TERA Preview: onze eerste indruk

Vele geruchten voorspelden dat Star Wars: The Old Republic de laatste Pay 2 Play subscription-based MMO werd. Nu de initiële hype wat overgewaaid is, krijgen we plots zicht op een nieuwe fantasy-RPG die graag onze portemonnee wil induiken. TERA is reeds een hit in het verre Oosten (voornamelijk Korea dan, de kant waar ze computers hebben). Ze komt nu ook hier uit en wij hebben reeds enkele weken de wereld kunnen verkennen.

Eén van de meest opvallende zaken die je meteen zal merken is de uiterst vreemde (en naar mijn persoonlijke mening vrouwonvriendelijke) toon van de personages. Zoals in haast elke fantasy-titel vinden we mooie elfjes terug en iets lelijkere demonen, maar TERA mikt duidelijk op een ietwat meer puberale markt. Getuige daarvan de schaarsgeklede en van Bunny-ears voorziene Elin en de fluffy bolle pluizige koala/panda-beer Popori. Toegegeven, de rassen zijn uniek, maar we bemerken dat hun aanwezigheid wel de community bepaalt.

Andere duidelijke visuele stijlen die aansluiten bij het puberale karakter van deze titel zijn de uitrustingen die behoorlijk weinig tot de verbeelding overlaten. Des te krachtiger het armor, des te minder om het lijf lijkt wel...behalve bij mannen dan. De makers hebben wel getracht voor elk wat wils erin te steken zodat ook andere doelgroepen zich comfortabel genoeg kunnen voelen. Er zijn ook intelligente reuzen, behoornde wezens en gewone mensen.

De wereld zelf is erg mooi van aard en doet ons heel erg denken aan Aion. Niet zonder reden waarschijnlijk aangezien er nog een rechtszaak loopt tegen de makers, waaronder veel ex-Aion medewerkers, die hen beschuldigt van code te hergebruiken. Nu goed, doet denken aan Aion omwille van de visuele stijl, de groener dan groen happy-side wereld en de duistere andere kant, de magische effecten en de imposante aard van de monsters. De engine en de omgevingen hebben we dan wel al eerder gezien, de visuele kwaliteit blijft nog steeds overtuigend.

Iets waarmee TERA meteen onze aandacht weet te trekken is het combatsysteem. Het mechanisme hadden we ook al eerder gezien in Age of Conan, maar de uitwerking is erg goed gedaan. De kern van combat zijn skills die je correct moet weten te richten vooraleer je ook effectief je vijand raakt. Omgekeerd net hetzelfde, monsters gebruiken allerlei skills, maar ze dienen je personage te raken. Slaag je erin om weg te bewegen of op tijd te blokken dan zal de vijand je volledig missen ofwel minder damage doen.

Leuk is dat ook heel wat gewone vijanden die je bij de vleet tegenkomt al enkele speciale skills hebben meegekregen. Je ziet hun ogen rood worden bijvoorbeeld waarna je eventjes hebt om uit de weg te bewegen. Dit spel van acties inschatten wordt bemoeilijkt door de eigen skills van je personage. Voor een snel personage zoals een slayer (vergelijkbaar met een rogue), of een sorcerer die kan wegtuimelen of teleporten, zijn deze aanvallen vrij makkelijk te ontwijken, een trage berserker heeft meer problemen. Hier zal je dus vaak je potentieel hoge damage moeten afwegen tegen het risico dat je ook zelf rake klappen zal incasseren.

De verschillende classes wijken ook af van de traditionele fantasy-stijl hoewel alle bekende rollen (tank, healing, damage) wel overeind blijven. Elke class heeft een aantal abilities, sommige schieten automatisch in een bepaalde richting over een bepaalde afstand, deze bewegen altijd naar waar je crosshair gericht staat. Andere abilities dien je handmatig te richten. Dit betekent dat je cursor enkele seconden moet blijven hangen over een personage om hem in je targetting vakje op te nemen. Het lijkt iets complexer en dat is het ook in een aantal situaties. Veel groepen in dungeons lopen maar heen en weer tijdens gevechten om een ideale positie te vinden, maar helaas lopen ze wat vaak door je targetting crosshair of weg van je...in beide gevallen moet je meer moeite doen om de juiste doelwitten alsnog te selecteren. Elke klasse hanteert beide soorten skills, maar wij bemerkten zelf dat door de soms onhandige selectie we toch meer vertrouwden op skills die niet zoveel moeite vroegen.

De variatie in skills is goed, maar zeker niet overweldigend te noemen. Heel wat skills lijken in essentie terug te komen bij andere personages, maar dit bederft de speelpret amper. De combat is een succes omwille van het feit dat je goed op je hoede moet zijn bij iedereen terwijl andere titels dit aspect van de gameplay net verwaarlozen en alles zetten op de endgame. Wanneer we level 20 zijn geworden wacht ons nog een verrassing: de toevoeging van BAM's oftewel Big-Ass Monsters. Op je tocht word je heel plots geconfronteerd met gedrochten die je solo niet meer aankunt. Zelfs voor een groep van 2-3 personen duurt het ettelijke zenuwslopende minuten vooraleer je deze beesten de baas kunt. De BAM's zijn een leuke toevoeging en geven je de kans om al heel vroeg spectaculaire content mee te maken die net dat ietsje meer van de groep vraagt.

De BAM's blijven aanwezig in de wereld en in zowat elke levelrange zijn er mogelijkheden om deze uit de kluiten gewassen creaties te bevechten. Uiteraard zijn er ook gradaties tussen deze wezens waarbij enkele zo gigantisch moeilijk zijn zodat je meerdere groepen van spelers nodig zal hebben om deze vlotjes neer te leggen.

1 of 10

Beschrijving

Attribution

Natuurlijk bevat TERA ook dungeons (& hopelijk dragons). Er zijn twee soorten: open en gesloten. Het gesloten type is alom bekend en gelijkaardig aan instances. De open variant bevat vaak BAM's die snel respawnen zodat je makkelijk met een groep experience kan vergaren. De instances zitten goed in elkaar, zijn zeker niet te lang en komen toch behoorlijk pittig over. Dit is voornamelijk dankzij het combat systeem uiteraard waardoor iedereen op zijn hoede moet zijn bij de stevige tegenstrevers. Vooral in bossfights is het goed uitkijken naar de abilities, zeker de area of effects, aangezien deze een zwakke speler praktisch tot de dood kunnen herleiden in één hit.

Hoewel deze mechanics veelbelovend lijken voor latere raidcontent, waaien er toch geruchten over uit Zuid-Korea dat de endgame content niet echt uitgebreid is. We wagen ons niet aan een volledig oordeel tot we deze content hebben kunnen testen, maar het kan logischerwijze wel een domper op het spelplezier zetten. Ook moet gezegd worden dat heel wat gebieden nog wat leeg overkomen. De hoofdstad telt slechts enkele tientallen NPC's en is dan ook veel te groot voor wat er uiteindelijk te beleven valt. Als laatste kritische nooit willen we nog even vermelden dat het verhaal vergankelijker is dan de complete toevoeging van Lost seizoen 2 tot en met 6.