Skip to main content

Super Mario Galaxy 2

Voor de tweede keer hemels?

Sinds Nintendo de Wii heeft gelanceerd eind 2006, wordt het Japanse bedrijf door veel gamers gestigmatiseerd voor zijn casual-vriendelijke aanpak. Het bedrijf heet te eigenzinnig te zijn, omdat het zich concentreert op de grote massa casual gamers en de trouwe fan van het eerste uur straal negeert. Bijgevolg wordt de Wii overspoeld door non-games en worden coregames op paria-achtige wijze behandeld. En het helpt ook niet echt wanneer je grootste mascotte in de helft van al je grote titels figureert.

Super Mario Galaxy, New Super Mario Bros. Wii, Super Paper Mario en Super Smash Bros. Brawl. Het zijn maar enkele titels waar een Italiaanse corpulente loodgieter, die door het leven gaat als Mario Mario, een prominente plaats in neemt. Nintendo wordt slapenderwijze rijk door het uitbrengen van deze titels, want de zaakvoerder van loodgieterij Mario en Luigi heeft een fangroep die zo groot is dat het haast alle Facebook-accounts overal ter wereld kan bevatten. Maar de groep van tegenstanders groeit evenredig en zij verwijten dat Nintendo te gemakzuchtig is en te veel teert op haar verleden. Deze groep van rabiate tegenstanders zal met Super Mario Galaxy 2 alweer een nieuw vehikel vinden om de filosofie van Nintendo te bekritiseren.

De laatste nieuwe titel waarin het Italiaanse archetype de hoofdrol vertolkt, bulkt namelijk niet uit van nieuwigheden. Hoewel de anti-Mario fangroep op Facebook het niet wil geweten hebben, was Super Mario Galaxy namelijk wel een titel die voor veel innovatie zorgde in het platformgenre. Het was misschien niet de pionier op het vlak van zwaartekracht als gameplaymechaniek, maar wel de eerste die het zo goed in een spel implementeerde. Meer nog, Super Mario Galaxy was een schoolvoorbeeld van een perfecte mix van goede, oude 2D-levels (weliswaar in 3D, maar het perspectief schakelde over naar een dimensie minder) en innovatieve 3D-levels waarin zwaartekracht een prominente rol speelde.

“If it ain't broken, don't fix it” en daar hebben ze bij Nintendo goed naar geluisterd. De basisfundamenten van het eerste spel zijn onaangeroerd gelaten en vormen ook de voedingsbodem voor deel twee in de serie. Mario huppelt opnieuw vrolijk rond op kleine asteroïden, maar ook op grotere werelden die er alweer erg kleurrijk uitzien. Verandering van spijs doet eten en om de eetlust niet helemaal te bederven, heeft Nintendo enkele nieuwigheden in het spel geïntroduceerd. De grootste verrassing is weggelegd voor Yoshi die in dit spel opduikt. Nintendo's huisdinosaurus kan nog steeds zijn klassieke truukjes zoals ver springen en vijanden oppeuzelen, maar hij heeft ook nieuwe kunstjes geleerd. Het groene mormel kan zich namelijk opblazen zoals een ballon (of Palestijnse zelfmoordterrorist) om zo hoger gelegen platforms te bereiken. Een andere primeur is dat Mario Yoshi enkele annale geneugten voorziet in de vorm van een paar Spaanse pepers in z'n achterwerk, zodat Yoshi moeiteloos een sprintje trekt waar Usain Bolt een puntje aan kan zuigen. Ideaal om anders onmogelijk steile hellingen toch te bedwingen.

Een andere toevoeging in de gameplaymechaniek is een schroef die Mario boven zijn hersenpan houdt. Met dit stukje ijzerwerk kan hij door het aardoppervlak van kleine planetoïden boren en komt hij op de andere kant uit. Ook kan hij op die manier geheime gebieden ontdekken en de levensgrote schroef bewijst een multifunctioneel ding te zijn, want het doet tevens dienst als wapen. Terug van weggeweest zijn de glijbaanlevels uit het oude, vertrouwde Super Mario 64. In deze minirace-achtige levels dendert Mario met een sneltreinvaart naar beneden op een glijbaanachtig parcours. In Super Mario 64 waren dit één van de leukere levels en we verwachten dat dit bij Super Mario Galaxy 2 niet anders zal zijn. Ook terug van weggeweest, maar dan weliswaar twee jaar geleden, is Mario in bijvorm. Met deze power-up kan de spaghettivreter voor een tijdje vliegen, maar is hij vrij kwetsbaar.

Een nieuwe power-up is de mogelijkheid om de tijd te vertragen. Wanneer snorremans deze kracht activeert, wordt het beeld zwart-wit en vertragen tijdelijk alle bewegende objecten op het scherm. Het is nog niet geweten dat andere power-ups aanwezig zullen zijn, maar stieken hopen we toch dat we bij deze game de alom bekende vuurbloem terug mogen verwelkomen. De ijsbloem daarentegen lijkt van het toneel te zijn verdwenen, want de rol van deze power-up lijkt nu te zijn vervangen door schakelaars die water ogenblikkelijk transformeren in ijs en omgekeerd. Wel opnieuw aanwezig zijn de purple coin challenges die nu nog moeilijker dan tevoren beloven te zijn. In één van deze uitdagingen ontmoet Mario talloze evenbeelden en dient hij mooi in het ritme van de andere Mario's te lopen, maar moet hij wel een item proberen te bemachtigen. Dit ruikt in ieder geval naar een stevige hersenkraker.

Super Mario Galaxy was nogal ongebalanceerd in moeilijkheidsgraad en de eerste helft van het spel was tamelijk makkelijk. Miayamoto-sama is zich bewust van dit probleem en belooft dat de sequel een mooie uitdaging zal vormen voor hardcore gamers. Dit klinkt ongetwijfeld als muziek in de oren van de talrijke Nintendofans die de laatste twee jaren op hun honger moesten zitten op dit vlak. Nu de Super Guide is geïntroduceerd in New Super Mario Bros. Wii, is de vraag of dat deze feature ook zijn opwachting zal maken in Super Mario Galaxy 2.

Deze feature laat toe dat de computer de controle van je overneemt om een level dat je niet doorkomt, toch te overwinnen. Op deze manier bijt je als gamer je tanden niet stuk op één bepaald level. Miyamoto blijft echter vaag omtrent dit standpunt en wil alleen kwijt dat deze feature in het spel wordt gestopt wanneer dit nodig geacht wordt. Aangezien New Super Mario Bros. Wii vooral op een casual-publiek mikt en Galaxy 2 het tegenovergestelde, is het hoogst onzeker of dat deze feature in het spel aanwezig zal zijn.

Eén van de grootste pluspunten van het origineel, was ongetwijfel het briljante leveldesign van het spel. Nintendo lijkt zichzelf deze keer te hebben overtroffen, want de levels zien er ook nu weer erg ingenieus uit. Locaties zoals het spookhuis en waterwerelden maken hun rentree en Mario beleeft nu ook sneeuwpret door een sneeuwpop te maken. De nieuwe levels zullen het uiterste van Mario's behendigheid vragen, want opnieuw moet de oudste telg van de broertjes Mario op schakelaars springen die om de haverklap verdwijnen en hindernissenparcours afleggen die nog het meest lijken op een death race. Bovendien komen de 2D-levels terug en daar zullen platformadepten van het eerste uur erg gelukkig mee zijn.

Je kan maar één keer het wiel uitvinden en dat heeft Super Mario Galaxy ruim twee jaar geleden gedaan voor het platformgenre. De sequel bewandelt dan ook platgetreden paden met hier en daar enkele leuke nieuwigheden, maar erg origineel is het allemaal wel niet. Is dat een hinderpaal voor de funfactor van Super Mario Galaxy 2? Allerminst, want iedereen verwacht dat dit spel nog diverser en uitdagender zal zijn dan zijn voorganger. Een spel dat wellicht het beste is wat de gamewereld de laatste vijf jaar is overkomen.

Lees ook dit