Skate 3

De fascinatie die de moderne mens heeft met het skateboard is er eentje die ik maar niet kan vatten. Op de lijst van meest onpraktische transportmiddelen moet deze plank met wieltjes toch zeker een toppositie bekleden; net boven de éénwieler en net onder de treinregeling van de NMBS. Maar ongeacht zijn twijfelachtige functionele aard is en blijft skateboarden één van de populairdere extreme sporten onder de westerse tienerpopulatie. Het hele gebeuren heeft een zodanige cultstatus verworven dat er een hele subcultuur rond opgebouwd is. Eentje waar iedereen toen hij of zij jong was wel deel van wilde uitmaken. Maar het gebalanceerd op een board blijven staan is niet voor iedereen weggelegd, laat staan dat ding dan nog doen rijden en een trick mee uitvoeren zonder dat het leidt tot een gebroken knieschijf en een kanjer van een schaafwonde. Lieve help nee! Maar gelukkig kunnen alle wannabe skaters binnenkort weer veilig van voor hun TV deelnemen aan de skatecultuur.

EA Black Box, ontwikkelaar van de Skate franchise, komt binnenkort weer op de proppen met al het derde deeltje in de reeks, die toepasselijk de naam Skate 3 krijgt. Skate 3 bouwt verder op het succes van zijn twee oudere broertjes. De allereerste in de reeks, Skate, dateert alweer uit 2007 en werd geprezen om zijn realistische aanpak van het hele skateboardgebeuren. Skate 2 uit 2009 bouwde verder op dit succes en verfijnde enkele tekortkomingen van zijn voorganger. Toch had deze game enkele puntjes van kritiek op vlak van verhaal en controls. Maar niemand is perfect natuurlijk. En dit zijn allemaal puntjes waaraan ongetwijfeld gewerkt wordt voor het nieuwste deeltje in de reeks. Maar waarin verschilt de Skate reeks dan zo in vergelijking met die andere bekende skateboardfranchise, Tony Hawk Pro Skater?

Waar THPS het skategenre vooral toegankelijk maakte voor iedereen, met een lage moeilijkheidsgraad en instapcurve, is Skate een game die meer gericht is naar de harde kern. Als speler moet je heel wat tijd investeren in het perfectioneren van je moves. En daar ligt net het leuke van de game, het gevoel dat hoe meer je iets oefent, hoe beter je wordt. Dit wordt allemaal mogelijk gemaakt met de series revolutionaire “Flick-it” controlesysteem. Tricks worden uitgevoerd doordat de speler de analoge sticks in een richting uitduwt. Hierdoor zal je de stick in een exacte richting moeten duwen om een bepaalde trick uit te voeren. Klinkt ingewikkeld, maar zoals met alle dingen is ook hier het spreekwoord “oefening baart kunst” van toepassing.

Alle gamemodes uit de vorige delen maken opnieuw hun opwachting in Skate 3, met enkele aanvulling natuurlijk. Zo zal de speler de mogelijkheid krijgen tussen twee moeilijkheidsgraden op vlak van het uitvoeren van de tricks. In Hardcore mode wordt het spelers nog iets moeilijker gemaakt. Zo kun je bepaalde tricks waar veel ‘air’ (hoogte) voor nodig is niet uitvoeren zonder dat je eerst zorgt voor die zekere ‘air’. Het ‘grinden’ wordt ook ingewikkelder, vooral om de overgang te maken van rail naar rail. Om de snelheid te behalen die nodig is om je tricks uit te voeren heb je ook meer tijd nodig, iets wat zeker meer aanleunt tegen het realisme. Hardcore mode wordt dan ook de “simulatie mode” van Skate 3 genoemd. Daartegenover heb je Easy mode. In deze mode wordt al hetgeen hierboven omschreven is ongedaan gemaakt, waardoor de ervaring veel gebruikersvriendelijk zal worden.