Star Fox Zero review - Schiet de GamePad raak?
Schiet de GamePad raak?
Shigeru Miyamoto windt er geen doekjes om: Star Fox Zero is een hervertelling van Star Fox 64 (Lylat Wars in Europa), gecombineerd met nieuwe ideeën en vooral een unieke besturing. Je Arwing schiet niet langer recht voor zich uit, maar met de GamePad bepaal je de schietrichting onafhankelijk van de vliegrichting. Die gesplitste gameplay is zowel een vloek als een zegen.
Net als negentien jaar geleden begint deze Star Fox-game met een noodoproep van General Pepper. Corneria wordt door Andross' troepen aangevallen. Fox McCloud en zijn antropomorfe bemanning duiken door de atmosfeer. Vanaf dat punt is het aan jou om al schietend, ontwijkend en barrelrollend planeet na planeet te doorkruisen. De oude vos is zijn streken nog duidelijk niet verleerd.
Maar hij heeft er ook enkele nieuwe geleerd. Waar je in de oude game vooral lineaire levels had, biedt Star Fox Zero meer afwisseling. In een van de eerste missies infiltreer je met de Gyrowing een vijandige basis. Geniepig zoeklichten vermijden en met behulp van je GamePad terminals hacken, dat is het soort gameplay dat je niet meteen in een Star Fox-game verwacht. De klassieke missie waarbij je een asteroïdenveld doorkruist, krijgt ook een kwinkslag. Je moet niet alleen je eigen hachje redden, maar tegelijkertijd moederschip Great Fox voor ruimtepuin en vijandige raketten behoeden. Niet elk experiment is even geslaagd, maar het houdt de game wel verrassend.
Naar goede Star Fox-gewoonte verken je de levels niet lineair, maar moet je geheime routes en paden door het universum ontdekken. Planeten hebben vaak verschillende levels die je alleen ziet als je aan bepaalde voorwaarden voldoet. Die gaan gepaard met nieuwe baasgevechten en een aanzienlijke verhoging van de moeilijkheidsgraad. De zoektocht levert ook de herspeelbaarheid van de game, want je bereikt Andross zijn Venom-planeet in drie uur. De portals die tussen de verschillende werelden openen, hebben ook een narratief voordeel. Met elk geheim van het universum dat je blootlegt, kom je namelijk dichter bij de waarheid achter de gebeurtenissen. Verwacht geen baanbrekend verhaal - maar een extra excuus om zaken aan flarden te schieten, is altijd mooi meegenomen.
Tijdens actiescènes wisselt Star Fox Zero voortdurend tussen de typische on rails-secties en de All-Range Mode waarin je vrij rondvliegt. Hier biedt de GamePad-besturing unieke mogelijkheden. Vliegen en schieten staan nu los van elkaar en ontwikkelaars Nintendo en PlatinumGames spelen hier voortdurend op in. Je verhoogde wendbaarheid wordt door een groot aantal vijanden op het scherm uitgedaagd. Die ontwijk je het beste langs de ene kant, terwijl je met de GamePad de andere kant op richt. Bazen schieten lasers uit hun zwakke punten, waardoor een rechttoe rechtane benadering dodelijk is. Sommige vijanden zijn enkel langs boven kwetsbaar en vereisen nauwkeurig gebruik van de cockpitview op je GamePad.
Ook je voertuigen staan in het teken van de Wii U-controller. Je Arwing verander je eenvoudig in de Walker, een wandelende tank waarmee je bijvoorbeeld de binnenkant van een ruimtestation verkent. De klassieke Landmaster verander je in een vliegend fort dat 360 graden in het rond schiet. De eerder vernoemde Gyrocopter is het minstens spectaculaire voertuig dat de vos bestijgt. Net als bij de structuur van de levels zet Star Fox Zero ook bij de keuze van de voertuigen op afwisseling in. En die gaan hand in hand met het nieuwe besturingssyteem.
Dat wil echter niet zeggen dat controls meteen handig zijn. De game legt alles goed uit en biedt een trainingsmodus. Het probleem is echter fundamenteler: je aandacht in het heetst van de strijd over twee schermen verdelen is moeilijk en desoriënterend. Te vaak moet je jezelf eraan herinneren om het vizier opnieuw te kalibreren. Een tweede besturingsoptie waarbij je enkel de bewegingen van de GamePad gebruikt wanneer je de trekker overhaalt, doet dit wel automatisch, maar is tijdens de baasgevechten weer niet handig. Daardoor wordt Star Fox Zero tijdens moeilijke momenten frustrerend. Niet omdat de uitdaging te groot is, maar omdat je voortdurend met de besturing in de clinch ligt. Gaandeweg word je er beter in, maar het blijft toch altijd een beetje klungelen. De GamePad zorgt er dus uiteindelijk niet voor dat je jezelf een gevechtspiloot waant. Eerder een brokkenpiloot.
Het unieke besturingssysteem is dus een tweesnijdend zwaard. Enerzijds laat de GamePad Nintendo en PlatinumGames toe om te experimenteren en nieuwe ideeën uit te werken. Innovatie die de Star Fox-formule in 2016 nog steeds aantrekkelijk maakt. Maar anderzijds gijzelt hetzelfde systeem ook je spelplezier. Op die manier worstelt Star Fox Zero niet alleen met zichzelf, maar ook met zijn spelers.
Star Fox Zero is vanaf 22 april op Wii U verkijgbaar.