Star Wars Jedi: Fallen Order review - Tour de Force
Dit is de Star Wars-game die je zoekt.
Voor de Star Wars Jedi: Fallen Order review doorkruiste Michiel een universum hier ver vandaan om met behulp van zijn lightsaber komaf te maken met hordes Stormtroopers, Nightsisters en insecten. Een aangename reis, al waren de technische bugs uiteindelijk angstaanjagender dan die in de game zelf.
Lang geleden, in een land hier ver vandaan, kocht een Amerikaans bedrijf de licentie om Star Wars-games uit te geven. Intussen zijn we zes jaar verder, en kwam Electronic Arts niet veel verder dan twee nieuwe Battlefront-games die met gemengde reacties werden onthaald. Star Wars Jedi: Fallen Order brengt daar echter verandering in. Voor het eerst in jaren krijgen fans van de serie nog eens een solide singleplayer-ervaring met uitmuntende combat, geweldige exploratie en een degelijk verhaal. Een resem technische problemen en enkele twijfelachtige gameplaykeuzes gooien roet in het eten, maar weten evenwel de pret nooit helemaal te bederven.
Fallen Order speelt zich enkele jaren na de gebeurtenissen van Episode 3 af. Na het uitvaardigen van Order 66 zijn zo goed als alle Jedi door het nieuwe keizerrijk van kant gemaakt. De enkelingen die de slachtpartij wisten te overleven, worden sindsdien door de Inquisitie opgejaagd. Zo vergaat het ook hoofdpersonage Cal Kestis. Die heeft enkele jaren ondergedoken geleefd, maar nu komt de Inquisitie ook hem op het spoor. Wat volgt, is een hectische tocht door het universum, waarbij je zowel bekende als minder bekende planeten verkent. Hoewel het overkoepelende verhaal je zelden verrast en je elke plottwist al van lichtjaren ver ziet aankomen, compenseert de game dat door steeds de fragiele balans tussen humor en drama op te zoeken die zo typerend is voor Star Wars.
Het is echter vooral in de gameplay dat Fallen Order zich onderscheidt. Die gameplay is nooit echt vernieuwend, maar eerder een 'best of' van bestaande elementen uit andere games. Het parryen en rustig zoeken naar een opening tijdens gevechten doet sterk denken aan de combat van Sekiro: Shadows Die Twice. Terwijl je de wereld verkent en kolossale monumenten beklimt, waan je jezelf dan weer Nathan Drake in Uncharted. En het zoeken naar nieuwe voorwerpen en vaardigheden om extra routes op bestaande planeten vrij te spelen is ten slotte een van de standaard mechanics van elke metroidvania. Niet dat dat gebrek aan vernieuwing stoort. Op enkele uitzonderingen na slaagt ontwikkelaar Respawn Entertainment er vlot in om al die elementen naadloos samen te brengen tot een coherent geheel.
Vooral de combat van Fallen Order behoort tot de beste die je al hebt ervaren in een Star Wars-game. Na enkele uren baan je je als volleerde Jedi met je lightsaber en Force Powers een weg door een gevarieerd aanbod aan vijanden. Vijandige Force-gebruikers dwingen je tot intense zwaardgevechten waarin je net zoals in Sekiro je vijand uitput om uiteindelijk een opening te vinden en je tegenstander in twee te klieven. Stormtroopers zijn dan weer het typische Star Wars-kanonnenvoer waarop je volop je Force Powers kunt botvieren. Zelfs na uren spelen verveelt het nooit om een groepje vijanden met je Force Push richting het dichtstbijzijnde ravijn te kegelen.
Enkele andere gameplaykeuzes van Respawn Entertainment doen echter wel de wenkbrauwen fronsen. Zo zijn meditation points de Fallen Order-variant van Dark Souls' bonfires. Net zoals in die game spawn je nadat je sterft terug bij je laatste meditation point. Terwijl de bonfires in de Souls-games echter integraal verbonden zijn met verhaal, voelen ze in Fallen Order misplaatst aan. Je krijgt nooit een verklaring voor het bestaan van die punten, en het is al helemaal niet logisch dat alle vijanden in je omgeving op mysterieuze wijze respawnen wanneer je erbij rust.
Nog onbegrijpelijker is de keuze van de ontwikkelaar om een van de belangrijkste mogelijkheden van Dark Souls' bonfires achterwege te laten, met name de mogelijkheid tot fast travel. Door het metroidvania-systeem van Fallen Order moet je regelmatig oude planeten opnieuw verkennen. Hoewel elke planeet de nodige shortcuts bevat, zijn die vaak niet voldoende om je vlot naar je bestemming te brengen. Het gebrek aan fast travel haalt bij momenten dan ook nodeloos het tempo eruit wanneer Respawn Entertainment je verplicht om hele brokken oude content opnieuw te spelen.
Ook op technisch vlak kent de game enkele problemen. De PlayStation 4 slaagt er bij momenten absoluut niet in om een stabiele framerate te houden, hoewel de graphics van Fallen Order op geen enkel moment die lage framerate rechtvaardigen. Lange laadtijden vergallen dan weer je plezier wanneer je later in de game bepaalde secties meermaals moet overdoen. En ook de intelligentie van je vijanden laat veel te wensen over. Tegenstanders lopen zichzelf vast achter muren, boogschutters zijn plots helemaal het noorden kwijt, en een enkele keer kwam een vijandige Stormtrooper zelfs door de lucht naar mij toe gezwommen.
Die technische problemen ben je echter snel vergeten wanneer je enkele minuten later opnieuw met je wall run het verwoeste landschap van Kashyyyk doorkruist of een nietsvermoedende vijand met je lightsaber een arm of been lichter maakt. Vooral de combat maakt Star Wars Jedi: Fallen Order meer dan de moeite waard om te spelen en doet de Star Wars-licentie alle eer aan. De bugs en het twijfelachtige gebruik van meditation points verhinderen de game om zich naast de beste Star Wars-games te plaatsen, maar Star Wars Jedi: Fallen Order is desalniettemin een zeer geslaagde game.
Voor deze Star Wars Jedi: Fallen Order review speelde Michiel op een PlayStation 4 Slim.