Scott Pilgrim vs. The World
Ergste eindbaas: de ex van je lief?
De GamesCom is al weer achter de rug en de stortvloed aan nieuwsberichten begint al weer af te zwakken. Nu krijgen we een voortzetting van de periode vol previews en weinig reviews, een inverse van wat ons in de eindejaarsperiode te wachten staat. De gamebeurs zelf stond natuurlijk weer vol met voorspelbare titels. Opvallend is dat de twee zelf geproclameerde 'hardcore' consoles nog steeds aan gevaarlijke overspecialisatie doen. We hebben een dozijn 'realistische' shooters, maar haast geen platformers. We kunnen wel doodbloeden van alle keiharde action/adventure games die we naar ons hoofd gekegeld krijgen, maar er is geen tijd meer voor wat ouderwets surrealisme met een vette knipoog. Vroeger nam je een gemuteerde buidelrat, gaf hem een jeansbroek, een paar sneakers, twee lederen handschoen en presto! Je had een game. Tegenwoordig moet je op z'n minst een 'Prestige'-mode hebben of een polygonentelling van zeven miljoen per personage, anders verschijnt een game gewoon niet in de schappen. Je zou dan nog de Wii kunnen aanhalen, maar die zit dan weer het het omgekeerde probleem.
Oké, Sony heeft inderdaad nog altijd Insomniac en Media Molecule achter hen staan. En ja, ik neem aan dat Rare ook nog enigszins zijn best doet om van Microsofts doos geen complete machomachine te maken. Maar met twee games per jaar kan ik alvast m'n pap niet koelen. Gelukkig komt de kleine man steeds vaker met de oplossing op de proppen en dat dankzij de wonderen van PSN en XBLA. Oorspronkelijk was ik nooit van plan om iets online te kopen - als gamer van de oude stempel eis ik namelijk een doosje, een schijfje en een boekje (mijn excuses voor al de verkleinwoorden). Toen kwamen echter de PSOne klassiekers, daarna Braid en vervolgens Trine…en nu is er Scott Pilgrim Vs. The World. Ik kan je nu al zeggen: als de vorige titels je nog niet konden overhalen, dan misschien wel deze.
Laten we beginnen bij het begin. Scott Pilgrim is gebaseerd op een stripreeks (met een recente verfilming) die zich afspeelt in een 'echte' wereld waarin game-regels van toepassing zijn. Het leven werkt met statistieken, je kunt nieuwe skills leren en mensen die je verslaat, barsten uiteen in munten. Nu de 'wereld binnen een spel' is omgezet naar 'een spel binnen de wereld', kunnen we stellen dat de cirkel rond is. En hoe! Het verhaal is simpel genoeg: Jij bestuurt Scott Pilgrim, een frisse twintiger met een gezond libido. In één of andere dancing ontmoet hij de liefde van zijn leven. Eén probleem: jullie zullen nooit tezamen kunnen zijn totdat je haar zeven gemene ex-vriendjes hebt verslaan - nu ja, zes ex-vriendjes en één ex-vriendin, dit is tenslotte de 21ste eeuw…
Hoe dan ook, het plot is perfect voor een game. Je hebt zeven vijanden, dus dat zorgt voor zeven stages met elk een eindbaas. Aangezien de stripreeks zelf een ode was de hele game-industrie, zit ook de game stampvol hommages. Alles aan de game is zo retro als een zwarte Michael Jackson in een WTC-toren met een Game Boy in zijn zakken. Van het visuele tot de audio, alles is opgetrokken in klassieke 8-bit stijl - of was het nu 16-bit? Geanimeerde sprites en gepixelde achtergronden, de nostalgie druipt er werkelijk van af. De muziek is opgebouwd uit talloze bloepjes, bliepjes en andere onomatopeeën die elke 18+'er bekend in de oren zouden moeten klinken. Je zou haast denken dat ze deze game ooit voor de SNES (Super Nintendo Entertainment System) gemaakt hebben en nu pas het daglicht laten zien. Dus ja, ben je een new age graphicshoer en heb je een afkeer van alles wat retro is? Dan is dit een goed moment om van deze pagina weg te klikken. Kun je even Bulletstorm checken, een FPS van de nieuwe generatie die er verrassend genoeg wél de fun in lijkt te houden.
Zo, aan allen die nog aanwezig zijn: proficiat. Het zal de old school Nintendo-afinado's onder jullie ook wel interesseren dat de game vol Super Mario Bros. 3 referenties zit. Van de wereldmap over groene afvoerpijpen tot glimlachende wolkjes. Inclusief kleurenpallet dat zich gelukkig niet beperkt tot verschillende tinten grijs en bruin. Zelfs de vraagtekendozen gevuld met munten kunnen niet aan Pilgrims eerbetoon ontsnappen. Leuk is dat deze game WEL een doel heeft voor al die keiharde cash. Daarover straks meer, eerst even wat uitleg over wat voor game dit eigenlijk is (iets wat eigenlijk niet tot de zesde paragraaf zou mogen wachten).