The Elder Scrolls V: Skyrim review
Update: Skyrim Anniversary Edition review.
Ontwikkelaar Bethesda bracht The Elder Scrolls 5: Skyrim in 2011 uit en heeft sindsdien talloze uitbreidingen en remasters van de game uitgebracht. Voor je het noorden kwijt raakt in het ijzige Skyrim, zetten we alle reviews even voor je op een rijtje.
Op deze pagina:
The Elder Scrolls 5: Skyrim review
Hoe review je een spel zo groots als Skyrim? De wereld doorlopen en zoveel mogelijk trachten te zien, maar zelfs dan haal je het einde nooit, of ga je net enkel de hoofdverhaallijn volgen met het risico dat je de finesse van het spel mist? Ik, de zelfverklaarde Dungeon Master van de redactie, heb gewoon alles z'n normale gang laten gaan om daarna mijn relaas simpelweg neer te pennen.
The Elder Scrolls heeft altijd voor begeestering gezorgd. Het is één van die games waar je ofwel keihard fan van bent of waaraan je je stierlijk verveelt na de eerste questreeks, een mening heb je sowieso. Skyrim is in haar eenvoud een RPG met een held, veel skills en statistieken en een open wereld. Het is de invulling van die wereld die Skyrim maakt tot wat het is.
Veel RPG's trachten een (fantasie)rijke en meeslepende, intrigerende wereld neer te zetten. Veel vallen echter snel door de mand als je ietwat buiten de lijntjes treedt. De steden uit games als Persona, Neverwinter Nights en Fable worden grotendeels bevolkt door wezens die helemaal niets toevoegen en je soms zelfs uit je ervaring halen. Ook in Final Fantasy kom je dit bijvoorbeeld vaak tegen, de verhaallijn zelf zit tjokvol intense momenten, maar daarnaast valt er bitter weinig te beleven. Het kwaliteitsverschil tussen sidequests en main quest is groot, maar Skyrim pakt dit wél goed aan. Meteen één van de belangrijkste punten waarom dit zo'n goede game is.
Skyrim pakt wel meer dingen anders aan. Je start een verhaal maar niets aan je personage is echt typisch of vooraf bepaald. Je bouwt aan je eigen plaats en rol in de wereld. Op een korte playthrough was ik een handelaar die niets liever deed dan mensen te overtuigen. In geen tijd was mijn fortuin aanzienlijk aangegroeid zodat mijn gebrek aan combat skills gecompenseerd werden door de beste uitrusting. Speciale wands, spreuken en magische wapens helpen om de horden tegenstanders snel en efficiënt om te leggen zodat je terug verder kan looten, craften en handelen.
Maar uiteraard speel je Skyrim voornamelijk als een actietitel. Zelf kozen we voor een fire mage met specialisatie in heavy armor en two-handed weapons. Nefast in de meeste RPG's want je uitrusting past totaal niet bij je personage, maar dankzij de vrijheid in Skyrim doe je wat je zelf wilt. Een magische betovering op je uitrusting die je magie-regeneratie verhoogt of eentje die je destruction powers verhoogt helpt bijvoorbeeld al. Een even goede optie is specialiseren in alchemy potions en deze sterker maken via je uitrusting...er zijn zoveel manieren om je personage te verbeteren dat je nergens het idee krijgt in een bepaalde richting te moeten gaan.
De combat valt wanneer je in het leren van deze dingen ook gerust mee qua moeilijkheidsniveau. Op je tocht kom je veel rovers, bandieten en slechteriken met een verhaal tegen, maar deze kan je gelukkig steeds op je eigen manier ombrengen. Pijl en boog en sneaky stealth gebruiken, het kan...blunderend als een zwaarbewapende vechtersbaas een heel kamp binnenvallen en het klein geschut met enkele welgemikte slagen neerhalen, tuurlijk...plots veranderen in een weerwolf of je skills als vampier gebruiken om een specifiek gevecht makkelijker te maken, Skyrim legt je amper beperkingen op. De keuze die je trouwens maakt om een vampier of een weerwolf te worden geven weer hoe hard begaan je bent met wat er met je personage gebeurt, een meesterwerk qua inlevingsvermogen.
Toch blijft de combat zeer degelijk overeind. Het is geen Mass Effect, maar de verschillende vijanden en levels zorgen voor voldoende variatie. Het leveldesign is vrij goed en bij momenten oerdegelijk. Dit is zo bij de main quests, maar evengoed in willekeurige dungeons. Elke dungeon straalt een specifiek thema uit en herbergt iets unieks naar het einde toe. En dan heb je de draken nog niet gezien.
De draken voegen iets erg speciaals toe aan het spel. Soms weet je dat je een gevecht gaat aangaan met eentje, maar even vaak verken je de uitgestrekte wereld op weg naar een nieuwe dungeon of een stad om enkele opdrachten te voltooien, tot je plots een gigantische gevleugelde schaduw ziet passeren. Een blik omhoog en je bemerkt meteen het gevaar. Je kiest zelf of je de ontmoeting wil aangaan en de kolos wil bevechten of roemloos kiest voor het hazenpad, sowieso beklijft de spanning je meteen. Een gevecht met een draak valt al bij al nog mee. De snoodaard bestookt je met een straal vuur of koude vanuit de lucht, blijft dan even hangen en herhaalt diezelfde straal dan vanop de grond. Je kan trachten de aanval te ontwijken, maar zelf zal je dan niet al te veel schade doen. Een rechtstreekse aanpak werkt ook en dankzij de nodige health potions overleef je de draak zijn slechte adem om daarna een bijl in zijn geschubde voorhoofd te planten. Nadat je een draak verslagen hebt absorbeer je een deel van zijn energie waardoor je nieuwe krachten kan leren, allemaal erg leuk en indrukwekkend. Het is vooral het samenspel tussen aanvallen ontwijken en zelf je moment kiezen dat deze gevechten leuk maakt.
We hebben dus al goede combat, een prachtige uitgestrekte roleplaying wereld, veel vrijheid om je pad te kiezen en tal van mogelijkheden om extra gestalte te geven aan je personage, wat is er dan nog? Er zijn de graphics en de interface bijvoorbeeld, en vooral die laatste is zeker het vermelden waard wegens onhandig en overbodig. Aan de interface merk je heel sterk dat Skyrim van origine een console-game moest zijn. Jammer, want de snelheid waarmee je wisselt tussen vechtstijlen, skills en speciale powers is een groot deel van de Skyrim charme en dit wordt bijzonder lastig door de onhandige interface. Daarnaast zijn er zoveel vensters die betere informatie hadden kunnen bevatten of persoonlijkheid hadden kunnen geven aan een kale interface.
Qua graphics zijn we zelf behoorlijk tevreden, zeker de uitgestrekte landschappen en de sfeervolle kille gebieden. De zevenduizend trappen naar de top van de berg die je een prachtig overzicht geeft van de wereld rondom je...de overschakeling van dorp naar een lastig en moeilijk begaanbaar moeras, het zijn slechts twee voorbeelden die indruk maakten op ons. Ieder zal zo zijn/haar eigen momenten hebben, het hangt er allemaal vanaf hoe je de game speelt. Toch merk je dat de engine niet de sterkste is op het vlak van details. Van nabij gezien worden bepaalde objecten vrij ruw weergegeven, ook het hergebruik van pot, ketel, en die ene Scandinavische designshop voor kommen en borden steekt wat tegen, maar goh...dit zijn kleine foutjes in een overdonderend epos. Overigens zijn de graphics op PS3 en X360 van iets minder niveau dan de PC-versie. Vooral de PS3 heeft last met bepaalde technieken en durft ook wel eens te vertragen in het heetst van de strijd of na enkele uurtjes spelen.
Minder overdonderend zijn ook de schoonheidsfoutjes. NPC's die vreemde routes kiezen, vijanden die wegvluchten en in de vreemdst mogelijke posities terecht komen, huurlingen die de verkeerde lijnen tekst uitspreken. Soms kan je ook bepaalde huizen leegroven zonder enig idee waarom. Het is onze hoop dat enkele patches deze kleine euvels voorgoed uit de wereld zullen verhelpen.
Zonder echt al te veel spoilers mee te geven kunnen we concluderen dat we hier met een rasechte topper te maken hebben. Een geweldige wereld waarin elk personage wel wat toevoegt, een fantastische tocht vol magnifieke ervaringen en visueel verbluffende schouwspelen, combat die je zelf vrij goed in de hand hebt en uiteraard de duizenden kleine extra's die Skyrim omtoveren van een RPG tot een game die je wil doorgronden. Daarbij schieten er dagelijks nog eens duizenden mods uit de grond waardoor deze nog heel wat kanten op kan. Weten wat deze game te bieden heeft is slechts half het plezier, alles zelf ontdekken en ervaren - daarin ligt de ware kracht van Skyrim. De game sleept je mee van begin tot eind en verbluft je keer op keer met alweer een geslaagde toevoeging.
The Elder Scrolls 5: Skyrim - Dragonborn review
Geschreven door Niels Jani.
Dragonborn, de derde uitbreiding voor The Elder Scrolls V: Skyrim, is direct de grootste expansie van het spel. Voorgangers Dawnguard en Hearthfire voegden weinig nieuwe plekken toe aan het spel en waren tevens ook niet van een erg hoog niveau. Is deze Dragonborn de eerste echte uitbreiding voor Skyrim? Jawel, hoor!
In Dragonborn trek je weg uit Skyrim en begin je een nieuw avontuur op het eiland Solstheim. Solstheim ligt tussen Skyrim en Morrowind in en dat is te zien aan het klimaat ervan. Langs de ene kant zijn er de besneeuwde heuvels die we kennen uit Skyrim, langs de andere kant kan je de door vulkaanas bedekte landschappen van Morrowind ontdekken. Het nieuwe gebied is qua grootte ongeveer een vijfde van Skyrim, maar kent heel wat variatie. Bethesda heeft er duidelijk heel wat tijd en werk ingestopt en dat heeft een uitstekend resultaat opgeleverd.
Je Dovahkiin trekt natuurlijk niet zomaar naar Solstheim. Het draait in deze uitbreiding allemaal om Miraak, de eerste persoon die ooit tot Dragonborn werd omgedoopt. Die is goed op weg om het hele eiland over te nemen en tussen die plannen mag jij natuurlijk een stokje of Fus-ro-da'tje steken. Maar natuurlijk liggen er op het eiland nog talloze andere taken op de jongste Dragonborn te wachten en de volgorde waarop je ze voltooit is helemaal aan jou.
Wie met een krachtig genoeg personage voet op het eiland zet en meteen de hoofdqueeste van deze uitbreiding wil afwerken, kan dat op zo'n vijf uur doen. Voor alle overige quests heb je nog zo'n 15 à 20 uur nodig. Maar naast de quests vallen er nog genoeg andere fijne dingen te beleven op Solstheim. Op zoek gaan naar de nieuwe grondstof Stahlrim om de ultieme uitrusting in elkaar te knutselen of ronddwalen in het surrealistische rijk van de Daedra Hermaeus Mora om er enkele unieke en krachtige perks en stat boosts te verzamelen, bijvoorbeeld.
Bethesda voegde niet gewoon een nieuw gebied met wat quests toe. Zo zijn er tal van nieuwe vijanden zoals de zwevende kwalachtige Netch die we nog kennen uit de derde Elder Scrolls, de grote Lurker en het Chtulhu meets Gandalf creatuur, de Watcher, of de goblinachtige Rieklings. Ook zijn er veel nieuwe en speciale uitrustingen en wapens te verzamelen. Of je maakt ze zelf, met één van de nieuwe grondstoffen zoals Bonemold, Chitin of het eerder aangehaalde Stahlrim. Kortom, genoeg te doen in een nieuwe wereld die je echt wílt verkennen.
Valt er dan niets aan te merken op Dragonborn? Er zijn natuurlijk nog de crashes, bugs en glitches die alle games van Bethesda kenmerken, maar geen van hen verstoort het spelplezier heel erg. Het vliegen op een draak blijkt niet zo spectaculair gedacht (en gehoopt), en er zijn niet genoeg kapitaalkrachtige handelaars om al je loot aan kwijt te geraken. Maar die kleine minpuntjes kunnen de pret echt niet drukken.
Dragonborn is de eerste uitbreiding die je écht moet hebben als je Skyrim ook maar een beetje leuk vond. Bethesda levert met deze DLC urenlang gevarieerd plezier op een schitterende nieuwe locatie. Het pakket haalt dan wel net niet het niveau van The Shivering Isles of één van de Morrowind expansions, maar de moeite waard is hij zeker. Een aanrader!
The Elder Scrolls 5: Skyrim - Anniversary Edition review
Geschreven door Bert Van der Hoogerstraete.
Er verandert veel op een decennium. Luiers vervangen studieboeken, haarlijnen trekken zich terug, en plots interesseert het journaal je meer dan pregamen. Gelukkig zijn er bepaalde constanten waar je altijd naar kunt teruggrijpen, zoals Skyrim. Het avontuur in het barre noorden van Tamriel blaast dit jaar tien kaarsjes uit, en ontwikkelaar Bethesda Game Studios viert dat met de Skyrim Anniversary Edition. Die bestaat uit de Skyrim Special Edition, aangevuld met alle oude en nieuwe Creations.
Een opfrisser: de Skyrim Special Edition is een geremasterde versie van de basisgame en de drie DLC: Dawnguard, Hearthfire en Dragonborn. Creations zijn dan weer officiële mods die je apart kunt kopen, maar die zitten dus allemaal gebundeld in de Anniversary Edition. Als je Skyrim Special Edition reeds hebt, kun je voor ongeveer 20 euro upgraden naar de Anniversary Edition. Dat geldt trouwens ook voor de Game Pass-versie. Als je de Anniversary Edition op PlayStation 5 of Xbox Series X|S speelt, krijg je bovendien een next-gen upgrade die de graphics oppoetst en de laadtijden verbetert.
Uiteindelijk komt het dus neer op de vraag of de Creations de meerprijs waard zijn. Kort gezegd wel, want ze zijn heel gevarieerd en er zitten best enkele uitschieters tussen. Zo voegt de Survival-Creation een fijne laag aan extra uitdaging toe, omdat je honger, vermoeidheid en koude moet managen. Of de Forgotten Seasons-Creation, die je door een fantastische Dwemer-ruïne op avontuur stuurt. Daarnaast worden er extra player homes toegevoegd, is er een hele reeks pets die je bijstaan, vind je extra spreuken, kledij en wapens, verken je nieuwe dungeons, vecht je tegen nieuwe monsters en ga zo maar door.
Wat vooral in het oog springt, zijn unieke items uit vorige Elder Scrolls-games die hun weg naar Skyrim vinden. Denk maar aan Sunder en Wraithguard uit Morrowind, of de Gray Cowl of Nocturnal uit Oblivion. Het is een feest van herkenning, en vaak zijn de quests om de voorwerpen te bemachtigen goed geschreven. Al zal een fan van de lore wel fronsen bij het feit dat letterlijk elk artefact uit Tamriel plots tegelijkertijd in Skyrim verschijnt.
Mocht je vinden dat Skyrim nog niet genoeg te bieden heeft, of je bent een nostalgicus die het goede, oude Morrowind- of Oblivion-tijdperk mist, dan haal je in dit pakket zeker en vast je hart op. De Skyrim Anniversary Edition is de definitieve versie van de game. Maar, liefste Bethesda Game Studios, laat ons de vijftiende verjaardag van Skyrim alsjeblieft gewoon vieren met The Elder Scrolls 6. Kren sosaal!