Roundtable 11: 3D Gaming

Het hele 3D gebeuren vind ik persoonlijk heel absurd. Het is een bevlieging die niet succesvol was in de jaren '60 en dus zal deze gimmick ook nu snel verdwijnen. Waarom? Omdat het niets bijdraagt aan de ervaring van een game. Wij als gamers hebben al een ervaring waarin we actief betrokken zijn, waar we zelf deel van uit maken. Het enige vlak waar games momenteel nog kunnen evolueren is de manier waarop het verhaal gebracht wordt. “En dat kan je verbeteren door middel van 3D?” denk je nu vast. Zeker en vast niet! Om George Lucas te citeren: “Special effects are just a tool: a means of telling a story. People have a tendency to confuse them as an ends unto themselves. A special effect without a story is a pretty boring thing.” Vrij vertaald: “Iets dat er mooi uitziet zonder inhoud is iets heel saai.” En dat van de persoon die Star Wars: The Phantom Menace gemaakt heeft.

Persoonlijk zie ik 3D dus niet direct een succes worden. Misschien een kortstondige hype. Wel weet ik zeker dat het eraan zit te komen, maar net als al dat motion sensor gedoe en de balance board toestanden, is het iets voor “the gimmick crowd”. Iets wat mensen zullen kopen omdat ze er iets over gelezen hebben in de Flair of van gehoord hebben bij de kapper, waar ze enkele weken mee geamuseerd zullen zijn, totdat ze lucht krijgen van het volgende stukje “innovatieve technologie”.

Steph: Ook ik ben de magie van de James Camerons nieuwe meesterwerkje gaan bewonderen, meer bepaald op dezelfde dag, plaats en tijdstip als mijn bovenstaande collega. Indien ik hier mijn standpunt over 3D uit de doeken zou doen, staat u als lezer niet meer te verwachten dan een herhaling van de vorige vier alinea's. Nu is 3D slechts een gimmick, maar ik weet niet hoelang dit zo zal blijven. Wat ik wel weet, is dat ik er totaal geen nood aan heb. Net zoals ik geen behoefte heb aan 'accelerometers', 'gyroscopes', 'touch sensors' en God weet wat nog allemaal. Noem me ouderwets, maar persoonlijk vind ik het hele gedoe vergelijkbaar met het kopen van een normaal boek en datzelfde boek in superdeluxe-hardcover-met-bladgoud-bedekt formaat. Het gaat je extra geld kosten, maar wordt de inhoud er beter van? Nee dus.

Nu, mijn collega beweerd dat 3D opnieuw zal verdwijnen, daar ben ik toch niet zo zeker van. Ik sluit me aan bij al zijn andere standpunten, maar gezien het succes van Avatar en andere 3D-films, lijkt het me moeilijk om 3D ooit nog volledig weg te denken. Zeker nu er ook ontwikkeld wordt om 3D steeds verder te optimaliseren richting de huiskamer. Het is misschien geen aangename gedachte, maar we leven in een consumptiemaatschappij en tot een zeker niveau zullen de bedrijven beslissen wat we willen. Herinner je nog de Blu-ray? Statistieken toonden aan dat het leeuwendeel van de mensen nog geen interesse had in een nieuw medium, maar toch werd het doorgedreven. Zo zal het ook zijn met 3D...

Jasper: Laat ik bovenstaande negativiteit even een counter-balans bieden. Ik ging kort na het eerder besproken bioscoopbezoekje van Steph en Edelbert op stap met beide heren en hoorde een gesprek aan dat niet veel verschilde van wat we momenteel voeren. Daar kwam echter ook uit naar voren dat ze gingen naar een kleinere, goedkopere bioscoop en niet, laten we een naam noemen, Kinepolis waar ze het nieuwste van het nieuwste in huis hebben. Ik was er niet bij toen Steph en Edelbert naar Avatar gingen kijken en kan dus geen oordeel geven over de kwaliteit van de bioscoop, maar ik weet wel dat ik geen enkele van de klachten die beide heren naar voren brengen met mij resoneerde.

Zelf vond ik Avatar een goede film. Vakmanschap en gewoonweg àf. Een bekende formule door Cameron tot in de perfectie uitgewerkt. 3D was voor mij ook een waardevolle toevoeging tot de film. De 3D-beelden deden de wonderbaarlijke flora en fauna van Pandora meer echt aanvoelen en ik voelde me op momenten alsof ik van tussen de takken en bladeren het verhaal van Jake Sully aanschouwde. En hoe echter je voelt dat iets is, hoe meer je ermee begaan bent. Een belangrijk punt wat later in de film wanneer de planeet dreigt verwoest te worden. 3D, in mijn geval dan, zorgde ervoor dat ik me meer kon inleven in zowel de visuele effecten als het verhaal. En dat maakte de film beter.

De commentaren over motion-sensors, accelerometers, vitality sensors en wat nog allemaal laat ik voor wat ze is want ik zou ettelijke pagina's kunnen besteden aan het weerleggen ervan. Misschien dat dat interessanter is voor een Eurogamer podcast (Hey Jasper, verklap je daar nou even de toekomstplannen van Eurogamer Belgie?,red). Het is moeilijk om een onomatopee te vinden voor het geluid van een glas dat tegen een muur gesmeten wordt uit frustratie. Laat ik het dus maar kort houden en zeggen dat de vergelijking tussen 3D en bewegingssensoren niet opgaat, al was het maar omdat 3D een grafische toevoeging is tot alle games, in dezelfde lijn als High Definition, terwijl motionsensing een gameplay veranderende toevoeging is tot een beperkt aantal genres van games en vooral nieuwe genres creëert.

En om maar af te sluiten met een conclusie: aangezien ik 3DTV beschouw als een hoogstwaarschijnlijke opvolger van HDTV is mijn standpunt tegenover 3DTV nu hetzelfde als mijn standpunt tegenover HDTV tien jaar geleden. Ooit wordt de technologie geperfectioneerd, dalen de prijzen, komt het in alsmaar meer huishoudens terecht en wordt het de nieuwe standaard. Maar dat is pas voor over tien jaar. Laten we eerst maar eens rustig overschakelen op HDTV en ons nog niet al te druk maken over wat hierna komt.

Gert: Het is vreemd dat niemand tot dusver het Virtual Boy-debacle van Nintendo heeft opgerakeld. Deze handheld (zeg maar gerust armheld) was Nintendo's antwoord op virtual reality zoals dat midden jaren negentig zo mooi heette. Een noemenswaardige poging om 3D-gaming dichter bij de mensheid te brengen, maar het was wel jammer dat de implementatie doorslecht was. Het apparaat was verschrikkelijk onhandig en leverde na tien minuten spelen barstende hoofdpijn op. Sindsdien heeft geen enkel bedrijf dat in de game-industrie actief is plannen geambieerd in deze richting en zolang de technologie niet op punt staat (en goedkoop genoeg om in massa te produceren), zullen we nog lang op dergelijke technologieën mogen wachten.

Daar is niks mis mee, want een gebrekkig uitgewerkte technologie doet het medium meer kwaad dan goed. Bovendien is het afwachten of 3D-gaming effectief een meerwaarde biedt aan de industrie. Met de revolutie van sensorgevoelige user interfaces (lees: Wii-motes) en alle varianten die daarop volgen, heeft het medium van videogames een tweespalt ondergaan die een stroom aan inferieure shovelware heeft teweeggebracht. Mocht 3D-gaming ooit definitief doorbreken, kan je er donder op zeggen dat we hetzelfde effect gaan krijgen. 3D-gaming is leuk om mee te experimenteren in de R&D-fase van productontwikkeling, maar zolang we de experimentele fase niet voorbij zijn, blijft dit een ver-van-mijn-bed show voor veel gamers