Splatoon 2: Octo Expansion DLC review - Stap in de octagon
Niet voor weekdieren.
In de Splatoon 2 Octo Expansion review duikt Sander diep onder water om een nieuwe training te volgen. Als hij maar niet verdrinkt!
Splatoon 2 heeft sinds release een hoop nieuwe wapens en levels gekregen. Tijd voor een opfriscursus vindt Nintendo, want de singleplayermodus uit de hoofdgame dekt de lading niet meer. Octo Expansion biedt daarom tachtig uiteenlopende en uitdagende levels en een nieuw verhaal dat zich vlak na de gebeurtenissen uit Splatoon 1 afspeelt, in een treinstation op de zeebodem. Het is een tumultueuze treinrit, maar wel een vol waardevolle lessen en gevarieerde omgevingen die het de blauwe plekken waard maken.
In Octo Expansion ontwaak je in een vervallen treinstation als Agent 8, een Octoling met geheugenverlies. Je enige weg naar buiten lijkt een ritje naar het beloofde land, maar om daar te komen moet je jezelf eerst in een batterij testkamers bewijzen. Je krijgt hulp van Pearl en Marina, alsook Cap'n Cuttlefish die sinds Splatoon 1 uit het zicht is. De gesprekken met die personages geeft kleine beetjes inzicht in de overkoepelende Splatoon-lore, maar een volwaardig verhaal voor Agent 8 blijft uit. Je reis naar het beloofde land mist daardoor een rode draad om je aan vast te klampen.
Het belangrijkste onderdeel van Octo Expansion zijn dan toch de tachtig testkamers, die je stevig op de proef stellen. De eenvoudigste uitdagingen zijn al pittiger dan de laatste levels van de originele singleplayermissies en bovendien moet je punten uitgeven om überhaupt van start te mogen gaan. Tijdens de uitdagingen krijg je limieten opgelegd, zoals een strakke tijdslimiet of een gelimiteerd aantal levens. Lukt je de uitdaging niet, dan moet je opnieuw betalen en als je punten op zijn, is het Game Over. Octo Expansion lijkt aanvankelijk waanzinnig moeilijk.
Als je voet bij stuk houdt, merk je uiteindelijk dat Octo Expansion de belichaming van 'tough but fair' is. Na twee keer falen kan Marina de systemen hacken en de uitdaging als 'voltooid' markeren. Je krijgt dan alsnog de punten als beloning, zodat je je toegang voor andere tests kunt betalen. Zelfs als je zonder punten komt te zitten, geeft de game je wat zakgeld, plus je kunt altijd uitdagingen opnieuw spelen en op die manier punten verzamelen. En hoewel je de uitbreiding alleen volledig kunt voltooien wanneer je de uitdagingen op eigen houtje voltooit, verdien je hoe dan ook loot die je naar de hoofdgame kunt meenemen. Je speelt Octo Expansion dus nooit voor niets, en zelfs de beginnende speler haalt er beloningen uit.
Bovendien zijn de levels enorm gevarieerd. Bijna elke testkamer heeft een ander doel of een unieke manier om dat doel te behalen. De ene keer moet je kratten vernietigen op een constant draaiend platform, dan weer zonder wapen de aanvallen van je tegenstanders ontwijken of een bal naar een doel rollen. Voor een extra uitdaging kun je ook zelf kiezen met welk wapen je de arena wilt betreden. Die variatie houdt Octo Expansion vers en belicht ook je sterke en zwakke kanten. De uitdaging zit namelijk in de testkamers zelf, en niet in een constant stijgende moeilijkheidsgraad. Octo Expansion verfijnt je vaardigheden en wijst naar je zwakke punten, zodat je uiteindelijk nog beter in de bestaande multiplayer presteert.
Octo Expansion geeft je kortom ongenadig op je donder, maar wel met het doel om het beste uit jezelf te halen. Aanvankelijk zijn de extreem uitdagende testkamers overweldigend, maar uiteindelijk wordt het duidelijk dat de game voldoende vangnetten bevat om je te helpen je doel te bereiken. Het feit dat je nooit met lege handen de uitbreiding afsluit, geeft ook beginnende spelers de drive om de uitdaging aan te gaan. Octo Expansion is een vinnige sparringpartner, maar je hebt alle middelen om te leren incasseren en terug te vechten.
Voor deze Splatoon 2: Octo Expansion review speelde Sander op een Nintendo Switch.