South Park: The Stick of Truth preview
Kick his ass, sir Douchebag!
Ah, de Stick of Truth. Het heilige relikwie dat men met de grootste eerbied moet behandelen. Want wie de Stick of Truth bezit, die beheerst het universum. Een engelachtig koor weerklinkt sereen als ik het glinsterende twijgje voor het eerst bekijk. Tot Cartman een bulderende scheet laat en er vervolgens schaapachtig om lacht. Ik kijk even op naar de PR-verantwoordelijke van Ubisoft die naast mijn testcomputer staat. Ze haalt grijnzend haar schouders op; welkom in South Park.
In South Park: The Stick of Truth verhuis je als naamloze nieuwkomer van een onbekende plaats naar het bergdorpje South Park. Daar maak je al snel kennis met enkele bekende personages uit de serie, zoals Cartman en Butters. Blijkbaar zijn alle kinderen uit het rustieke dorpje bezig met een groot fantasiespel, waarbij ze strijden om de zogenaamde Stick of Truth die in de serie werd gevonden op het einde van de 'Black Friday' trilogie. Jij wordt door 'Wizard King en leider der mensheid' Cartman gerekruteerd om de rivaliserende elfen te bestrijden, waarbij Cartman je al snel liefkozend de naam 'Sir Douchebag' toekent.
Ontwikkelaar Obsidian (ondermeer bekend van Fallout: New Vegas en Star Wars: The Knights of the Old Republic 2) werkt voor deze game nauw samen met de makers van de serie en probeert zo om de ziel van de serie te vatten. Zo lijkt de studio voorlopig trouw te blijven aan de kenmerkende visuele stijl van de serie. Het voelt daardoor echt aan alsof je een aflevering van de cartoon zelf aan het besturen bent.
Maar ook qua sfeer en humor leunt de game op dit moment dicht aan bij het originele bronmateriaal. Het script steunt namelijk op de tegenstellingen tussen fantasieclichés en het werkelijke leven en maakt daarbij gebruik van grof taalgebruik, uitwerpselen en seksuele zinspelingen. De dialogen zoeken tijdens mijn hands-on tijd met de game de grenzen van de wansmaak op, net zoals de serie dat ook doet. Dat alle dialogen tot nu toe zijn ingesproken door de originele stemacteurs vergroot nog meer de authenticiteit van deze game.
De gameplay valt uiteen in twee grote delen: verkennen en vechten. Enerzijds verken je vrij South Park, waarbij je voorwerpen verzamelt en met mensen praat om quests te krijgen en te voltooien. De omgevingen zijn erg gedetailleerd en gevuld met talloze verwijzingen naar de serie; zo vind ik tijdens mijn speelsessie Al Gore verstopt in een struik, die me vraagt de befaamde "ManBearPig" te vinden.
Je inventaris is een parodie op Facebook. Zo zie je wat je vrienden aan het doen zijn en kan je hun berichten aan de buitenwereld lezen. Daarnaast vind je er ook een kaart van de spelwereld, een lijst van te verzamelen objecten die veel op Pokémon lijken en alle voorwerpen die je oppikt. Sommige voorwerpen helen je personages, andere dienen als pantser ter bescherming van je gezondheid, en nog andere zijn gewoon rommel om te verkopen. Denk voor deze laatste categorie maar aan baseball-kaarten en gigantische paarse dildo's. In de preview-versie lijkt er nog geen limiet te staan op het aantal spullen dat je kan meezeulen.
Als je vijanden tegen het lijf loopt, schakelt de game over naar het andere deel. Daarin neem je het op tegen je vijanden via turn-based gevechten. Je stelt zelf een groepje samen van maximaal vier personages. Elk personage maakt deel uit van een bepaalde klasse, zoals Thief, Mage, Warrior en het ludieke Jew. Deze klasse bepaalt vervolgens de vaardigheden van elk personage alsook bepaalde voorwerpen die zij exclusief kunnen gebruiken. Je kiest niet welk personage wanneer aan de beurt komt, maar het verwisselen van je groepsleden is wel erg soepel. Bij het verkennen gebeurt dit via de inventaris, bij het vechten is er een aparte en duidelijk aangegeven optie voor.
Bij de gevechten dien je goed op te letten. Bij het indrukken van knoppen op het juiste moment doen de personages meer schade of verdedigen ze zich beter tegen aanvallen. Dit kan het verschil maken tussen leven en dood, want de preview-versie van de game heeft een tamelijk pittige moeilijkheidsgraad. Obsidian heeft de checkpoints echter zo geplaatst dat je na het doodgaan kan kiezen of je het gevecht nog eens probeert of eerst nog eens gaat winkelen voor meer genezende drankjes.
De vorige games van Obsidian worden vaak gekenmerkt door technische foutjes; zo is Fallout: New Vegas nog altijd een legendarisch onstabiele game met zijn vele glitches en crashes. Die euvels ontbreken totaal bij de preview-versie van South Park: The Stick of Truth; er is in mijn korte speeltijd geen enkele bug te bekennen en de game draait soepel. Daarbij speelde ik de game wel op een krachtige pc. Het is nog even afwachten hoe stabiel de game draait op consoles.
Mijn preview speelde zich enkel af in het dorp South Park zelf, maar het grondig bekijken van de kaart onthult dat een deel van de game zich ook afspeelt in Canada. Ook zouden er nog enkele andere plaatsen toegankelijk zijn, maar daarover verklapt Ubisoft nog niets. Verder staat er in het hoofdmenu een aparte sectie voor downloadable content (DLC). Hoewel South Park-maker Trey Parker zich voordien negatief uitliet over DLC-praktijken, mag je toch enkele uitbreidingen verwachten. Het hoofdverhaal neemt gemiddeld twaalf uur in beslag. Wie alle sidequests doet, verwacht zich aan een speelduur van ongeveer twintig uur. South Park: The Stick of Truth komt op 6 maart 2014 uit voor pc, PlayStation 3 en Xbox 360.