aan het spelen is dat het om een spel gaat? Volgens mij weten we dat allemaal. Of we nu de plastic trekker overhalen tijdens zo'n scènes of niet.
Ontkennen dat we beïnvloed worden door wat we zien op tv en lezen in de krant is belachelijk, maar beweren dat morgen plots overal ter wereld gamers de scène in het echt gaan naspelen is dat ook. Ik geloof niet dat, zoals Michaël het zegt, we deze (nogmaals: fictieve) daden ooit 'maatschappelijk zullen aanvaarden'. Zelfs in de context van het spel wordt dit niet gedaan. De speler weet duidelijk wie de terroristen zijn en dat hun daden fout zijn.
Edelbert: Wat me vooral stoort aan de luchthaven missie is de plaats wanneer je dit level kan spelen in het hele verhaal. Voor de mensen die MW2 nog niet gespeeld hebben zeg ik er even snel bij dat dit level één van de eerste levels is die je mag spelen. Je gaat op pad als Joseph Allen, een Amerikaanse Ranger die in het begin van het spel gerekruteerd werd door de CIA om undercover binnen te dringen in de terroristische cel onder leiding van Makarov (een Russisch Nationalist). Aangezien dit level zich zo vroeg in het spel bevind, kan je dus onmogelijk een emotionele relatie opbouwen met Joseph. Hierdoor mist deze missie heel wat van haar impact en komt ze smakeloos over.
Mocht Infinity Ward een hele reeks missies gemaakt hebben waarin je geleidelijk aan het vertrouwen van Makarov moet winnen, om dan uiteindelijk af te sluiten met de luchthavenscene, zou dat een veel grotere en emotievolle impact gehad hebben op het verhaal. Maar zoals het nu is, lijkt het alsof deze missie enkel en alleen in het spel zit om er voor te zorgen dat het spel wel op de één of andere manier in het nieuws komt. Reclame is namelijk reclame.
Persoonlijk vind ik het een enorm lompe zet van Infinity Ward om dergelijke missie ook zo weinig te kaderen. Games worden nog niet genoeg bekritiseerd als zijnde slecht voor de socioculturele en emotionele ontwikkeling van de hedendaagse jeugd. Denk maar terug aan reportages waarin beweerd wordt dat games als GTA of Doom verantwoordelijk zijn voor schietpartijen op scholen en dergelijke. Dit is een discussie die ik nu al jaren lang voer. Games kunnen slechts als narratief medium serieus genomen worden als de mensen die zich met games bezig houden hun creatie ook echt beschouwen als een meerwaarde voor het verhalende landschap. Dit gebeurt door tactvol om te gaan met wat je probeert duidelijk te maken. Als ontwikkelaars (en andere gamegerelateerde contentschrijvers) dat niet kunnen verwezenlijken, dan zijn games inderdaad breinloze bezigheidstherapie. Maar dat is iets waarbij ik me niet kan neerleggen. Gelukkig zijn er heel wat ontwikkelaars die wel nog diplomatiek te werk gaan.
(P.S. Met deze tirade wil ik niet stellen dat MW2's verhaal slecht is. Gewoon wat “run of the mill”. Bijlange niet zo goed als de eerste MW.)
Is het gebruik van ultrarealistisch geweld verantwoord? Lokt Modern Warfare 2 copycat-gedrag uit of niet? Op de eerste vraag antwoordt iedereen duidelijk ja, zolang er maar gekeken wordt naar de inkleding van het spel. Over de tweede vraag zijn de meningen verdeeld. De toekomst zal uitwijzen of videogames verantwoordelijk geacht blijven worden voor controversiële schietpartijen met jongeren, maar het is onze hoop dat de mensheid en de wetgevers door krijgen dat verantwoord gebruik van geweld niets nieuw is, enkel de beleving is interactiever.