Star Wars Battlefront: Elite Squadron

Mensen die me kennen zullen wel beamen dat ik een grote Star Wars fan ben. Niet dat ik elke dag in een lang Jedi gewaad rondloop, voortdurend een Jedi Mind Trick gebruik op alle niets vermoedende slachtoffers. Ik vind het Star War universum gewoon uitermate interessant omdat ik zo’n geschiedenisfanaat ben. Ja, geloof het of niet, maar het verhaal van de Star Wars films kent heel wat gelijkenissen met de oude Romeinse staatsstructuur. Het uithollen van de Senaat om vervolgens één Keizer aan de macht te brengen lijkt wel enorm veel wat senator Palpatine deed, niet? Ik was dan ook in de wolken wanneer ik vernam dat ik een Star Wars spel mocht reviewen.

Je kruipt in de huid van X2, één van de vele Clone troopers. Maar wat is er nu zo speciaal aan X2? Wel, samen met zijn broer, X1 (go figger), is hij gekloond van het DNA van een Jedi Master. Je kunt dus stellen dat beide broers toch wel een stapje voor hebben op de ordinaire Clone.

Je allereerste missie neemt plaats op Tatooine, waar het CIS (Confederacy of Independent Systems) droid leger een Clone basis belegert. Al snel gaat de stelling “geen woorden maar daden” van kracht en bevind je je op de frontlinie. Nadat je wat droids hebt gereduceerd tot recyclebaar elektronisch afval en een Starcruiser het luchtruim uitgeknald hebt, krijgen X1 & X2 het bevel om enkele Jedi’s te assisteren die verwikkeld zijn in een gevecht met het CIS leger. Terwijl X1 & X2 het beste van zichzelf geven, onder bevel van Jedi Master Ferroda, wordt plots “Order 66” gelanceerd. Voor wie niet bekend is met de Star Wars saga, “Order 66” werd afgekondigd door Senator Palpatine (Darth Sidious) waardoor alle Jedi uit de weg geruimd moesten worden. En zo geschiedde het. X1 & X2 openden de klopjacht op hun Jedi bevelhebber en voltooiden hun missie. Waar X1 totaal geen probleem heeft om deze diabolische plannen uit te voeren, komt het knagende schuldgevoel bij X2 al snel de kop opsteken, waarna hij deserteert naar de Rebellion. Een klassiek broer vs broer verhaal, overgoten in een Star Wars sausje, gedresseerd met een handheld puree.

Het verhaal op zich is wel oké. Zo zitten er heel wat leuke memorabele gevechten in de game, die ergens wel een plaats hebben in de Star Wars saga. Tussen de missies door krijg je beelden van de films te zien, om nog meer te plaatsen waar en wanneer je je eigenlijk bevindt in de verhaallijn. Maar toch kan ik niet met volle overtuiging zeggen dat ik het goed vond. Het verhaal mist wat impact omdat het zich op een handheld afspeelt. Daar kan de game natuurlijk niet aan doen. Wel leuk is dat er veel bekende gezichten de revue passeren. Zo zal je vroeg in het spel vb. Mace Windu moeten assisteren om General Grevious’ plannen te dwarsbomen.

Qua presentatie doet de game niks verkeerd, maar een echte hoogvlieger is het zeker niet. Boven vermelde filmische intermezzo’s zijn vast en zeker een welgekomen afwisseling, maar de ingame omgevingen zullen snel vervelen. Ook is de voice acting tijdens de gameplay soms wat vreemd en komt ze geforceerd over. Dit wordt nog duidelijker hoorbaar, aangezien de voice-over tijdens de tussenfilmpjes toch wel van een behoorlijk niveau is.

De gameplay wordt opgedeeld in twee grote delen. Je brengt de meeste tijd door als gewone voetsoldaat. Deze krijgt de mogelijkheid om zich uit te rusten met wat verschillende classes. Zo zal de Heavy class een rocketlauncher ter beschikking krijgen en zal de Assault class een shotgun in zijn inventaris vinden, waar de Sniper dan weer een scherpschuttergeweer voor zijn kiezen krijgt. Voor elk wat wils dus. Ook leuk is de manier waarom iedere klasse verschillende vaardigheden kan equipen. Zo heeft de standaard Assault class meer levensenergie maar beweegt ie zich trager voort, en kan de Sniper gebruik maken van een Stealth Suit. Heb je geen zin om één van de kant en klare classes te gebruiken, dan krijg je de mogelijkheid om een eigen class in elkaar te knutselen, die je vervolgens kan gebruiken in de strijd.

Het tweede grote deel bestaat uit gevechten met voertuigen. Heb je geen zin om ergens heen te lopen, neem dan plaats in één van de vele voertuigen die je ter beschikking krijgt, allemaal afkomstig uit het rijke aanbod aan Star Wars oorlogstuig. Wel leuk is dat je deze keer ook gevechten kan houden in de ruimte. Wanneer je hiervoor kiest, krijgt iedereen een “Fighter plane”om te gebruiken, waarna de strijd om het luchtruim, of moet ik zeggen ruimteruim, kan beginnen.

De uitwerking van de gevechten zit wel snor. Je hebt keuze uit een tiental map en twee modes. Conquest, waar het de bedoeling is verschillende punten op een map te veroveren, Capture the Flag en een Deathmatch mode. Ook leuk om terug te zien is de Heroes & Villians mode. Mensen die Star Wars Battlefront 2 gespeeld hebben zullen wel weten wat deze mode precies inhoudt. Voor mensen die het niet weten: in Heroes & Villians kruip je in de huid van ofwel een Jedi of een Sith om vervolgens oorlogje te spelen. Onder andere Luke Skywalker, Darth Vader & Darth Maul zijn speelbaar.

Persoonlijk vind ik het wel wat jammer dat de controls soms wat vervelend aanvoelen. En met vreemd bedoel ik “gebruik mijn PSP als frisbee telkens ik moet blijven stilstaan totdat mij personage zich omgedraaid heeft” vervelend. Maar wat kan je eigenlijk verwachten van een PSP game, niet? Gelukkig maakt de auto aim toets de game net iets meer speelbaar. Hiermee richt je namelijk automatisch op de dichtstbijzijnde vijand, waarna je hem kan doorzeven met Blaster vuur. Ook kan je het tegen een vriend of vriendin opnemen in de multiplayer modes. Zeker een leuke aanvulling, maar toch kan deze draagbare multiplayer niet opwegen tegenover de vorige Battlefront games op console, waar het spelersaantal heel wat hoger lag.