Spider-Man: Shattered Dimensions
Vreemde hersen-spin-sels in het kwadraat.
Maar jammer genoeg heeft Spiderman: SD ook enkele tekortkomingen. Zo is er geen grote stad om in rond te slingeren zoals in vorige Spiderman games. Dit is echt spijtig, aangezien we uren speelplezier beleefd hebben in Spiderman 2 op de vorige generatie console, gewoon van gebouw tot gebouw zwieren aan een zelf gesponnen web. In sommige levels tracht de game wel de illusie te wekken van een open speelveld te zijn, maar toch hadden we graag echt een stad gehad om zorgeloos in aan de slag te gaan.
En dan nog iets over het slingeren in de game. Wanneer je op de R2-knop (voor de PS3) ingedrukt houdt, schiet Spiderman één web af om aan te bengelen. Vervolgens moet je de R2-knop loslaten en opnieuw indrukken om het volgende web te vuren. Misschien komt het omdat we wat aan de luie kant zijn, maar toch vinden we dat dit automatisch zou moeten gaan. In een tijd van bewegingscontrollers en -sensoren moeten we ons recht om een ingewikkelde beweging met zo weinig mogelijk inspanning verdedigen! Natuurlijk valt wel te verdedigen dat dit automatisme uit de game gehaald is omdat er toch geen open stad is en lange webslingersecties niet echt prominent aanwezig zijn.
Ook is het zo dat de vijanden in ieder level iets eentonig worden na een tijdje. Er is wel sprake van wat afwisseling, maar al snel zul je merken dat er een vijftal types zijn die voor ieder level een ander uiterlijk gekregen hebben. Maar zodra je dit opmerkt, ben je het alweer vergeten omdat ze toch zo leuk passen in de stijl van ieder level. Wat je dan wel weer zal gaan irriteren is het constant herhalen van kleine stukjes dialoog tussen de personages. Het mooiste voorbeeld de hints die Madam Web geeft als het even lijkt alsof je niet weet wat je precies moet doen. Op zo'n momenten gaat ze verschillende keren kort na elkaar dezelfde hulpvolle informatie aframmelen. "Bedankt voor de hulp Mvr. Web, maar we hebben je de eerste twintig keer al gehoord."
Als laatste punt kritiek moeten we vaststellen dat Spiderman niet de enige bug in de game is. Iets waar de laatste eindbaas vooral schuld aan heeft. Zonder veel te onthullen voor jullie, hebben we tijdens dit gevecht twee verschillende glitches mogen meemaken waardoor we de encounter gewoon opnieuw moesten beginnen. Iets wat menig gamer wel in een onvermijdelijke woedebui zal laten uitbarsten. Het is geen echte complete gamebreaker, maar kan verdraait (om maar "verdomd" niet te gebruiken) vervelend zijn. Iets wat in de toekomst hopelijk wel opgelost wordt met een patch.
Wat wij hier bij Eurogamer enorm belangrijk vinden in een game, en dan superherogames specifiek, is dat er heel veel extra dingen te verdienen vallen. Hier zien we dat Beenox opnieuw de eerste leerling in de klas is. Doorheen de game verzamel je concept art, beeldjes en achtergrondverhalen van de personages, die uitermate interessant zijn voor mensen die niet bekend zijn met één van de alternatieve universums uit de Spiderman mythos.
Spiderman: Shattered Dimensions is wat we verwachten van een Spiderman game, met uitzondering van een open wereld wel te verstaan. Veel amusante settings, een ton aan bekende gezichten vergezeld door verschillende knipogen naar andere Marvel-gerelateerde superhelden en leuke gameplay die je zeker zal boeien tot na het einde. Enkel jammer van die kleine schoonheidsfoutjes. Hierdoor belonen we Spiderman: Shattered Dimensions met een mooie zeven, en sluiten we af in de legendarische woorden van Stan Lee: Until next time, true believers!