Stieven's Favorite Five van 2011
...én zijn persoonlijke vooruitblik op 2012!
door Stieven Schaerlaeken
Een terugblik of twaalf maanden geweld, op gejuich en gehuil, op hoogtes en laagtes. Een terugblik op al die herinneringen, de frustraties en die epische momenten waar je de laatste baas eindelijk weet te verslaan. Even pauzeren op de speciale band tussen mens en spel, een band die enkel een echte gamer kan vatten, begrijpen, waarderen en respecteren. Elk jaar in december krijg ik weer datzelfde dilemma, namelijk het kiezen van mijn persoonlijke favorieten van dat jaar.
Ik heb lang niet alles kunnen spelen in 2011, maar ik mag ter plaatse doodvallen als het geen jaar was waarin alweer een toetsenbord en muis het begeven hebben tehuizen Stieven. Het is helemaal niet moeilijk om een lijst te maken van alle goede games van 2011. Het is echter wel enorm pijnlijk om daaruit je favorieten te kiezen, zeker als je games zoals Portal 2 en L.A Noire nog niet hebt kunnen spelen wegens tijdsgebrek. Ik concentreer me op de psychedelische bewegingen van menig lavalamp naast mijn scherm en presenteer jullie mijn top 5 van 2011.
Nummer Vijf - Warhammer 40,000: Space Marine (PC, PS3, X360)
Horden Orks, in de ene hand een hamer die groter is als de gemiddelde mens en vijf maal zo zwaar, waar op het oppervlak de statische energie danst als een uitgelaten, dodelijke menigte. In de andere hand een bolter die speciaal ontworpen is om de ene dodelijke kogel na de andere diep in het groene vlees van de Orks te begraven. Dit is het recept van een bloederige, rechttoe rechtaan game waar ik me uren, en uren mee heb weten te entertainen. Als fan van het hele Warhammer 40k universum is het dan ook geen wonder dat zulk een ruwe diamant in mijn top 5 staat.
De gratis DLC om met 4 personen online je krachten te meten tegen een haast ontelbaar aantal vijanden is de kers op de intergalactische taart. For the Emperor. For Ultramar!
Nummer Vier - Star Wars: The Old Republic (PC)
Toen ik de kans kreeg om met vervroegde toegang de wereld van Bioware en Lucasarts te betreden deed ik dat met het nodige scepticisme naar het eindproduct toe. De eerste uren waren al meteen een negatieve klemtoon op de hele spelervaring. Menig persoon in mijn kleine, knusse vriendenkring was meteen stapelverliefd op de wereld van ongeveer een 3500 jaren voor de films. Bij mij is die verliefdheid echter pas later beginnen bloeien, maar eens de vlinders begonnen te fladderen, en het hart helemaal vol was van de dubbele lightsaber-gevechtgen begon mijn brein eindelijk de signalen op te pikken. Het is dan ook met de nodige schaamte dat ik terugkijk op mijn negatieve reacties tijdens deze vervroegde toegang, hoewel het niet allemaal gelikt en vlekkeloos is . Toch is The Old Republic is een MMORPG die potten gaat breken, en dat eigenlijk al gedaan heeft.
Het is nu aan Bioware om de lijn door te trekken en het spel grondig af te werken. Er zijn nog genoeg plooien om glad te strijken, maar ze hebben de kennis en middelen om het te doen. Ik voorzie dan ook een enorm mooie toekomst voor mijn Jedi Sentinel personage.
Nummer Drie - Batman: Arkham City (PC, PS3, X360)
Bijna op de valreep van 2011 kon ik eindelijk aan de slag met de sequel van Arkham City. Je hoeft geen hardcore Batman-fanaat te zijn om te erkennen dat Rocksteady opnieuw enorme kwaliteit levert. Alle elementen, alle aartsvijanden van Batman zijn terug en de gadgets zijn talrijker, beter, en spelen een nog grotere rol in de game. Grafisch weet het spel te verbluffen door van Arkham City een donkere, vervallen, vuile en vooral deprimerende stad te maken. Het is helemaal niet moeilijk in te beelden dat figuren zoals The Joker, Harley Quinn en The Riddler hier hun snode plannen smeden. Voeg aan al dat moois nog een vleugje Catwoman geheel in verhullende, lederen outfit aan toe en je hebt een bom van een game.
Nummer Twee - Bastion (PC, X360)
Een donderslag bij heldere hemel, dat zijn de ontdekkingen die het meeste bijblijven. Games waarvan je in eerste instantie de naam totaal niet van kent, en op aanraden van anderen probeer je het dan toch uit. Geheel onwetend heb je het spel volledig uitgespeeld, is het terug licht buiten en vraag je jezelf af waar de nacht gebleven is. Bastion is zo'n spel. Is het uniek? Nee, niet bepaald. Het verhaal dat in Bastion is haast cliché maar de manier waarop de verteller het weet te brengen is zo meeslepend dat je telkens nieuwe manieren zoekt om The Kid, het hoofdpersonage, dingen te laten ontdekken zodat de verteller daar op inpikt. De stemacteur van deze game verdient alle krediet die mensen naar hem toewerpen, en meer.
Het is dit stemmenwerk i n combinatie met de frisse, luchtige gameplay van Bastion dat enorm verslavende gevolgen heeft. Een nachtje Bastion, om dan helemaal opnieuw te beginnen met andere wapens, andere manieren om dingen vrij te spelen. Dit spel is elke eurocent waard, en wie het nog niet heeft... de schaamte zal je eeuwig en altijd blijven achtervolgen.
Nummer Eén - The Elder Scrolls V: Skyrim
We zijn alweer aan de nummer 1 gekomen. Met de nodige Fus Ro Dah schreeuw ik het van de daken dat Skyrim mijn ultieme nummer 1 van 2011 is. Ondertussen zijn er al zo'n kleine honderd uur voorbij gevlogen en nog steeds zijn er in Skyrim nog onbekende hoekjes ergens hoog op een besneeuwde berg, of een verlaten eilandje in een donkere hoek van de wereld. De enorme vrijheid is een luxe die maar weinig games op zo'n stijlvolle manier wisten te hanteren en aantrekkelijk te maken.
Mijn verhaal in de wereld van Skyrim is nog niet ten einde, en zelfs als dat zo was... dan begin ik wel opnieuw en doe ik deze keer dingen een beetje anders. Misschien kies ik wel om volledig de wereld van de magie te doorgronden, of ik blijf trouw zweren aan mijn zwaarden. De toekomst zal uitmaken hoe het verhaal zich, opnieuw, zal vormen.
En wat nog in 2012?
Met nog zoveel goede games in mijn kast is het bijna onmenselijk om een blik te werpen op wat daar in 2012 nog allemaal gaat bijkomen. Uiteraard staat helemaal vanboven op mijn verlanglijst het lang verwachte Mass Effect 3 . Het slotluik van deze epische serie gaat mijn sociale leven, ahem, helemaal te niet doen, wees daar maar zeker van. Bioshock Infinite staat zonder twijfel helemaal op nummer twee. Om in het straatje van de FPS te blijven hangen ga ik daar nog Far Cry 3, Prey 2, en ja, toch ook Counter-Strike: Global Offense aan toevoegen.