Tales of Zestiria review
JRPG-curious.
Japanse role-playing games (JRPG's) krijgen in het Westen maar moeilijk voet aan de grond. Slechts enkele Japanse studio's hopen op internationaal succes en brengen hun game hier uit. Tales of Zestiria maakt de oversteek richting onze oevers. De nieuwste Tales of-game viert bovendien de twintigste verjaardag van de serie. Om dat jubileum te vieren, combineert Bandai Namco Studios traditionele met nieuwe gameplayelementen. Hiermee hoopt de ontwikkelaar zowel Tales of-fans te charmeren als de kloof tussen het verre Oosten en het Westen te overbruggen.
De setting is toch typisch Japans. Hoofdpersonage Sorey is als enige mens opgegroeid in een dorpje bewoond door Seraphim. Deze mystieke wezens zijn onzichtbaar voor normale mensen. Aangezien Sorey te midden van Seraphim is opgegroeid, kan hij ze wel zien en met hen communiceren. De protagonist blijkt de Shepherd: hij is uitverkoren om met behulp van Seraphim de kwade krachten uit de harten van mensen te verdrijven. Zolang dit niet gebeurt, dwalen de demonische Hellions rond.
Het verhaal is aandoenlijk en doet op momenten denken aan Ni no Kuni: Wrath of the White Witch. De protagonisten van beide games drijven de innerlijke negatieve emoties van mensen uit. Waar Ni no Kuni met dat opzet een persoonlijk, uniek verhaal creëert, komt het plot van Tales of Zestiria niet bijster origineel en soms zelfs cliché over. Bekende en bovendien geaccepteerde kost voor geroutineerde JRPG-spelers, maar nieuwelingen verslikken zich hier wellicht in.
De cast oogt tevens niet goed gekozen om de onbekeerde westerling aan te spreken. Ieder personage past stuk voor stuk in een stereotiep Japanse animeserie en heeft een eendimensioneel karakter. Sorey is bijvoorbeeld op het naïeve af positief ingesteld en boezemvriend Mikleo is de stille, serieuze scepticus. Dat doet de Tales of-serie al jaren en voor de liefhebbers maken de ongecompliceerde persoonlijkheden deel van de allure uit. Die insteek past simpelweg bij het genre en het land van herkomst. De JRPG-twijfelaar rolt echter eerder met zijn ogen om de oppervlakkige personages met hun onwerkelijke haardossen dan dat hij een band met hen aangaat.
Niet alleen de personages, maar de algehele game baadt in een Japanse sfeer. Het introfilmpje en de cutscenes zijn van de hand van Ufotable. De animaties van de Japanse studio worden gedetailleerd en sfeervol in beeld gebracht. Een cutscene voelt daarmee als een beloning voor je voortgang in de game. Tijdens het spelen behouden de in-game modellen hun karakteristieke animestijl. Hierdoor handhaaft de game een overkoepelend visueel allure, hoewel dat wederom een oosterse designkeuze is die enkel fans van het genre waarderen. Bandai Namco gaat er weinig nieuwe westerse gamerharten mee bekeren.
Het vechtsysteem verschilt wel degelijk van de gemiddelde JRPG. In Tales of Zestiria vind je geen turn-based combat waarin jij en je vijand om beurten aanvallen. Het gevecht verloopt in real-time en je geeft commando's met behulp van knoppencombinaties. De verschillende aanvalsvormen hebben hun sterktes en zwaktes binnen een blad-steen-schaarverhouding. Hierdoor heeft elke aanval waarde zolang de situatie hierom vraagt.
Dankzij de vele aanvalsmogelijkheden kun je gevechten tactisch beslechten. Niet het level van de personages, maar je uitrusting en aanpak bepalen de overwinning. Sterker nog, stats stijgen niet met je level mee. Hit Points groeien bijvoorbeeld door kruiden te eten of bepaalde juwelen te dragen die je verdient door bazen te verslaan. Door wapens te fuseren, stijgt je aanvalskracht. Op hogere moeilijkheidsgraden verdien je betere uitrusting en items.
Als je tactiek liever achterwege laat, schroef je de moeilijkheid terug. Dat kan te allen tijde en op Easy win je gevechten met button bashen. Volg het verhaal zonder al te veel tegenstand of zoek de uitdaging in de gevechten. Daarnaast zijn vijanden zichtbaar waardoor je reis nooit onverwachts door een gevecht wordt onderbroken. Dankzij de toegankelijkheid van het gevechtsysteem omzeilt Tales of Zestiria een valkuil van vele JRPG's waardoor dit een geschikte eerste kennismaking is voor gamers die een JRPG willen proberen. Op welke moeilijkheid je ook speelt, elke aanpak is valide en bovendien verdwijnt dankzij die vrijheid de noodzaak om je personages te levellen.
Is Tales of Zestiria uiteindelijk een game die massa's nieuwe fans creëert? Nee, daarvoor blijft het te kenmerkend een JRPG. De game behoudt namelijk de oosterse persoonlijkheid en het uiterlijk dat bij het genre hoort. Het zijn dus vooral de fans van de serie en het genre die gaan vinden wat ze in een goede JRPG zoeken. Ben je toch nieuwsgierig, dan is de drempel dankzij de vrij aan te passen moeilijkheidsgraad laag en is Tales of Zestiria een aangename kennismaking met het genre.
Tales of Zestiria is nu verkrijgbaar op de pc, PlayStation 3 en PlayStation 4.