StarCraft 2: Wings of Liberty

Twaalf jaar geleden kwam StarCraft, ondertussen de grijze eminentie van strategy gaming, uit op PC. Waarom het interessant was: de sterk onderbouwde multiplayer, en het verhaal over een driestrijd tussen rassen, rassen die zich ook nog eens op uiteenlopende wijze lieten spelen. Vooral die eerste zorgde ervoor dat de game ook nu nog relevant is. Gisteren viel de gesloten beta van het multiplayeronderdeel eindelijk in onze galliumarsenide pollekes. In afwachting van een meer doordachte preview is er nu ons eerste gedacht. Onze eerste paar spelletjes met de Starcraft 2 beta, zonder context opgesomd. Withete informatie, gericht op úw Command Center.

Dus. Bolleke of streepke?

- Streepke!

- Battle.net loginscherm. Episch georkestreerde muziek. World of Warcraft geld goed besteed. We maken een in-game profiel aan, en kiezen een portret. Er zijn 35 portretten, allemaal geanimeerd in 3D.

- Hoofdmenu! Er is een uitgebreid profiel met een spelgeschiedenis - matches gewonnen, verloren, en tegen wie. Er worden automatisch replays bijgehouden van alle gespeelde matchen. Op het hoofdmenu ook een automatch knop. Door gerangschikte games te spelen klim of daal je op de ladder, waarna de game met automatch spelers van gelijkaardige kunde zoekt en je meteen een match ingooit. Binnenkort kom je op dit scherm ook de nieuwe sociale functies van battle.net tegen, maar dat is voorlopig nog niet live.

- Een optie voor co-op tegen de AI is er, maar is (nog) niet te kiezen. Ook met de sticker 'disabled for beta' erop: 3v3, 4v4, 'free for all', en een achievements scherm. Er is één achievement zichtbaar: 'Win Zerg Temple Skirmish on easy mode'. Wedden dat hier nog vier achievements achter schuilen, van 'easy' tot 'insane', de vijf moeilijkheidsgraden door? Met een beetje geluk zitten er een paar interessantere achievements bij de afgewerkte game.

- Er zijn al een hele hoop maps klaar. De populairste blijkt een oude bekende. Lost Temple, 2v2, is een jungle waar je basis makkelijk te verdedigen is en de actie in het open centrum dus des te hectischer wordt. Er is ook Blistering Sands, 1v1. Drie paden verbinden de twee spelers. De twee zijpaden hebben resources, de middelste is het kortst. De maps zijn ook weer opgedeeld in niveaus, waardoor alleen vliegende units hen onbelemmerd kunnen doorkruisen.

- Muziek is nu een tragische pianowals.

- Elke nieuwe speler moet vijf matchen in de 'practice league' doorbrengen. Hier is de speelsnelheid een beetje trager en wordt er alleen op novice maps gespeeld. Zo'n maps hebben als enige die obstakels van hierboven, en meer grondstoffen om te ontginnen.

- De drie rassen, om op te frissen: de betrouwbare Terrans, de slijmerige Zerg, en de futuristische Protoss.

- Onze eerste match: Terran vs. Zerg. De game draait op de hoogste instellingen, en laadt verrassend snel. In het spel is de zoomafstand klein, heel klein. Wat aan de claustrofobische resoluties van de jaren '90 doet denken. Ergens bij Blizzard moet iemand beslist hebben dat zoiets bij een StarCraft game hoort, want ook de interface is vrij enorm, en neemt zo'n vierde van het scherm in. Unit cards in gifgroen. Dit is de Terran interface. Elk ras heeft een unieke interface, die van de Terrans met retro Commodore 64 inslag. Die van de Zerg beweegt en krioelt, levend. En laatst is er de afgemeten Apple chic van de Protoss.

- Grafisch lijkt alles geheel de Blizzard mentaliteit te volgen. Units zijn simpel, bijna rudimentair overgezet vanuit de 2D-voorganger. Ze zijn wel onmiddellijk herkenbaar van een afstand, door het unieke ontwerp. Technisch is het niet echt overdonderend. Textures, zelfs op de 'ultra' instelling, hebben die wazigheid van een game ontworpen om ook aan minder recente PC's tegemoet te komen. Wel waaien er een paar mooie effecten langs, zoals een zandstroompje luchtvaardig gemaakt door een luie bries.

- De game voelt opmerkelijk stabiel aan, geen crash of zelfs een hikje, wat ons doet vermoeden dat we hier met een min of meer volgroeid product bezig zijn.

- Sommige doorgangen worden afgesloten door obstakels. Ze belemmeren de zwakkere units in het begin van een match, terwijl die van laat op de dag er makkelijk doorkomen. Op sommige maps worden spelers helemaal van elkaar afgesloten door zo'n obstakels, zodat de eerste paar minuten van een match in relatieve veiligheid gespeeld kunnen worden. Tegenstander noemt ze 'cock blockers'. Classy!

- Er is ingebouwde voice chat, maar die hapert nog een beetje.

- Terran gebouwen hebben addons. De barracks, die infanterie voortbrengt, kan een Tech Lab aanbouwen, waarna er ook zwaardere units uit kunnen rollen. De Reactor laat hetzelfde gebouw dan weer twee units tegelijk bouwen. Het hoofdgebouw, het Command Center, kiest een Orbital Command of een Planetary Fortress. Bij de eerste komen er allerlei vaardigheden vrij, waarmee je onder andere een deel van de map heel even zichtbaar kan maken, of een unit oproept gespecialiseerd in het verzamelen van kristal en gas, nog altijd de twee grondstoffen. Met de tweede wordt je Command Center bezet met allerlei wapentuig, waardoor het alleen de meest serieus overwogen base rush niet kan dwarsbomen, maar ook niet meer kan opstijgen. Elk gebouw kan maar één addon hebben.

- Een tabje aan de linkerbovenkant van het scherm geeft een hoop informatie mee, van een overzicht op je inkomsten en uitgaven, tot een volledig overzicht van alle units in je leger. Een handige tool voor mensen die hun speelstijl willen analyseren en verbeteren. Voor een beetje rondklungelen zoals wij nu aan het doen zijn iets minder.

- Torens die over de map verspreid staan geven de speler die ze overnemen een goed zicht op het slagveld, maar alleen als er een unit naast staat.

- Notabele Terran unit: de Reaper, infanterie met jetpack die een klif op kan springen.

- Notabele Zerg unit: de Changeling, die zich kan vermommen als een Terran Marine om op spioneertoer te gaan. En een diepe, lang ontkende verwarring zaait bij je Marines wanneer ze zo'n Changeling oppikken op een zaterdagavond.

- Notabele Protoss unit: de Disruptor. Deze maakt een krachtveld aan dat de doorgang verspert voor vijandige units. Op die manier kan je hele delen van de map afsluiten.

- Replays hebben een paar afspeelsnelheden en er kan ook vrij door geskipt worden - zoals bij een video.

- Nog voor de volledigheid: de Terrans bouwen heel herkenbaar met een werker die de bouw inspecteert van begin tot einde. De Zerg offeren een unit op, die langzaam transformeert tot het verlangde gebouw. De Protoss duiden eenmalig aan waar het gebouw moet komen, en na verloop van tijd verschijnt het helemaal vanzelf. Maar dat klinkt een ervaren speler bekend in de oren, natuurlijk.

Want dat is ons gedacht na een uurtje StarCraft 2: dit is StarCraft pur sang. Er is verrassend weinig nieuws onder de zon, als de grote stap voorwaarts Blizzards bedoeling al was. Het spel lijkt een integrale update voor een succesvolle formule, die tegelijkertijd de nauw oplettende community niet voor de voeten wil lopen. Maar vertaalt zijn oude genialiteit naar de wetten van 2010? Voorlopig lijkt het zo.

Voor iets anders dan een haastig getrokken conclusie: let nog op onze serieuze preview, die ergens tussen nu en de release van StarCraft 2: Wings of Liberty in de eerste helft van dit jaar zal verschijnen. We zullen het dan ook hebben over de singleplayer.

Heb je StarCraft 2 ondertussen in huis gehaald en wil je er werkelijk alles uit halen? Bekijk dan zeker onze Starcraft 2 Wings of Liberty & Heart of the Swarm cheats!