Section 8: Prejudice

Enerzijds heb je een peperduur en robuust ruimtepak dat gemaakt is om te weerstaan aan extreme omstandigheden, maar anderzijds heb je natuurlijk een heel arsenaal aan zware wapens die gemaakt zijn om dat pak uit te schakelen. Er moest dus een keuze gemaakt worden tussen het balanceren van de wapens en de bescherming die het pak biedt. Nu moeten we zeggen dat die keuze niet bepaald leidt tot leuke gameplay. Zo duurt het veel te lang totdat een vijandig energieschild is uitgeschakeld, wat voor saaie "Spray'n Pray" gameplay kan leiden. Het perfecte voorbeeld dat we kunnen geven is dat van de Sniper Rifle.

Normaal gesproken zou een headshot van dit wapen een genadeslag moeten betekenen. Iets wat logisch is omdat de speler erin slaagde om een klein puntje op het lichaam van de vijand te raken, en als beloning een one hit kill ontvangt. Doch gooien de ruimtepakken hier roet in het eten. Met één headshot wordt het schild van de vijand uitgeschakeld en daarna moet je dus nog eens schieten voordat de vijand permanent tegen het dek gaat. Nog zo'n voorbeeld is de rakettenwerper. Voor dit wapen zijn ook twee directe hits nodig, alsof je gebakken bonen op je vijand zit af te vuren.

Niet enkel in de singleplayer, maar ook in de multiplayer keren deze tekortkomingen terug. Momenteel zijn er online twee modes speelbaar. De eerste in Conquest, en in deze mode is het de bedoeling om verschillende posities op de speelkaart te bemachtigen om zo punten te verzamelen. Gamers die zich al eerder gewaagd hebben aan games als Battlefield zullen snel vertrouwd zijn met deze gamemode, omdat Battlefield deze welbepaalde mode groot gemaakt heeft. De Conquest mode is veruit de beste en ook meest gespeelde. Vooral omdat het een vrij competitieve en teamgerichte aanpak vereist.

De tweede mode, Swarm, valt het best te vergelijken met de Horde Mode uit Gears of War. Hier moeten jij en je team een bepaalde periode golf na golf aan vijanden weten te overleven. Iedere kill levert een bepaalde waarde in geld op, die je kunt gebruiken om zaken te kopen op het slachtveld. Scoor je goed, dan kun je jouw zuurverdiende centjes bijvoorbeeld investeren in een grotere robot met meer vuurkracht. Toch moeten we zeggen dat ook het toevoegen van de lock-on functie uit de singleplayer aan de multiplayer niet zo'n goede zet was. Niettegenstaande dat er dus wel een zekere herlaadtijd tussen ieder gebruik zit, kan het vrij frustrerend werken wanneer je de gekste ontwijkingsmanoeuvres uit je vingers aan het halen bent en de vijand maar op één knopje hoeft te drukken en gegarandeerd is van een hit.

Wat wel vrij innovatief is, is de manier waarop je respawned in deze game. Iedere keer wanneer je op het slachtveld komt, zal je vanuit een dropschip in de lucht naar beneden worden gelanceerd. Vervolgens kun je terwijl je valt je positie op de map bepalen, om zo als een kanonsbal te landen. Door op deze manier spelers opnieuw in het speelveld de brengen, wordt campen net iets moeilijker. Zit je te lang stil, dan kan er namelijk elk moment een vijand op je landen.

De game gebruikt de alom gekende Unreal Engine om alle FPS-geweld op het scherm te toveren. Toch moeten we vaststellen dat, hoewel de Unreal Engine bekend is voor het afleveren van enkele prachtige uitziende games zoals Gears of War, dat dat bij Section 8: Prejudice niet bepaald het geval is. Of dit te wijten is aan het gebruik van een iets versimpelde of verouderde versie van de engine, of het komt doordat dit een Arcade titel is, weten we niet. Wat we wel met enige zekerheid kunnen zeggen is dat, rekening houdend met het feit dat dit wel degelijk een Arcade game is, de game er in dat opzicht toch nog redelijk goed uitziet.