Skip to main content

Sushi Striker: The Way of Sushido review - Gepuzzel van de bovenste plank(ton)

Ruikt fris.

Een interessante en spannende twist op het match 3-genre, die echter door zijn flauwe inkleding wordt tegengewerkt.

In deze Sushi Striker: The way of Sushido review onderzoekt Bruce of sushi wel een goed onderwerp is voor een snelle en tactische puzzelgame. Ben jij ook bekieuwd?

Hoeveel sushimopjes passen er in een game? Als het van Sushi Striker: The Way of Sushido afhangt, zijn het er makreel veel. Ahum...

Dat is ongeveer het niveau van de humor die je in Sushi Striker mag verwachten. Je speelt als de wees Musashi die met de hulp van magische sushiwezens (zogenaamde Sushigami) het sushimonopolie van het Keizerrijk wil doorbreken. Het is een klassiek verhaal van de underdog die het tegen een overweldigende vijand opneemt, maar dan overgoten met een heleboel sushiwoordgrapjes en een klunzige Japanse animestijl.

Bekijk op YouTube

Los van de inkleding blijft Sushi Striker: The Way of Sushido in de kern een puzzelgame waarbij snelheid een belangrijke rol speelt. Je speelt de game een-tegen-een. Elke speler heeft drie eigen sushibanden en een gemeenschappelijke band. Over die banden rollen voortdurend borden met verschillende kleuren. Het is de bedoeling om al zigzaggend borden met dezelfde kleur aan elkaar te rijgen en zo combo's op te bouwen. Hoe meer borden je verbindt, hoe sterker je aanvallen.

De makkelijkste manier om dat te doen, is door in handheld mode te spelen en simpelweg met je vinger de borden te verbinden. Gewone controls werken ook best goed, maar om echt het onderste uit de kan te halen speel je het best met de touch controls. Die werken overigens steeds vlot en nauwkeurig.

Dat is broodnodig, want een potje Sushi Striker wordt snel intens. Omdat je ook steeds het speelveld van je tegenstander ziet en omdat jullie beiden voor de gemeenschappelijke borden en power ups strijden, voel je steeds de tijdsdruk. Om te winnen moet je niet alleen snel borden stapelen, maar ook nadenken over je combometer en wanneer je de speciale krachten van je Sushigami wilt inzetten. Het klinkt allemaal ingewikkeld, maar in de praktijk speelt het erg vlot. Een mooie cocktail van vliegensvlug puzzelen en een gezonde dosis tactiek.

(Sushi Striker review) - Het speelveld zoals het er doorgaans uitziet.

Je tactische keuzes worden bepaald door hoe je je team van drie Sushigami samenstelt en welke extra voorwerpen je gebruikt. Zo verzamel je verschillende tandwielen die de snelheid van je rolbanden bepalen, kies je een favoriete soort sushi die je een specifieke bonus geeft of pas je met een zogenaamd strijdvoorwerp de spelregels aan. Het zijn kleine tactische keuzes die je net dat beetje extra zeggenschap over je speelstijl geven.

Wat de Sushigami betreft, is het meteen duidelijk dat Sushi Striker zijn inspiratie bij Pokémon heeft gehaald. In de verhaalmodus vang je meer van die beestjes, waarvan er in totaal honderd te verzamelen zijn. Zo biedt de hond Jinrai de mogelijkheid om tijdelijk alle borden in dezelfde kleur te veranderen, telt het vosje Inazo extra borden bij je combo's en zorgt tijger Tigazo ervoor dat je extra elektrische schade toebrengt. Die gaven worden sterker naarmate de Sushigami gevechten winnen en ervaring verzamelen. De wezentjes bieden een interessante tactische meerwaarde aan de puzzelgame, maar missen voor de rest charme. In het beste geval doen ze aan tweederangs-Pokémon denken.

De animestijl van de rest van de game maakt diezelfde levenloze indruk. Hoewel de presentatie kleurrijk en vrolijk is ingepakt, laat Sushi Striker geen blijvende indruk na. De personages zijn cliché, het plot voorspelbaar en de game wil voortdurend grappig zijn, maar faalt daar doorgaans miserabel in. Vooral de tussenfilmpjes maken een goedkope indruk, waardoor je vaak de neiging krijgt om ze gewoon over te slaan.

(Sushi Striker review) - Om de gevechten te winnen, moet je de speciale krachten van je Sushigami slim gebruiken.

Ondanks de slordige uitvoering biedt het verhaal een mooi tempo om je rustig alle elementen van de game uit te leggen en voortdurend nieuwe te introduceren. Zo speel je na een tijdje een dorpje vrij waar je onder andere multiplayer kunt spelen. Dat werkt trouwens ontzettend goed in handheldmodus met beide Joy-Con. Ook ontgrendel je de puzzelmodus, waarin je tegen de klok en met een beperkt aantal moves alle borden van de rolband moet spelen. Het dorpje breidt doorheen het verhaal verder uit en biedt een welkome afwisseling en vooruitgang tussen al het borden stapelen door.

Onder de ongeïnspireerde inkleding schuilt dus een interessante puzzelervaring. De game is makkelijk te begrijpen en biedt tegelijk voldoende diepgang om voor een aanzienlijke tijd vers te blijven (snapjem?). Sushi Striker: The Way of Sushido is een ideale snelle puzzelhap in korte speelsessies. Verwacht echter niet dat je na uren spelen nog een grote appetijt hebt.

Voor deze Sushi Striker: The Way of Sushido review speelde Bruce op een Nintendo Switch. De game is ook verkrijgbaar voor de Nintendo 3DS.

Lees ook dit