Super Mario 3D Land Review
De 3DS krijgt er een klassieker bij.
Dat Nintendo trouw blijft aan de 2D-roots van haar platformhelden mag ondertussen wel duidelijk zijn. Donkey Kong bleef in zijn meest recente avontuur op de Wii als vanouds van links naar rechts bewegen, Kirby week niet van z'n vertrouwde pad af in Epic Yarn en de besnorde loodgieter deed zijn zijdelingse pas op een erg overtuigende manier in New Super Mario Bros. (Wii). Er waren echter ook de Galaxy games waarin The Big N haar mascotte meer bewegingsvrijheid gaf, met zowel kritisch als commercieel succes tot gevolg. Dat was echter het geval op de Wii. De laatste keer dat Mario op een handheld buiten het 2D-platformspectrum mocht treden is alweer geleden sinds Super Mario 64 DS, en dat was gewoon een draagbare remake van de N64-klassieker uit 1996. Dat we vol spanning uitkeken naar Super Mario 3D Land, een game die het beste van beide werelden zou gaan vermengen, is dan ook niet al te verwonderlijk.
Het spel gaat zoals dat meestal het geval is van start op het moment dat slechterik Bowser de lieve Peach kidnapt. Je zou denken dat de prinses ondertussen enkele stoere lijfwachten heeft ingezet om haar te beschermen, maar niets is minder waar. Opnieuw lijkt ze er alle vertrouwen in te hebben dat Mario haar zal komen redden, een daar zijn wij natuurlijk niet rouwig om. De tocht richting de onvermijdelijke showdown met Bowser loodst ons namelijk doorheen acht werelden vol met toffe platformlevels, power-ups en gouden muntjes die voor het eerst in de geschiedenis van de reeks in 3D weergegeven worden.
En weer er maar zeker van dat je de 3D-slider in dit geval resoluut naar boven gaat schuiven. Er zijn al enkele visueel zeer knappe 3D-games op het apparaat verschenen, maar ze moeten stuk voor stuk onderdoen voor wat we in Super Mario 3D Land te zien krijgen. Allereerst zijn er de kleurrijke levels zelf die door het toegevoegde dieptezicht groter lijken dan ze eigenlijk zijn. Vanaf het punt waar je start zie je regelmatig de eindmeet - de traditionele vlaggenstok - in de verte al staan, samen met alle hindernissen en vijanden die je heelhuids zal moeten passeren om er te geraken. Visueel zorgt deze game er gewoon al voor dat je zin hebt om te spelen., en je vraagt je voortdurend stiekem af wat het volgende level voor je in petto zal hebben.
En dat laatste is gelukkig steeds weer een verrassing doordat Super Mario 3D Land dezelfde opbouw kent als Super Mario Galaxy 2 voor de Wii. Elk level is een op zichzelf staande ervaring die telkens weer ontworpen lijkt te zijn rond een bepaalde spelmechaniek. De ene keer past de ondergrond zich telkens wanneer je springt aan, terwijl je het level daarna weer rekening moet houden met automatisch bewegende platformen of zwevende structuren waar je je moet naar lanceren met behulp van een kanon. Nooit krijg je het gevoel dat een uitdaging hetzelfde aanvoelt als die daarvoor.
Ook de power-ups zorgen er naar goede gewoonte weer voor dat je steeds op een andere manier gaat moeten spelen. De bloem waarmee je vuurballen kan schieten is uiteraard weer van de partij, maar alle aandacht zal zonder twijfel gaan naar de Tanooki Suit die Nintendo voor de gelegenheid terug uit de kast heeft gehaald. Wanneer je een bruin blaadje aanraakt trekt Mario het vel van een wasbeer aan, en dat heeft enkele interessante gevolgen. Niet alleen kan hij met zijn staart een handige draaiaanval inzetten, hij kan na een sprong ook tijdelijk in de lucht blijven zweven. Vooral die laatste vaardigheid komt meermaals van pas en voegt een extra dimensie toe aan de levels die volledig draaien rond platforming.
De power-up waardoor Mario boemerangs kan gooien is wat minder essentieel voor de gameplay. Hoewel het ding handig is om vijanden van op een afstand neer te halen kom je haast nooit in een situatie terecht waarbij je het gevoel krijgt dat deze power-up van pas zou komen. Bij de Tanooki Suit is dat dan weer wel het geval, en je doet er dan ook goed aan om deze power-up in je tweede item slot bij te houden.
De propellerdoosjes zijn dan weer uitermate leuk om mee aan de slag te gaan. Wanneer je Mario erin wurmt kan hij na een sprong pijlsnel metershoog in de lucht vliegen, waarna je net zoals met de Tanooki Suit tijdelijk door de lucht kan blijven zweven. Het dieptegevoel dat de 3D-weergave met zich meebrengt komt extra goed uit de verf wanneer je door de lucht zweeft. We hadden graag nog wat meer power-ups in het spel teruggevonden (waar zijn de Bee Suit en Cloud Suit gebleven?), maar misschien spaart Nintendo deze op tot Super Mario 3D Land 2 uitkomt?
De afwisseling tussen 3D- en 2D-levels zit gelukkig helemaal goed. Per wereld is er minstens één omgeving te vinden waarin je - net zoals in Galaxy - vrij mag rondlopen op zoek naar muntjes, ?-dozen, sterrenmunten, P-knoppen of gewoon vijanden om te verslaan. Je krijgt werkelijk het gevoel dat je op verkenning kan gaan, en deze levels zorgen ongetwijfeld voor de hoogtepunten in Super Mario 3D Land. Het is alleen wat spijtig dat ze niet vaker voorkomen, en eigenlijk ook een stuk minder uitdagend aanvoelen dan het bronmateriaal uit Super Mario Galaxy. De 2D-levels zijn gelukkig wat pittiger, maar opnieuw zul je zelden met de handen in het haar zitten om ze uit te spelen. Bovendien is het zo dat wanneer Mario vijf keer in de dieperik stort er een P-wing verschijnt. Activeer je deze power-up, dan kan niets of niemand meer schade toebrengen aan onze Italiaanse held.
Het grootste minpunt dat aan Super Mario 3D Land verbonden kan worden is dan ook dat het doorlopen van de acht werelden best wel makkelijk is. Zelfs de baasgevechten - afgewisseld tegen de kinderen van Bowser en hun vader - zijn uitermate simpel en vertonen in tegenstelling tot die uit Galaxy weinig creativiteit. Tel daarbij op dat een level afwerken tussen de vijf à tien minuten van je tijd in beslag zal nemen, en je komt tot de conclusie dat je de credits al na zo'n vijf uur spelen over het kleine beeldscherm ziet rollen. Het spel daarna opbergen om nooit meer aan te raken zou echter een doodzonde zijn, want er wachten nóg acht werelden op je die gelukkig wel de reflexen van de vertrouwde Mario fans aan het werk zullen zetten.
Hoewel de levels na de initiële campagne gebaseerd zijn om al hetgeen je al te zien kreeg bevatten ze genoeg nieuwe uitdagingen om vers aan te voelen. Denk bijvoorbeeld aan tegen de tijd racen, een kwaadaardige Mario-kloon die op je hielen zit of extreem moeilijk bereikbare sterrenmunten om te verzamelen. Naar goede gewoonte komt vanaf dan ook Luigi ten tonele, Mario z'n lenigere broer die een stuk hoger kan springen en sneller kan rennen. Met de groene loodgieter mag je alle levels opnieuw uitspelen, en dat vergt een licht gewijzigde ingesteldheid. Persoonlijk heb ik dan ook het gevoel alsof Super Mario 3D Land pas écht van start gaat na de aftiteling. Wil je echt alle sterrenmunten en alle uitdagingen tot een goed einde gebracht hebben, dan verdubbel je makkelijk de levensduur van het spel.
Super Mario 3D Land is een absolute must have voor de 3DS, zelfs al komt het spel pas helemaal op gang eens je de aftiteling over het beeldscherm hebt zien rollen. De eerste helft van de game is namelijk wat eenvoudig voor doorwinterde gamers, maar er zijn genoeg optionele uitdagingen te vinden om je honger naar het betere springwerk te stillen. We hadden graag wat meer power-ups en meer inventieve baasgevechten in het spel gezien, maar niemand zal ontkennen dat dit spel nog steeds de kenmerkende X-factor in zich heeft waardoor je gewoon met een lach op je gezicht blijft spelen. Ohw, en de 3D-graphics zijn de beste die we tot nu toe op de 3DS gezien hebben. Als er één titel is die je voor de meest recente handheld van Nintendo onder de kerstboom wil zien, laat het dan Super Mario 3D Land zijn.
De review van Super Mario 3D Land doorgenomen, en je hebt wel zin om het spel in huis te halen? Dat kan, want de game is vanaf nu exclusief voor de Nintendo 3DS in de winkelrekken te vinden.