Sword Legacy: Omen review - Een slecht teken
Bot zwaard.
De Sword Legacy: Omen review van Sander vertelt je hoe deze tactische RPG enorm zijn best doet om je aandacht te trekken. Tactische gevechten, een volwassen verhaallijn gebaseerd op de Arthurlegendes; het kan bijna niet op. Of toch...?
Als je aan de Arthurlegende denkt, komen Excalibur, Morgan le Fay en de ridders van de Ronde Tafel direct in je op. Maar het verhaal van Arthurs vader Uther is zeker net zo belangrijk. Ontwikkelaar Firecast Studio vindt dat ook en brengt je met Sword Legacy: Omen een grimmige visie van Uthers hoofdstuk, een volwassen verhaal verteld via een RPG die je strategisch inzicht op de proef moet stellen. Maar als deze game zou proberen om Excalibur uit de steen te trekken, zou het zwaard geen vin verroeren.
Sword Legacy: Omen zet grafisch zijn beste beentje voor. Firecast Studio is door oude Disneyfilms als Taran en de Toverketel en De Tovenaarsleerling geïnspireerd, en dat is direct in het character design te zien. De personages zijn gevarieerd in hun uiterlijk en ook de omgevingen waarin je vecht, zijn sfeervol, met een donkere sfeer die zo uit een duister stripboek komt. Bovendien blijft het overzicht in de levels altijd perfect behouden, een belangrijk gegeven in een tactische RPG. Grafisch zit het dus volledig snor.
Maar waar Sword Legacy op grafisch vlak imponeert, laat het elders steken vallen. De camera beweegt bijvoorbeeld niet als je de muis naar de hoeken van het scherm beweegt. Er is geen quick save of load waardoor je altijd een level volledig opnieuw moet spelen als je een misstap zet. Je kunt items pas uit gebroken kratten pakken nadat alle brokstukken van het veld zijn verdwenen. Sommige tutorials komen te laat naar voren, waardoor ze hun doel mislopen. Het UI-ontwerp mist talloze functies, zoals het feit dat je in een winkel niet kunt zien voor welk personage wapens en bepantsering zijn bedoeld. Sword Legacy: Omen komt daardoor slordig en onaf over, wat versienummer 0.25 op het hoofdmenu lijkt te beamen. Ter informatie, Sword Legacy: Omen is niet in Early Access.
Ook het geluid is zeer ondermaats en haalt de sfeer die de graphics neerzetten geregeld onderuit. Hoewel de soundtrack op zichzelf best sterk is, zijn er maar een paar nummers beschikbaar die constant herhalen. De bombastische muziek schalt er bovendien op los, terwijl er geen aanleiding voor is. De personages hebben het het zwaarst te verduren. Er is geen stemacteerwerk behalve nors gegrom wanneer ze geselecteerd worden. Sommige zijn tergend irritant, vooral van de Thief die hautain en zeurderig haar selectie bevestigt. Voer daar wat generiek zwaardgekletter aan toe en je hebt een geluidsprofiel dat amateuristisch overkomt.
Van de volwassen verhaallijn komt uiteindelijk ook weinig terecht. Waar de originele Arthurlegende interessante en vooral duistere wendingen heeft, verkiest Sword Legacy: Omen een simpel wraakverhaal met een jonkvrouwe om te redden, dat na de openingsakte al voorbij is. Deze tactische RPG duurt namelijk slechts acht uur en komt al aan ten einde vlak nadat je alle personages hebt vrijgespeeld. Het label 'volwassen' is vooral een excuus om bloed te tonen en te mogen vloeken, niet om een intrigerend en duister verhaal met complexe situaties te vertellen.
Tot slot houdt de gameplay ook niet lang stand. Personages levelen allemaal uit dezelfde XP-voorraad en omdat de game zo kort is, kun je je personages nooit echt volledig opbouwen. Dan zijn er ook nog optionele taken in elk level, die vereisen dat een personage een bepaalde skill moet gebruiken, die je eerst moet ontgrendelen. Met minimale tactieken en een half oog op iedereens health sjok je door alle levels heen. De vijanden hebben namelijk zwakke AI en het is vreselijk eenvoudig om de overhand te krijgen. Het interessant klinkende stresssysteem, geïnspireerd door Darkest Dungeon, is niets meer dan een kans dat personages tijdelijk stuurloos om zich heen slaan of wegrennen. Sword Legacy: Omen doet zijn best om te imponeren, maar mist zijn doel volledig.
Sword Legacy: Omen is teleurstellend. Zodra de aantrekkingskracht van de graphics afgezwakt is, blijf je achter met een generieke tactische RPG, met simplistische combat, een veel te korte speelduur en saai geluidsdesign. De Athurlegende wordt grof versimpeld en wat er overblijft, functioneert als game, maar daar blijft het ook bij.
Voor de Sword Legacy: Omen review speelde Sander op de pc.