Steel Diver
Eentje om op je radar te plaatsen?
Soms stel ik mezelf wel eens de vraag of er rond bepaalde activiteiten wel een spel gemaakt moet worden. Wielrennen is een goed voorbeeld. Wie heeft er nu zin om die sport te gaan simuleren in z'n vrije tijd? Of games rond het vangen van vissen - in mijn ogen een veel te slome aangelegenheid om een volledig videospel rond op te bouwen. En toch verkopen dit soort titels, want anders zouden uitgevers en ontwikkelaars er geen geld aan spenderen om ze te (laten) maken. Hetzelfde gevoel kroop naar boven toen ik aan de slag ging met Steel Diver, een gloednieuwe IP van Nintendo voor de 3DS die volledig draait rond duikboten.
Om te beginnen wil ik even kwijt dat het typisch Nintendo is om een videospel te ontwikkelen rond onderzeeërs. Zelf zou ik er nooit opgekomen zijn, net zoals ik nooit verwacht had dat ik Pikmin - in essentie een game met bloemen in de hoofdrol - uiteindelijk zo geniaal leuk zou worden. Aan de andere kant valt er met het bronmateriaal voor Steel Diver niet zo heel veel aan te vangen. Een duikboot duikt, en dat is het zowat.
"je weet wel dat het kunnen multitasken geen overbodige luxe is in Steel Diver....."
Toch heeft Nintendo voor Steel Diver drie verschillende modi verzonnen die telkens aan ander aspect van een duikboot in de kijker zetten. De voornaamste van de drie zijn ongetwijfeld de missies waarmee je aan de slag mag gaan. Elke opdracht wordt voorafgegaan door een kort tekstje dat de situatie schetst, maar eigenlijk komt het er steeds op neer dat je met een van de drie beschikbare onderzeeërs in heuse 2D-sidescroller stijl van het begin- tot het eindpunt moet geraken. Onderweg kom je mijnen, vijandige boten en obstakels tegen, en het is aan jou om deze hinderpalen weg te knallen met je oneindig arsenaal aan torpedo's.
De moeilijkheidsgraad gaat schuil achter de besturing van je gekozen duikboot. De ND-01 Manatee is snel en wendbaar, maar kan slechts een torpedo per keer afvuren. De ND-03 BlueShark blinkt nergens in uit en is dus de perfecte keuze voor beginners, terwijl de ND-05 Serpent de grootste en dus ook logste boot van de drie is, maar ter compensatie maar liefst vier torpedo's tegelijk kan afvuren. De verschillen lijken miniem, maar toch zijn ze significant genoeg om naargelang je keuze de gameplay te beïnvloeden.
Want zo'n duikboot besturen is geen lachertje. In Steel Diver maak je op geen enkel moment gebruik van de knoppen op je 3DS, want alle commands zijn te vinden op het touchscreen. Om je duikboot te laten dalen en stijgen moet je een hendel naar onder en boven trekken, terwijl naar voor en achter bewegen ook gekoppeld is aan een horizontale schuifbalk. Omdat een duikboot nu niet bepaald het meest responsieve voertuig ter wereld is zit er doelbewust wat vertraging tussen het ingeven van een aanpassing van richting, en het uiteindelijke effect in het spel. Dit zorgt ervoor dat je voortdurend vooruit moet denken om toch maar niet met je stalen sigaar tegen een rotswand of een explosief vat te varen. Na enkele fouten is het namelijk een enkel ticketje richting de zeebodem.
Deze manier van besturen werkt na wat gewenning erg goed wanneer er weinig obstakels zijn waarmee je moet afrekenen, maar eens je terecht komt in het heetst van de strijd schiet de moeilijkheidsgraad in één klap de hoogte in door de bewuste "lag" op de besturing. Nog ingewikkelder gaat het worden wanneer je je duikboot opeens ook nog eens moet laten kantelen wanneer je objecten moet neerhalen die niet loodrecht voor je liggen. Tel daarbij op dat wanneer een vijandige torpedo je raakt er virtuele gaten in je interface ontstaan die jij met je stylus moet dichten, en je weet wel dat het kunnen multitasken geen overbodige luxe is in Steel Diver.
Tot nu toe lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht te zijn, maar na enkele missies gespeeld te hebben merk je op dat er slechts zeven opdrachten op de cardridge staan. Dit is erg karig gezien het vervolledigen van een missie tussen de vijf en vijftien minuten van je tijd in beslag neemt. Waarschijnlijk zal Nintendo deze keuze verdedigen door aan te geven dat je elke missie met drie verschillende duikboten kan uitspelen en dat je de strijd kan aangaan met je vorige, zelf behaalde score op de (offline) leaderboards, maar in onze ogen zijn slechts zeven missies aan boord gewoon onvergeeflijk. Gelukkig zijn er nog wat Time Attack missies - bereik binnen een vastgelegde tijd de eindmeet - maar ook hier stopt de teller bij acht uitdagingen. Dan maar op naar de volgende modus, genaamd Periscope Strike.