The Division 2: Warlords of New York review - Een beetje in de war
Holle terugkeer.
De The Division 2: Warlords of New York review van Carl neemt je mee naar het verwoeste New York, waar je als Division-agent opnieuw ten strijde trekt tegen straatbendes.
Net nu het coronavirus de wereld op zijn kop zet, beslist The Division 2 om je in de nieuwe uitbreiding Warlords of New York mee te tronen naar de stad waar de fictieve Dollar Flu uitbrak. Op die manier focust uitgever Ubisoft wel op het interessantste narratieve aspect van deze Tom Clancy-game: de mysterieuze eliteagent Aaron Keener, die The Division zijn rug toekeerde en het virus hielp verspreiden. Zet je gasmasker op en stof je favoriete exotic rifles af, want het is tijd om de Big Apple opnieuw te verkennen in de eerste betalende uitbreiding voor The Division 2: Warlords of New York.
Het is bijna onmogelijk om deze review niet op dezelfde manier te beginnen als de bedenking die ik tijdens mijn eerdere Warlords of New York hands-on preview maakte. De terugkeer van The Division 2 naar New York doet namelijk onvermijdelijk de wenkbrauwen fronsen. Waarom keert ontwikkelaar Massive Entertainment terug naar de setting van de eerste game die zo stevig werd bekritiseerd vanwege zijn monotonie -vooral na de lof die het ontving voor het Washington D.C. in The Division 2?
Ironisch genoeg blijkt de setting echter een van de allerbeste elementen van Warlords of New York. De base game maakte als duidelijk dat de Zweedse ontwikkelaar enkele van de allerbeste artiesten uit de videogame-industrie herbergt en hun werk schittert in deze uitbreiding als nooit tevoren. Appartementen zijn een smerige chaos, met frisdrankbekers, kleren en vuilniszakken die her en der verspreid liggen. Een orkaan is door 'The City that Never Sleeps' geraasd, wat leidt tot prachtige taferelen van vernielde schoonheid zoals verpulverde gevels waar water langs de bakstenen naar beneden sijpelt. Gekoppeld aan de prachtige belichting die The Division altijd al heeft gehad, tovert de Snowdrop-engine simpelweg een visueel meesterwerkje op je beeldscherm.
Qua locatie maakt Massive een andere belangrijke keuze. In The Division 1 mondde de weergave van heel Manhatten al snel in monotonie uit. Hier daarentegen wordt de omvang van het speelbare gebied drastisch beperkt tot enkel Lower Manhatten. Doordat je maar vier zones ter beschikking hebt, is er veel minder onnodig heen-en-weer-geloop. Bovendien zorgt het ook voor een hoge concentratie aan interessante landmarks. Je vecht in iconische locaties zoals Wall Street en Chinatown, en generische straten worden tot een minimum beperkt. Bijgevolg is zo goed als elk vuurgevecht visueel memorabel, zeker in de context van de spectaculaire missies.
Ook daarin maakt Warlords of New York namelijk interessante wijzigingen. Elk van de vier gebieden wordt gecontroleerd door een van de 'krijgsheren' uit de titel en het merendeel van de missies geldt als voorbereiding op je gevecht tegen die personages. De eindbazen vallen in de positieve zin op doordat ze spelen met je verwachtingen. Zo moet je het in de strijd met Theo Parnell opnemen tegen een dozijn hologrammen, turrets die her en der in de arena opduiken, alsook golven vijanden. Aangezien elke missie zo duidelijk naar die climactische gevechten toewerkt, ben je steeds gemotiveerd om ook de kleinere fetch quests te voltooien en bijgevolg heeft deze uitbreiding een zeer vloeiend en aangenaam tempo.
Het nadeel daarvan is dat je heel snel door de nieuwe content heen bent. Warlords of New York is namelijk niet dezelfde hoorn des overvloeds die The Division 2 bij launch was. Elke krijgsheer uitschakelen neemt ongeveer twee uur in beslag en er is maar weinig vermeldenswaardige zijcontent. Je bent dus al zeer snel klaar met deze uitbreiding. De verhoging van de level cap van 30 naar 40 geeft je weliswaar wel zin om nog enkele missies te herspelen, maar voor een uitgebreid scala aan missies ben je wel beter af in D.C. met diens basegamemissies dan in New York.
Warlords of New York stelt ook teleur wat betreft de introductie van nieuwe Skills. Zoals elke ervaren Division-agent kan beamen, gebruik je Skills op een haast constante basis om de vele 'bad guys' tijdens missies de baas te blijven. De vier nieuwe Skills hier stellen echter teleur. Waar bijvoorbeeld de turret in de base game uitnodigt tot tactisch denken dankzij de variaties die je ervoor kunt vrijspelen, zijn de vier toevoegingen hier relatief eenvoudig en allemaal passief. Van de Decoy tot de Shock Trap en Sticky Bomb (die in twee soorten komt: explosief of brandend): het zijn allemaal passieve skills die bedoeld zijn om valstrikken op te zetten. Ze zijn echter moeilijk te gebruiken als offensieve tools, waardoor ze zeer weinig meerwaarde hebben tijdens intense vuurgevechten. Daardoor is de kans klein dat je ze effectief veel gebruikt - al helemaal omdat ze van weinig creativiteit getuigen.
Uiteindelijk presteert Warlords of New York onder de verwachtingen. Deze terugkeer naar New York is visueel verbluffend en bevat enkele sterke missies, maar je bent al heel snel door de belangrijkste content heen. Daardoor spoort de verhoogde level cap je vooral aan om je heil te zoeken in D.C. De kans dat je de nieuwe Skills uitvoerig gebruikt is ook klein, gelet op hun eenzijdigheid en gebrek aan creativiteit. Uiteindelijk is deze uitbreiding vooral een teken dat Massive Entertainment verder blijft sleutelen aan The Division 2, want de belangrijkste wijzigingen aan de game worden voor alle spelers ingevoerd via een gratis update. Hoe Gear werkt, het feit dat je na level 40 je main attributes kunt verbeteren, wijzigingen aan de regels van de Dark Zone, ... Daar ligt de echte meerwaarde van de veranderingen, één jaar na de launch van The Division 2. Warlords of New York is dus vooral een aperitiefje, vooraleer je nogmaals met volle goesting in The Division 2 duikt.
Carl testte Warlords of New York op de Xbox One X.