Starpoint Gemini
Een nieuwe ster?
Indie developers hebben het niet makkelijk. Met een klein budget dienen ze innovatieve titels uit te werken die boven de hype uitstijgen die populaire publishers kunnen veroorzaken dankzij een mooi marketing budget. Eén zo'n titel die tracht door te breken is Starpoint Gemini van het onbekende Little Green Men Games. Het is hun eerste grote titel en de term groots namen ze ook vrij letterlijk.
Starpoint Gemini is een Space RPG, eentje waarvoor we de afkorting 4X nog eens van onder het stof mogen halen. Je bestuurt een schip en speelt in een open wereld waarin een 40-tal systemen voor je voeten liggen, klaar om ontdekt te worden. Elk systeem bevat een aantal starbases, missies, mineralen om te ontginnen, goederen om te verhandelen en gevechten met NPC's. Je kan je schip customizen en zelf uitrusten zoals jij het wil, je kan specifieke officieren aannemen met unieke abilities en zelf als kapitein beschik je ook over de nodige extra skills en abilities.
De game heeft op papier alles in huis om de strateeg space-actiefan te behagen. Het begin (uitgezonderd de tutorial die veel te lang duurt) is alvast veelbelovend, je start met een klein lichtbewapend schip in een systeem met een zestal beschikbare missies. Deze kan je allemaal afronden binnen het kwartier, enkel de combat missies vielen ons veel te zwaar en konden we enkel oplossen met de hulp van andere NPC's. Misschien moeten we toch maar eerst enkele nieuwe systemen installeren in plaats van meteen voor een beter schip te gaan?
Je trekt buiten je systeem bij gebrek aan missies, en omdat je eerst level 4 dient te worden vooraleer het verhaal verder wil evolueren, een kleine slordigheid of spelers aanzetten tot exploratie, beide opties kunnen nog. Eenmaal je level vier wordt volgt er een semi-spannende missie, je combat skills worden zwaar getest en je dient goed in te schatten wanneer je klaar bent om in de aanval te gaan en wanneer niet. De reden hiervoor is dat je schip nog steeds iets te zwak is en dus makkelijk beschadigd kan worden door de vijanden. Na deze missie val je terug in de open wereld waar je dezelfde type missies moet herhalen, het universum zit blijkbaar vol vermiste schepen, kapotte satellieten en rogue ships die net vandaag binnenvallen.
De wereld wordt nog wel spannender, maar helaas voelt het ook allemaal wat licht aan. Het is als haute-cuisine, rijk aan smaak de eerste momenten maar op na vijf happen. Er zitten ook allerlei facties in het spel waarmee je vriendjes of vijand kan worden, geen grote vernieuwing maar uiteraard wel belangrijk als je wat moeite van je spelers wil vragen vooraleer ze beloningen kunnen rapen.
De combat deed ons eerst denken aan Star Trek Online, de befaamde MMO van Cryptic. In deze game had elk schip schilden in bogen van 90° om zich heen. Om een vijand te vernietigen diende je rond je vijand heen te draaien, door de schilden te breken en de hull te vernietigen terwijl je op moest letten dat je zelf niet al te veel binnen het bereik van de vijandige wapens vloog. Elk wapen had namelijk een arc waarin het kon vuren, sommige konden langs de zijkant schoten lossen, bij missiles diende je de vijand quasi recht in je vizier te hebben. Hetzelfde mechanisme wordt hier herhaald met vrij weinig verschil. In Starpoint Gemini kan je wel subsystemen targetten vanop elk schip waardoor je meer impact krijgt op de combat. Al bij al is een gevecht tegen één ander schip best doenbaar, na een tijdje krijg je door hoe je best vliegt, de snelheid verhoogt of verlaagt om perfect achter je vijand te kunnen blijven hangen en bepaalde systemen uitschakelt.
"Het is als haute-cuisine, rijk aan smaak de eerste momenten maar op na vijf happen."
Combat met meerdere schepen is lastiger. Reden hiervoor is dat de interface niet zo goed mee wil om alles in beeld te brengen. In STO heb je ondertussen wel een vrij goed overzicht van alle vijanden en wie op jou kan schieten, in deze rijkt de camera-afstand niet ver genoeg. Nu goed, dit kleine euvel verdwijnt eenmaal je eraan went, maar het kon uiteraard beter.
Wat de audio en video betreft zijn we iets minder tevreden. De game ziet er ok uit en systemen hebben een unieke stijl meegekregen, maar het niveau van de details ligt gewoon niet zo hoog. Effecten zijn verwaarloosbaar, er zijn geen momenten waarop je echt versteld staat van de grafische pracht en enkele objecten (zoals basissen en asteroiden) voelen wat gedateerd aan. Extra detail is nog dat je niet in een 3D-ruimte vliegt maar op een 2D-vlak binnen het universum. Dit zorgt ook meteen voor minder diepgang bij de gevechten waar je geen gebruik kan maken van loopings bijvoorbeeld.
De audio is helaas van nog mindere kwaliteit. Vooral de voice-acting lijkt van de hand van individuele developers in plaats van experts. De muziek is doenbaar, maar de stemmen en dialogen zijn bijzonder pover. Op geen enkel momenten kunnen ze ons overtuigen, maar dat kan ook aan het zwakke script liggen...nochtans was er best wel een mogelijkheid tot een aangrijpend verhaal in het begin.
Als je games van de nodige diepgang wil voorzien heb je ook een sterke interface nodig. Zeker games waarin de makers claimen dat je via elk aspect (handelen, exploration, vechten, piracy, repairs) tot de top kan geraken. Helaas viel dit buiten de interessesfeer van de makers, het overzicht is nooit echt aanwezig en de menu's blijven te sober om diepgang te ondersteunen, jammer.
De game deed ons wel terugdenken aan X3: Reunion. Ken je hem nog, de laatste open-world 4X game van Egosoft. Dankzij Starpoint Gemini haalden we alle mooie herinneringen op aan deze indrukwekkende open game. Jammer dat de makers met hun eerste titel teveel hooi op hun vork hebben genomen. De game toont momenten van goed design en toont de skills van de makers om een complex genre toch tot leven te brengen, maar ze hadden beter de game minder uitgebreid gemaakt. Focus op de kern en die verdiepen had volgens ons tot een betere game geleid. Nu hebben we een titel die wel tracht een open wereld te simuleren, een combatmechanhisme dat best te pruimen valt, maar nooit echt doorbreekt en een middelmatige grafische engine voorzien van een zwakke interface.