Skip to main content

Super Stardust Delta Review

Sterrenbrokken voor iedereen

Met Super Stardust HD wist ontwikkelaar Housemarque de lat van de downloadbare games voor de PSN erg hoog te leggen. De gameplay, de graphics en de hoge verslavingsfactor maakten er één van de meest gedownloade PSN-games van. Menig fan waren dan ook dolenthousiast toen Sony tijdens zijn persconferentie op E3 2011 een Stardust-versie voor de Vita voorstelde.

Wat de verhaallijn betreft, kunnen we kort en krachtig zijn: 'onbestaande'. En dat is mijn inziens een goed ding. Het gaat snel vooruit. Je vliegt van de ene planeet naar de andere om deze te redden van meteorieten en aanvallen van diverse kleine en grotere vijandige entiteiten. In totaal zijn er vijf planeten en bijbehorende eindbazen die je moet verslaan. Elke te verdedigen planeet is verdeeld in vijf sessies. Telkens opbouwend naar de laatste sessie die dan de eindbaas van die planeet is.

Je schip bestuur je met de twee analoge sticks. De linkse gebruik je om het schip over de planeet te vliegen en met de rechtse bepaal je de schietrichting. Simpeler kan haast niet. Je schip is voorzien van twee soorten standaardaanvallen. De vuurstraal en een ijskanon. Afhankelijk van de kleur die de vijand en asteroïden hebben, zul je het ene of het andere wapen met de rechterschouderknop moeten inschakelen. Rode wezens dien je met vuur te bestrijden en blauwe entiteiten met ijs. Met de linkerschouderknop kun je dan weer een boost activeren, waarmee je aan hoge snelheid tijdelijk ongenaakbaar bent. Erg interessant om op de meest hachelijke momenten even snel het hazenpad te kiezen!

Maar het zou geen Vita-spel zijn moesten de ingebouwde mogelijkheden van de Vita niet benut worden. Zo zijn er drie speciale aanvallen die je kunt initiëren door gebruik te maken van ofwel de aanraakschermen of de bewegingssensor. Zo zal er een kring van raketten uit je schip afgevuurd worden door een simpele tik op het scherm. Tik je op de achterkant van de Vita dan zal een zwart gat rond je schip verschijnen die alles rondom je vernietigd en naar het diepste der zwarte gaten opzuigt. De EMP-bom kan dan weer geactiveerd worden door eventjes kort te schudden met de Vita.

Elk van deze toevoegingen is uiterst nuttig in het spel, alleen jammer dat een onverwachtse schok en duw al een EMP-bom kan activeren. Hetzelfde voor het zwarte gat dat wel een tevoorschijn durft komen door een toevallige en ongewilde uitschuiver van je vinger op de achterkant van de Vita. Je gezichtspunt wordt ook bepaald door hoe je de Vita houdt. Je schip blijft altijd in beeld, maar je krijgt afhankelijk van de positie waarin de Vita zich bevind, meer van de zijkanten te zien. Een erg leuke, maar verder nutteloze toevoeging. De planeten zijn rond en vijanden aan de achterkant van de planeet krijg je er niet mee te zien. Plaats je jezelf echter in een andere speelhouding, dan moet je het gezichtspunt resetten. Dat kan gelukkig door een simpele druk op de knop.

Wie niet voor al dat touchscreen-gedoe is, kan het spel evenzeer "puur" spelen. Je krijgt bij de start van een nieuw rondje planeet-bashen telkens de keuze of je 'Delta' wil spelen of gewoon old-school 'Puur'. Ondanks de eigenlijk geslaagde speciale Vita-aanvallen, koos ik in de merendeel van mijn speelsessies toch voor de pure variant.

Eens je de vijf planeten hebt uitgespeeld, kun je ze ofwel in Arcadeversie op een moeilijker niveau herspelen, of proberen je highscore per individuele planeet te verbeteren. Tevens bevat het spel nog vijf mini-games. In 'Verpletteren' duw je met je duim en wijsvinger de vijanden kapot door tegelijkertijd de voor en achterkant van je Vita aan te raken. Bij 'Discusschuiver' bestuur je met je vinger een discus die zo lang mogelijk van vijanden moet beschermen. Door de Vita te kantelen kun je in 'Ruimtebombardeur' je vizier op de vijanden richten en deze met de schouderknoppen neerknallen. ook in 'Rock-'n-Roll' staat het kantelen van de Vita centraal en moet je een asteroïde over het luchtruim rollen en vijanden ontwijken. Als laatste krijg je met 'Trekker' een spelletje zonder speciale Vita-fucnties. Je laat er met een trekstraal de groene kernen met elkaar botsen.

Dit erg simpel maar toch uitdagende spel is doormiddel van zijn goeie geluid en het grafische sausje een haast onmisbaar pareltje voor de Vita geworden. Niet alle speciale Vita-functies werken top, maar in de pure mode alleen al zul je je uren zonder enige verzuchting verdiepen. Het spelplezier duurt nog eens extra lener door de extra mini-games, de drie moeilijkheidsniveau's en je onweerstaanbare drang om het toch nog eens proberen beter te doen dan 3 minuten geleden. Kortom verslavend. We hadden graag meer dan vijf planeten gezien!

De review van Super Stardust Delta doorgenomen, en je hebt wel zin om het spel in huis te halen? Dat kan want de game is nu verkrijgbaar op PlayStation Vita!

8 / 10

Lees ook dit