Star Raiders

Het gaat niet echt goed met Atari. De uitgever heeft het erg moeilijk tussen alle grootmachten. Één van de initiatieven die men ingezet heeft om er weer bovenop te komen, is het herwerken van oude Atari-klassiekers. Immers heeft zo'n langlopend bedrijf een enorm portfolio aan oude franchises die men zo weer nieuw leven in kan blazen op de verscheidene downloadplatforms.

Helaas wijkt men tot nu toe sterk af van het originele gameplay-concept van de IP's in kwestie. Dat was al zo met Yar's Revenge en ook Star Raiders ondervindt hetzelfde lot. Echt hele bekende titels zijn dit niet, wat enerzijds bevreemd, maar anderzijds ook weer charmeert. Zo krijgen ook de meer obscure games weer wat aandacht.

Toch zijn het ook vooral dit soort obscure titels die door een vrij selectief schare fans gekend zal worden. Vooral deze mensen zien hun jeugdliefdes het liefst niet te sterk veranderen. Aan de andere kant zit een nieuw, jong publiek juist weer op iets flitsends te wachten. Een leuke arcadetitel waar men wat verlaten uurtjes in kan stoppen.

Dat is het voornaamste probleem van Star Raiders. Geen van beide groepen weet deze game aan te spreken. Buiten het feit dat Star Raiders in bijna niets lijkt op het origineel, weet het ook weer onvoldoende te overtuigen om nieuwe generaties positief te verrassen. Star Raiders mist namelijk uitstraling en is niets meer dan een zeer vlakke space shooter.

Het unieke aspect aan Star Raiders, is je transformerende schip. Je kunt wisselen tussen drie modi, elk geschikt voor bepaalde situaties. Ze besturen allemaal anders en hebben elk een eigen wapenarsenaal. Een degelijk concept wat in theorie best goed werkt, maar in de uiteindelijke praktijk toch wat te wensen over laat.

De besturing kan namelijk erg verwarrend zijn. Niet alleen is het wisselen tussen de drie vormen wat omslachtig gedaan, er ontstaat ook nog eens verwarring alom vanwege de manier van voortbewegen. Twee vormen van het schip laten zich vanuit een stationair punt besturen, terwijl de derde vorm standaard rondvliegt. Hierbij ontstaat het probleem dat je bij de vliegvorm inverted verwacht te sturen en bij de andere twee vormen niet.

Nu kun je gerust de besturing op inverted zetten. Het probleem is echter dat dit dan direct voor alle drie de vormen geldt. Hier is geen onderscheidt in te maken. Hoe dan ook zal één van de vormen hierdoor bijzonder vervelend besturen. Dit heeft als resultaat dat je vaak net iets teveel dan nodig in één vorm rondt blijft vliegen, wat het concept van de game enigszins teniet doet.

Verscheidene zaken aan Star Raiders wekken de indruk dat de game overhaast is uitgebracht. Zo wordt er in het menuscherm specifiek gesproken over een singleplayer, terwijl er überhaupt geen multiplayer aanwezig is. Ondanks dat de game zich daar uitstekend voor zou lenen overigens. Missies hebben verschillende beschrijvingen, zoals escorteren en verkennen, maar ze komen stuk voor stuk neer op alle vijanden neerknallen. Dit maakt de game al heel snel repetitief.

Ook wordt er meteen aan het begin van de game de suggestie gewekt dat er een verhaal aanwezig zou zijn, incluis verscheidene personages die het daadwerkelijke Star Raiders-team vormen. Tijdens het spelen van de missies zie je hier echter bijna niets meer van terug. Je navigeert simpelweg doorheen de kurkdroge missie briefings om uiteindelijk in steeds weer vergelijkbare gevechtsituaties te belanden. Een gemiste kans, want hiermee had men de game net wat meer persoonlijkheid kunnen geven.

Verderop in de game worden de missies ook ineens aanzienlijk moeilijker. Het scheelt dat je in principe oneindig vaak dood kunt gaan, want anders was dit een bijzonder frustrerende aangelegenheid geworden. Defensieve mechanismen op je schip lijken nauwelijks uitwerking te hebben en de HUD is uiterst onoverzichtelijk, met te weinig bruikbare indicatoren en een vrij nutteloos radarscherm.

De oorspronkelijke Star Raiders game wordt wel eens genoemd als één van de belangrijkste games ooit, zeker gezien diens invloed op latere klassiekers als Wing Commander, X-Wing en Elite. Het is dan ook bijzonder jammer dat zo'n klassieker nu zo'n mislukte revival meemaakt. De nieuwe Star Raiders had zeker potentie, maar mede door een gebrek aan afwerking, schiet de game aardig tekort.