Soft Body review - Chaos, conflict en harmonie
Chaos, conflict en harmonie.
In de hoogste staat van zen verkeren, terwijl de kogels om je oren vliegen. Twee in eerste instantie geheel onverenigbare situaties, maar toch onlosmakelijk met elkaar verbonden. Net als Goed en Kwaad of Licht en Duister bevinden rust en onrust zich namelijk tegenovergesteld maar onafscheidelijk op hetzelfde spectrum. Die vorm van dualiteit is de rode draad die door het puzzelnarratief van Zeke Virants Soft Body loopt. Te allen tijde bewust met zichzelf in conflict, balancerend tussen vrede en complete chaos.
Die tweestrijd uit zich zeer letterlijk in de atypische besturing van de game. Met behulp van de twee analoge sticks op de controller bestuur je twee weke slangachtige figuren onafhankelijk van elkaar over het scherm. Hoewel ze zich tot een geheel kunnen samenvoegen, dwingt de game je regelmatig om ze los van elkaar op pad te sturen. De uitdaging komt niet alleen om de hoek kijken door het verdelen van je aandacht, maar ook door het besef dat het secuur sturen met de rechter analoge stick voelt als schrijven met je niet-dominante hand. Het is een immense leercurve waar je jezelf volhardend doorheen werkt.
Elke slang neemt een eigen taak voor zijn rekening. De fragiele Soft Body kleurt bijvoorbeeld vierkanten en andere vormen, terwijl de ontastbare Ghost op roodkleurige vijanden jaagt. Alsof je aandacht verdelen tussen twee objecten al niet moeilijk genoeg is, introduceert de game ook bullet hell-segmenten die uit het shoot 'em up-genre afkomstig zijn. Er is bijgevolg een buitengewone concentratie nodig om jezelf door de uitdagingen van Soft Body heen te werken.
Zo leid je links op het scherm de Soft Body naar diverse vormen om te kleuren en rechts speel je met de Ghost een soort bizarre versie van Dr. Bibber, terwijl beide figuren geleide projectielen uit de weg gaan en zich door een spervuur aan kogels heen manoeuvreren. Je wordt aldoor achternagezeten en balanceert vaak tussen onmogelijk veel taken. Het is alsof je voor de eerste keer achter een drumstel plaatsneemt; het ritme blijft eventjes goed in de maat, maar daarna raakt je brein in de war en verlies je het tempo. Soft Body geeft een soortgelijk effect, enkel staat er nu een meedogenloze muziekdocent achter je om bij elke fout met een drumstok op je vingers te slaan. Maar bij elke corrigerende tik krijg je hervonden energie om over Soft Body's schitterende tergingen te zegevieren.
De tegenstrijdigheid van Soft Body ligt niet enkel in de aard van diens besturing. Veelal frustrerende puzzelelementen worden onschadelijk gemaakt door voortkabbelende ambient-muziek, toepasselijke bliepjes en rustgevende pastelkleuren. Als een soort audiovisuele stressbal die je door elk level heen sleept. Met momenten zoekt de game het contrast weer op door dissonante klanken op je af te vuren. Het is een meer dan beeldende weergave van het dubbelspel dat zich op dat moment onder je duimen afspeelt.
Je beweegt je door een meetkundige esthetiek van strakke lijnen, driehoeken, vierkanten en andere figuren. Het is een minimalistische stijl die speelt met de eenvoud van vlakke hypnotiserende spiralen en felle witte flitsen die zonnevlekken op je ogen achter laten. Je hebt tevens rustpauzes zonder puzzels die zowel vreedzaam als sinister van aard zijn. Want als Soft Body de serene pastelkleuren achter zich laat en de muziek nerveus aanzweept, neemt de game andere vormen aan. Agressiever en opgefokter.
De game breidt zich namelijk in hoog tempo uit en introduceert doorlopend nieuwe noodlottige elementen. Zo bevat het toepasselijk genaamde level Aim tegenstanders die je dankzij een auto-lock dwingen om constant in beweging te blijven. In een later level scheidt een lijn als de tikkende klok des onheils de twee slangen in aparte segmenten. Je bent hier niet alleen aan het worstelen met synchrone ronddraaiende bewegingen tussen beide figuren, maar manoeuvreert jezelf ook in een wirwar van in tegenovergestelde richting draaiende lijnen. Pulserende lijnen, transformerende cirkels en een fontein van kogels: je bevindt jezelf continu in een experiment met nieuwe elementen om uit te vinden wat voor reactie het oplevert.
Maar als alle onrust die door die onophoudelijke jacht en schermvullende explosie van kogels wordt opgewekt opeens naar de achtergrond verdwijnt, komt de ware kracht van Soft Body naar boven drijven. Je belandt in de beloofde meditatieve status waarin je met bijna onmenselijke precisie de twee slangen in compleet tegengestelde richtingen bestuurt zonder er bij na te denken. Het is een helder moment volledig van spanning of twijfel ontdaan, alsof je het al duizend keer eerder hebt gedaan.
De abstracte puzzelgame Soft Body heeft uiteindelijk dan ook niet lang nodig om indruk te maken. Hij intrigeert al snel dankzij de tegenstrijdige besturing, maar laat pas echt zijn stempel achter dankzij de interessante combinatie van vertrouwde elementen die tot een uniek geheel samenkomen. Daarin kan zelfs een banaal concept als bijvoorbeeld Nokia-klassieker Snake fris voor de dag komen. De uitdagende puzzels worden daarbij aangevuld door een uitzonderlijke audiovisueel ontwerp dat net als de besturing in harmonie kalmeert en frustreert.
Soft Body is nu verkrijgbaar voor de pc en PlayStation 4.