Sacred 3 review
Hakfestijn met humor.
In Sacred 3 bescherm je het karkas van een draak, zodat de vijand er geen gekke feestmutsjes van kan maken. En tijdens het afslachten van kwaadaardige krijgsheren roept je hoofdpersonage vaak bizarre opmerkingen over chihuahuas. Ontwikkelaar Keen Games wil dan ook een game afleveren die de unieke humor en charme van de Sacred-reeks intact houdt. Daar slaagt de studio ook in, want de game neemt zichzelf op bijna geen enkel moment serieus.
Die nadruk op humor is erg welkom, want het hele uitgangspunt van het verhaal vormt een gigantisch fantasy-cliché. Je speelt wederom een held die een booswicht moet stoppen voor hij de Ancaria-wereld kan veroveren. De stemacteurs leveren hun komische teksten echter op enthousiaste wijze af en dat doet je al gauw vergeten dat de hele opzet niet veel om het lijf heeft. En ook de handgetekende introducties aan het begin van elke hoofdopdracht geven Sacred 3 een bijzondere uitstraling.
De game laat steken vallen zodra je op het veld staat. Het vechtsysteem is namelijk functioneel maar veel te eenvoudig. Zo sla je vijanden al direct moeiteloos tot moes en gebruik je onmiddellijk speciale krachten om de vijandelijke hordes nog sneller te verpulveren. De gameplay evolueert in de daaropvolgende uren op geen enkele betekenisvolle wijze, behalve dat je aanvallen nog sterker en sneller worden.
De speelbare personages voelen op het eerste zicht verschillend aan, maar ze blijven steken in de voorspelbare archetypes van 'trage maar krachtige gigant' en 'behendige maar zwakkere boogschutter.' En na enige tijd ontdek je dat hun speciale krachten altijd op hetzelfde neerkomen. Of je nu met Claire energiebollen afvuurt of met Marak schokgolven via een hamer verspreidt, alle krachten dienen om zo snel mogelijk zo veel mogelijk vijanden in de pan hakken.
Uitgever Deep Silver geeft aan dat Sacred 3 een grotere focus op actie dan op role-playing legt, maar dit heeft een hele oppervlakkige game als resultaat. Zo ontdek je geen nieuwe voorwerpen in de spelwereld. In plaats daarvan krijg je nieuwe wapens en krachten op vooraf bepaalde momenten. De game dicteert dus op strikte wijze hoe je je personages aanpast. En de mogelijkheden die er zijn, geven slechts heel minieme keuzes. Je kiest zo of een bepaalde speciale kracht je extra gezondheid geeft of net iets meer schade doet. Maar de effecten zijn nauwelijks voelbaar, zodat het hele keuzesysteem eigenlijk geen nut heeft.
Ook de sidequests voegen geen variatie of keuzevrijheid toe. Er bestaan slechts twee soorten extra opdrachten. Ofwel vermoord je iedere vijand in kleine omgevingen, ofwel houd je het uit tegen vijf golven vijanden in een enkele kamer. Je krijgt dan ook snel genoeg van het eentonige vechten en het gebrek aan creatieve uitdagingen. Ook de vijanden vallen steeds in voorspelbare archetypen. Verwacht je maar aan het gebruikelijke assortiment van trage maar krachtige orc-achtige wezens en vuilbekkende huurlingen.
Uiteindelijk is het verstikkende gevoel van lineariteit het grootste minpunt van deze game. Die rechtlijnigheid trekt zich door in elk aspect. Van de wereldkaart waarop je missies 'kiest' in een vastgelegde volgorde, de rechtlijnige lay-out van de levels, tot de voorgeprogrammeerde manier waarop je personage in level stijgt. Keen Games houdt je voortdurend aan een strakke leiband.
Deep Silver stelde zichzelf als doel om een game zonder technische problemen af te leveren. Daar is ontwikkelaar Keen Games bijna in geslaagd. Grote bugs zijn er namelijk niet; hoogstens steken de lijken van vijanden af en toe eens door muren of reageert een eindbaas niet meteen op je aanwezigheid. Maar de framerate vormt wel een zorgenkindje voor een actievolle game als Sacred 3. Grote gevechten zijn schokkerig en zelfs tijdens stille momenten waarin je gewoon wat rondwandelt, beeft de engine alsof het een oud vrouwtje is.
De hele interface van Sacred 3 is duidelijk gericht op het spelen in co-op. Spelers krijgen een aftelscherm wanneer missies gaan beginnen en sommige spreuken kun je alleen gebruiken als er verschillende spelers aanwezig zijn. Maar ook de co-op heeft op zijn beurt minpunten. Zo wordt het een visuele warboel wanneer je verschillende spreuken tegelijkertijd activeert en is het onmogelijk om je eigen personages in de chaos terug te vinden. Ook heeft de lokale co-op geen 'drop in' functie. Dit betekent dat je steeds naar de lobby moet terugkeren en dus de huidige missie moet herbeginnen als een tweede speler wil meedoen.
Sacred 3 is een game met weinig ambitie en Keen Games slaagt er alsnog niet in om alle doelstellingen te vervullen. Enkel de charmante humor en sfeer geven dit avontuur een uniek karakter, maar dat is niet genoeg om de ongeïnspireerde en eentonige game er rond te redden.
Sacred 3 is nu verkrijgbaar op voor pc, PlayStation 3 en Xbox 360.