Skip to main content

Sonic Colours: Ultimate review - Niet de ultieme versie

Re-matig.

Sonic Colours blijft een sterke game, maar deze Ultimate-versie is een matige remaster met rommelige nieuwe functies.

De Sonic Colours: Ultimate review (PlayStation 4, Switch, Xbox One) van Sander kijkt of deze rerelease standhoudt.

Ieders favoriete razendsnelle blauwe egel heeft de laatste jaren een heuse comeback gemaakt. Met enkele sterke games zoals Sonic Mania en de degelijke Sonic The Hedgehog-film is het weer een plezier om met Sonic aan de slag te gaan. Sonic Colours kwam oorspronkelijk in 2010 voor de Wii uit, maar krijgt met deze Ultimate-versie een nieuwe kans om een breder publiek te vinden. De basisgame blijft erg sterk, maar de remasterbeurt is erg matig en implementeert de nieuwe functies bovendien op een zeer rommelige wijze.

Bekijk op YouTube

Sonic Colours is een schoolvoorbeeld van een goed functionerende, moderne Sonic-game. De controls zijn bijzonder vlot en dat wordt ondersteund door uitmuntend leveldesign, dat in elk hoekje geheimen propt en uitnodigt tot herspelen. Als je de zogenaamde 'Wisps' verzamelt, dan krijg je tijdelijke power-ups die je namelijk ook in de voorgaande levels kunt inzetten. Daarmee ontdek je dan nieuwe routes, zoals een Wisp die Sonic in een drilboor verandert en een volledig nieuwe route opent. Ze zijn essentieel om snellere tijden voor de levels neer te zetten zodat je ook de felbegeerde rode ringen en S-ranks kunt halen. Ze zaten al in de originele game, maar de Jade Ghost Wisp is volledig nieuw en laat je door muren heen gaan. Het is een geslaagde toevoeging die veteranen een nieuwe manier geeft om levels te voltooien. Door de strakke controls en vele geheimen blijft de game als een huis overeind staan.

Sonic Colours was weliswaar geen frustrerend moeilijke game bij release, maar deze Ultimate-editie zet enkele stappen om de ervaring nog vlotter te maken. De originele game werkte met een beperkt aantal levens, maar Ultimate geeft je nu een oneindig aantal levens, waardoor je bij fouten niet te zeer wordt gestraft. Nevenpersonage Tails is ook aanwezig en redt je van bodemloze putten, mits je een Tails-token hebt. Het is een slimme zet om je frustratie te besparen en Sonic Colours is nu een nog vlottere, aangenamere ervaring - ideaal voor ook de allerjongste spelers.

De Ultimate-editie verhoogt de framerate tevens van 30 frames naar 60 frames per seconde en heeft bovendien een betere belichting. Die laat de kleurrijke omgevingen veel beter tot hun recht komen. De game ziet er daadwerkelijk veel beter uit dan de originele Wii-versie, met uitzondering van de cutscenes. Die zijn namelijk niet opnieuw gerenderd, maar hebben enkel een vlugge upscale naar een resolutie van 1080p gekregen. Daardoor zien de filmpjes er wél zeer gelijkaardig aan de originele game uit, wat enorm contrasteert met de rest van deze remaster. Geen vlekkeloze opfrisbeurt dus.

Sonic Colours Ultimate review - Zoefffff.

De menu's verdienen een bijzondere vermelding, want hier is de halfslachtige remasterbeurt al helemaal merkbaar. Navigeren door de menu's verloopt bijzonder stroef, want het menu registreert een druk op de knop met bijna een seconde vertraging. Ultimate voegt nieuwe cosmetics toe voor Sonic, maar aangezien die enkel via menu's toegankelijk zijn is het echt geen pretje om daarmee om te gaan. Het is frustrerend om te merken hoe deze remasterbeurt uit balans is.

Tot slot heeft Sonic Colours: Ultimate ook remixes van de bestaande soundtrack. Het doel is vooral om meer variatie in de levelmuziek te krijgen en dat is wel verdienstelijk. Bovendien zijn de originele tracks nog steeds te vinden. De remixes veranderen echter nauwelijks iets substantieel. Doordat ze zo braaf zijn, voegen ze erg weinig toe aan het origineel. Het ene instrument door een ander vervangen is simpelweg niet de naam 'remix' waard, waardoor dit 'selling point' van Ultimate in het water valt.

De 'Ultimate'-titel van deze editie van Sonic Colours is een hyperbool. De opgepoetste graphics en hogere framerate van 60 frames per seconde zijn welkom. Ook de minder frustrerende moeilijkheidsgraad is een waardevolle wijziging. Maar de cutscenes, menu's en soundtrack worden allemaal stiefmoederlijk behandeld. Dit is een bijzonder matige remaster, die zijn nieuwe functies knullig implementeert. De basisgame maakt echter veel goed. Sonic Colours is een frisse, verslavende en slim ontworpen game die goed standhoudt.

De Sonic Colours: Ultimate review vond plaats op de PlayStation 4 Pro.

Zelf ook als een blauwe waas rondrennen? Hier kun je Sonic Colours Ultimate kopen.

Lees ook dit