Scars Above review - Oneindig onhandig
Littekens op je geheugen.
Voor de Scars Above review werd Joël getest in volharding.
De ontwikkelaars bij Mad Head Games uit Servië zijn grote sciencefictionfans. Met hun third-person shooter Scars Above putten ze namelijk uit een overvloed aan scifiklassiekers. Centraal daarin is hoofdpersonage Kate, die geen soldaat maar wetenschapper is. Een die haar vindingrijk- en vastbeslotenheid gebruikt om de ‘prachtige landschappen’ van een ‘buitenaardse wereld met talloze bedreigingen’ te verkennen. Bijna elk bovengenoemd aspect faalt echter in Scars Above. Kates onderzoekscapaciteiten stoten op een veel te simplistisch ontwerp, waardoor ze weinig anders dan een generieke soldaat aanvoelt. Een die het dan weer tegen zeer gedateerd leveldesign en repetitieve, onhandige gevechten opneemt.
Om op een positieve noot te beginnen: het visuele ontwerp van Scars Above is overtuigend. Kate vindt zichzelf gestrand op een planeet, die overtuigend buitenaards oogt. Struiken met turquoise stengels en magenta toppen, lichtgevende kelken die het grasbed opvullen... De zwevende rechthoekige constructies aan de horizon maken het beeld compleet. Mad Head Games' liefde voor scififilms vindt een degelijk thuis in de wereld die de studio heeft geschapen.
Hetzelfde kan absoluut niet gezegd worden over de vijanden die de mysterieuze wereld bevolken. Sommige ogen qua textuur matig en komen veelal letterlijk uit de grond omhoog. Het algemene design getuigt dan ook van weinig inspiratie. Daarnaast worden vijanden en ‘encounters’ zo vaak herhaald dat je het gevoel bekruipt dat je een parodie speelt. De eerste zogenaamde 'Goliath'-vijand kom je bijvoorbeeld eerst op een open plek tegen, alvorens je op diezelfde plek tegen een iets grotere Goliath vecht, om in een level vervolgens te worden begroet door… twee Goliaths. Ook het onderscheid tussen de verschillende types vijanden is ondermaats. Grote vijanden delen namelijk soortgelijke aanvalsanimaties. De vele gekopieerde gevechten maken Scars Above dan ook eentonig.
Het leveldesign doet verdere afbreuk aan de nochtans mooie wereld. De opzet van levels is niet heel anders dan in de meeste Dark Souls-games: je vindt een constructie die als respawnpunt dienstdoet, vecht door enkele arena’s heen en speelt daarmee een shortcut vrij. Een formule die Scars Above ad infinitum herhaalt. Koppel daaraan een grote hoeveelheid onzichtbare muren, en je ondervindt snel dat het lineaire en ongeïnspireerde leveldesign het mysterieuze karakter van de wereld enorm in de weg zit.
Dat wil niet zeggen dat Scars Above een makkelijke game is, integendeel zelfs. De game put naar eigen zeggen inspiratie uit Dark Souls. Veel van het bestraffende karakter vindt echter zijn origine in hoe onhandig Scars Above speelt. De routes die je aflegt, zijn namelijk erg smal en eindigen veel te vaak met jij die door vijanden wordt vastgezet in een hoek. De – uit Remnant From The Ashes gekopieerde – schietmechanismes maken alles nog onhandiger. Linkermuisknop is namelijk een 'melee'-aanval en met rechtermuisknop mik je met je geweer, dat uit verschillende kleuren kan bestaan. Elke vijand heeft een 'weak spot' met overeenkomende kleur. Mad Head Games zelf promoot de synergie tussen kleuren van wapens en 'weak spots' als innovatief, maar in de praktijk voel je vooral frustratie voor die beperkende aanpak. Met name de voor vuur gevoelige 'weak spots' zullen je aardig wat haren kosten. Het vuurwapen moet je namelijk eerst opladen alvorens je kunt vuren. Het echter veel te vaak dat je je rechtermuisknop een milliseconde te snel loslaat en daardoor het hele schot annuleert. De moeilijkheidsgraad overkomen voelt kortom als een oneindige strijd tegen het onhandige design en is daardoor nooit bevredigend.
De onderzoekscapaciteiten van Kate hadden Scars Above wat meer op smaak gebracht als ze beter op de rest van het ontwerp aansloten. Er valt namelijk bar weinig te onderzoeken. Kate kan nieuwe monsters, technische constructies en flora analyseren. De technische werking van met name toegangspanelen zijn weliswaar vrij gedetailleerd, maar functioneren niet anders dan achtergronddetails. Je komt er immers uiteindelijk altijd achter dat je simpelweg een sleutel nodig hebt. Ook het analyseren van planten en vijanden voelt nutteloos. Na een korte analyse kom je erachter dat de rode plant munitie voor je rode wapen geeft en dat monsters met een blauwe 'weak spot' voor je blauwe wapen gevoelig zijn. De rol van Kate als wetenschapper had dan ook een betere plek bediend als de rest van het ontwerp niet zo simplistisch was.
Tijdens je reis heb je verscheidene gadgets en elementaire wapens tot je beschikking. Ook daar laat Scars Above steken vallen. Variatie in gebruiksvoorwerpen is immers leuk wanneer je daadwerkelijk een keuze hebt in het gebruik daarvan. Dat geldt weliswaar voor een handvol gadgets: zoals bijvoorbeeld de flacon met olie, waarmee je een gebied in brand steekt. Maar het is niet van toepassing op het gros van de uitdagingen, die bijna allemaal één oplossing hebben. Een meer vol vleesetende wormen kun je enkel oversteken als je de oppervlakte bevriest. Oplossingen voor uitdagingen zijn te voor de hand liggend en bieden door jouw beperkte invloed nauwelijks voldoening.
Tot slot gooit ook het verhaal geen hoge ogen. Mad Head Games noemt daarvoor Alien als primaire inspiratie. Net als Ripley is Kate in de eerste plaats wetenschapper, en geen soldaat. Daar is echter niets van te merken in de daadwerkelijke gameplay van Scars Above, waar je weinig anders doet dan zeer bekwaam op hordes monsters schieten. De ontwikkeling van het plot is toereikend, hoewel niet uniek. Daarnaast zijn er nauwelijks andere personages. Daardoor biedt Scars Above een vrij eenzame campagne, wat dan weer extra nadruk legt op elke rammelende ontwerpkeuze. Het verhaal is dan ook geen hoogvlieger en voelt aan als een mismatch tussen initieel ontwerp en resulterend eindproduct.
Scars Above heeft een degelijke buitenaardse wereld gecombineerd met toereikende verhaalontwikkelingen. Er is echter een opvallende mismatch tussen het concept en de resulterende gameplay. Het leveldesign voelt zeer gedateerd aan, en de gevechten onhandig en repetitief. Scars Above stelt diep teleur.
De Scars Above review vond plaats op de pc.
Zin om de game te spelen? Je kunt hier Scars Above kopen op Bol.com