Shift 2: Unleashed

De events zelf zijn erg afwisselend gehouden en vervelen daardoor niet snel. Geleidelijk aan groei je door naar snellere klasses en tussendoor krijg je ook aparte events als drifting, elimination, endurance en time attack voorgeschoteld. Uiteindelijk weet de game hier een betere afwisseling in te leggen dan bijvoorbeeld Forza Motorsport 3, hoewel de uiteindelijke lengte van de game toch wat te wensen overlaat. Bovendien kennen veel events net wat te weinig beperkingen, waardoor speciale races tussen bijvoorbeeld bepaalde automerken, of binnen een bepaalde gewichtsklasse, uit blijven.

Aan de andere kant bevat Shift 2 een behoorlijk sterke selectie aan banen en biedt de game circuits die je in weinig tot geen andere racegames tegenkomt. Dit is prettig, omdat een herhaling van steeds dezelfde banen ook maar saai wordt. De zelfbedachte circuits weten vaak minder te overtuigen, vooral omdat dit grotendeels alleen stadcircuits zijn. Ook komen de bestaande circuits lang niet altijd goed overeen met het echie, wat toch vrij cruciaal is in een game als dit. Wel kun je iedere baan zowel overdag als 's nachts rijden. Hiervoor heeft men de grafische engine herschreven. Zeker 's nachts leidt tot een zeer fraai licht- en schaduwspel leidt.

De kunstmatige intelligentie is dik in orde en misschien nog wel beter dan andere games in het genre. De computertegenstanders anticiperen bijzonder actief en gebruiken alle ruimte op en zelfs buiten het circuit om ruimte te laten en geen botsingen te veroorzaken. Zelfs op de laagste moeilijkheidsgraad kan de computer het vuur nog behoorlijk aan je schenen leggen. Makkelijk wegrijden is er in Shift 2 niet zomaar bij, hoewel dat ook voor een belangrijk deel te maken heeft met het gebrekkige nut van upgraden.

Progressie geschiedt, buiten het vrijspelen van nieuwe events en verdienen van geld, via het behalen van levels. In feite heeft praktisch iedere racegame dit verslavende RPG-element inmiddels geimplementeerd, maar vooral Shift 2 doet dit erg overtuigend. Je krijgt fraaie en bruikbare rewards voor het behalen van hogere levels. Bovendien behaal je ook ervaringspunten door het verbreken van rondetijden, het racen van een clean lap en het zo strak mogelijk volgen van de ideale lijn. Het is weer eens wat anders dan het inmiddels gedoodverfde stijlvol rijden wat Project Gotham Racing ooit zo populair heeft gemaakt.

Maar wat een racegame ook goed of fout doet, uiteindelijk staat of valt de totaalervaring met de manier waarop het racet. Dat is nou net het punt waarop Shift 2 de plank het voornaamst misslaat. Zoals eerder aangekaart, zijn de physics ondermaats. Het voelt alsof de auto's over de weg zweven. Je glijdt teveel en een echt goede interactie met de auto is er niet. Je mist voldoende feedback, iets wat bijvoorbeeld Gran Turismo 5 ijzersterk doet. Een echt goed gevoel van grip is er niet, waardoor subtiel inschatten lastig wordt. Bovendien voelt het sturen te gevoelig aan. Zeker met een controller mis je net teveel analoge controle.

Het zegt wat dat betreft best veel dat bijvoorbeeld de pc-versie nu al voorzien is van de nodige handling mods waarmee men het racegevoel en de reactie van de auto's heeft gepoogd te verbeteren. Laat duidelijk zijn dat Shift 2 zeker niet onspeelbaar is, absoluut niet. Je kunt er best een aardig potje mee racen en de intense presentatie voegt ook veel toe. Het oh zo belangrijke snelheidsgevoel is daardoor ook zeker aanwezig. Toch zullen vooral de puristen iets missen in deze game.

Het is absoluut waar dat Shift 2: Unleashed behoorlijk verbeterd is tegenover z'n voorganger. Dit is ook verre van een slechte racegame. Toch blijft vooral een gevoel van onvolbrachte potentie overheersen. Deze game had nog zoveel beter kunnen zijn wanneer men niet alleen het grafische aspect had opgelapt, maar ook de physics had herschreven. Bepaalde andere zaken doet deze game namelijk bijna net zo goed en soms zelfs beter dan de meest directe concurrentie. Dat biedt alvast genoeg perspectief voor Shift 3, die ongetwijfeld nog gaat volgen.