Stellaris review - Historisch onverantwoord
Historisch onverantwoord.
Paradox Interactive is al jaren meester in het ontwikkelen van historisch verantwoorde en diepgaande grand strategy games. Met Stellaris werpt de studio het juk van de geschiedenis van zich af en waagt het zich aan de oneindige mogelijkheden van de ruimte. Het resultaat is een creatief 4X-avontuur dat dankzij een toegankelijk tempo nieuwkomers omarmt.
Moderne klassiekers van dezelfde ontwikkelaar zoals Europa Universalis en Crusader Kings 2 hebben de gewoonte om nieuwe spelers meteen af te schrikken. Ondanks goede tutorials lijkt je taak om de Britse eilanden te verenigen of de Nieuwe Wereld te koloniseren een bijna onmogelijke uitdaging. Vanaf het begin moet je meteen talloze grafieken en menuschermen onder de knie krijgen en zakt de moed je al snel in de schoenen.
In Stellaris begin je echter als een bescheiden beschaving die net geavanceerde ruimtevaarttechnieken heeft ontwikkeld. Vanaf je thuisplaneet stuur je wetenschappers je sterrenstelsel in en al snel ontdekken ze zogenaamde 'anomalies'. Door die te onderzoeken, ontdek je andere levende wezens of start je een willekeurige queeste die je bijvoorbeeld op weg naar een rijke planeet stuurt. Het begin van de game draait vooral om het verkennen van intergalactische mysteries en je krijgt voldoende tijd om je met de meer complexe mechanismen vertrouwd te maken. Het is een rustige, maar ook mysterieuze introductie.
Pas wanneer je het intelligente leven van een andere beschaving ontdekt, begint de strategische bal te rollen. Elk ruimterijk heeft zijn eigen cultuur en politiek systeem. Zin om als een vredelievend en godvrezend ras paddenstoelenharten te veroveren? Of een ras hyperindividualistische vossen met een militaire junta onder de knoet te houden? Je kiest zelf welke eigenschappen je beschaving heeft en de andere inwoners van het sterrenstelsel worden uit dezelfde poel van karakteristieken gegenereerd. En die bepalen hoe goed je met je buren opschiet. Ondertussen word je met behulp van de uitstekende tooltips meer en meer bij het managen van je imperium betrokken.
Afhankelijk van wie je tijdens je reis door de sterren aantreft, worden de volgende uren vormgegeven door vredevolle uitbreiding en kolonisatie of door bikkelharde militaire confrontatie. Net als in andere Paradox-games wordt de oorlog tijdens de voorbereidingen gewonnen. Je onderzoekt nieuwe technologieën en gebruikt die om zelf je oorlogsschepen te ontwerpen. Bouw je mastodonten met grote schilden en raketten die veel mineralen vereisen, of kies je kleine snelle schepen die je aan de lopende band produceert?
Ondanks de strategische opties tijdens het ontwerpen, maken die keuzes schijnbaar weinig verschil tijdens de gevechten zelf. Al je troepen dragen namelijk bij aan een gemeenschappelijk getal dat de sterkte van je vloot weergeeft. Zodra dit getal hoger is dan dat van je vijand is de overwinning gegarandeerd. Dat herleidt gevechten tot het vergelijken van getallen, waarna je passief aanschouwt hoe je ruimteschepen elkaar te lijf gaan. De ruimtegevechten zien er spectaculair uit, maar bieden weinig tactische uitdaging. Bovendien laat de AI zich vaak ook te gemakkelijk in de val lokken, waardoor militaire confrontaties vaak een anticlimax zijn.
Net als in de andere Paradox-games speelt de strategie zich voornamelijk op macroniveau af. Een probleem van 4X-strategiegames is dat je op een gegeven moment zo machtig wordt, dat je enkel nog de rest moet overrompelen. Ook hier controleert Stellaris het tempo om je steeds nieuwe uitdagingen voor te schotelen. Na een reeks van militaire en diplomatieke relaties beginnen de verschillende beschavingen allianties en vervolgens federaties te vormen. In plaats van een verdeeld lappendeken verandert het universum in grote machtsblokken. Zo dwingt de game je opnieuw om je aan te passen.
Die tempowisselingen zorgen ervoor dat Stellaris niet alleen gemakkelijker te verteren is dan de meeste 4X-games, maar ook doorheen heel de campagne blijft boeien. Maar de echte verrassing zit hem in de staart. Net wanneer de overwinning in zicht is, zet een cataclysme het universum op zijn kop. Wat deze gebeurtenis precies inhoudt, wordt deels door je keuzes doorheen de rest van het spel bepaald, maar verder onthul ik geen details. Het is in ieder geval een spannende klap op de vuurpijl.
Paradox ondersteunt zoals gebruikelijk opnieuw de modding community. Nu al verschijnen er remakes gebaseerd op Star Trek en Warhammer 40k. Die intergalactische speeldoos heeft genoeg potentieel om het toneel te worden van ontelbare space operas van fans.
De vrijheid van de ruimte zorgt ervoor dat Stellaris de meest inventieve en creatieve grand strategy game is die Paradox Entertainment in lange tijd ontwikkelde. Oude kwaaltjes zoals saaie gevechten en naïeve AI zijn ook terug, maar dankzij slimme tempowisselingen blijft de game doorheen heel de campagne boeien en nodigt het nieuwkomers uit om zich in het genre onder te dompelen.
Stellaris is nu verkrijgbaar voor de pc.