Tales of the Abyss Review
Grote game op het kleine scherm.
Ten tijde van de SNES en de PSone gebeurde het wel eens dat het lokaliseren van RPG's door een uitgever als een te grote moeite werd gezien. Hierdoor hebben veel spellen in dit genre nooit onze kusten weten te bereiken. Namco's Tales-serie is hier een typisch voorbeeld van. Deze RPG-reeks maakte in Japan en Amerika al jaren furore voordat wij Europeanen er voor het eerst lucht van kregen. Waar de reeks in Japan namelijk al sinds 1995 loopt en de VS er in 1998 al kennis mee kon maken, duurde het bij ons tot Tales of Symphonia in 2004 op de Gamecube verscheen voor wij er eindelijk ook eens mee aan de slag konden. Ondanks de goede ontvangst van deze titel werd vreemd genoeg toch besloten om een aantal van de delen die daarna uitkwamen op de PlayStation 2 als vanouds weer niét naar Europa te brengen. Begrijpe wie begrijpe kan. Van de games die wij hierdoor misgelopen zijn springt Tales of the Abyss het meeste in het oog, aangezien die door velen gezien wordt als één van de betere in de serie. Gelukkig is het tegenwoordig een trend om oude games in een nieuw jasje opnieuw uit te brengen, waardoor wij nu op onze 3DS ook eens kunnen kijken wat we indertijd gemist hebben.
Gezien het platform rijst natuurlijk meteen de vraag of zo'n PS2-port eigenlijk wel geschikt is voor een handheld. Aan de technische kant valt niet te ontkennen dat de 3DS duidelijk krachtig genoeg is en dit soort games met gemak aan kan. Grafisch heeft de game bij de overstap op geen enkel vlak moeten inleveren en ook al de voice-acting uit het origineel is in deze versie aanwezig. De bijna verplichte 3D-beelden zijn eveneens te vinden in het spel en zien er best leuk uit, maar voegen weinig toe aan de spelervaring. Al is dat natuurlijk zo gek niet bij een game die het oorspronkelijk zonder 3D-schermen moest stellen. Gesnoeid is er dus niet in de game tijdens de overzetting, maar behalve de weinig spectaculaire 3D-beelden is er ook niets van extra content bij gekomen en dat is een beetje zonde gezien het gaat om een zes jaar oude game. Als Europeaan valt dit echter gemakkelijk door de vingers te zien omdat dit sowieso pas de eerste keer is dat de game hier verkrijgbaar is.
Wat RPG's betreft is de Tales-serie traditioneel zo Japans als maar zijn kan en daarop is dit deel absoluut geen uitzondering. Geschifte kapsels, pastelkleurige omgevingen en dierlijke sidekicks met een gekmakend hoog stemmetje, de game heeft het allemaal. Net als een plot die je de eerste uren doodgooit met allemaal moeilijke termen om een heel cliché verhaaltje te maskeren. Of toch in het begin. Eens het spel goed op gang komt wordt het verhaal namelijk steeds interessanter en minder voorspelbaar, al blijft het toch vooral voer voor de fans van het genre. Waar de reeks zich onderscheidt van de meeste andere RPG's is het gevechtsysteem. In tegenstelling tot de alomtegenwoordige turn-based gevechten zijn deze in Tales of the Abyss en andere games uit de serie in real-time en dus veel meer gericht op actie. Vaak leidt dit tot gemakzuchtig buttonmashing, maar dat is eigenlijk zonde want ondanks de relatief korte gevechten is er zeker wel diepgang voor de mensen die hiernaar op zoek zijn.
Het valt de oplettende lezer misschien al op dat de game in deze review vaak in één adem genoemd word met de rest van de Tales-serie en dat is geen toeval. Over het algemeen lijken de spellen in deze reeks namelijk veel meer op elkaar dan pakweg twee Final Fantasies. Dit maakt het voor mensen die al bekend zijn met de reeks heel gemakkelijk om te beslissen of Tales of the Abyss iets voor hen is. Als je een ander deel leuk vond is de kans door deze gelijkenissen namelijk heel klein dat dit deel jou plots niet zal weten te bekoren.
Grote vraag is of een grote RPG als deze wel tot zijn recht komt op een draagbare console als de 3DS. Over het algemeen zijn games binnen dit genre niet echt gemaakt voor kortere speelsessies. De korte gevechten in Tales of the Abyss in combinatie met de slaap-functie van de 3DS verhelpen dit wel deels, maar de game heeft toch duidelijk zijn roots op een thuisconsole. Het kleinere scherm van de 3DS maakt dat het gebrek aan anti-aliassing waar de PS2-versie al mee te kampen had nog meer in het oog springt bijvoorbeeld. Echt storend is dit niet, maar vooral met de 3D-slider helemaal naar boven zijn de jaggies soms wel héél prominent aanwezig.
Tales of the Abyss mag dan niet het soort game zijn dat RPG-haters van gedachten doet veranderen, weinig doen dat niet al eerder gedaan is binnen het genre en niet bijzonder portable zijn, je hebt er wel een meer dan degelijke RPG mee in handen voor een platform dat hier momenteel nog niet bepaald mee overspoeld wordt. Speel je dit soort games graag en heb je een 3DS in de buurt, dan is Tales of the Abyss meer dan een zoethoudertje tot het echte werk arriveert en een game waar je ongetwijfeld heel wat plezier aan zult beleven.
De review van Tales of the Abyss doorgenomen, en je hebt wel zin om de game in huis te halen? Dat kan, want de game ligt nu in de winkel!