The Last of Us preview

Met alle ogen gericht op de volgende generatie consoles, vergeet je bijna dat de huidige machines genoeg toppers in het verschiet hebben. De preview-versie van survival horor actiespel The Last of Us beslaat twee gebieden in een post-apocalyptische wereld. De omgevingen leven dankzij de natuurgetrouwe bewegingen en handelingen van hoofdpersonages Joel en Ellie en de prachtige graphics. De béta demo duurt te kort om inschattingen te maken over het verhaal, diens verloop en de rest van het spel. Maar The Last of Us lijkt, op basis van deze korte glimp, haar doel te vervullen: de PlayStation 3 een knaller te bezorgen voordat we (langzaam) overgaan op de nieuwe generatie consoles.

De bèta demo biedt twee secties: Lincoln en Pittsburgh. Het is duidelijk waarom ontwikkelaar Naughty Dog deze gebieden heeft gekozen - ze demonstreren in weinig tijd de opzet van het spel, verkenning en de combat. Je bestuurt Joel, een volwassen mandie wordt vergezeld door de jongere Ellie, een door de computer bestuurd personage. Aankomend bij Lincoln vertelt Joel dat ze sneller zijn als ze door het bos de stad benaderen. Daar komt niets van terecht want je wil geen stap zetten - de omgeving ziet er veel te mooi uit. Kijk naar de grond en verbaas je over de kleur van elk groen grassprietje. Zie dezelfde volle kleuren in de rest van de omgeving. Sta versteld van de gedetailleerde karaktermodellen: vuile gezichten en te lang gedragen kleding, De apocalyps is geen pretje - wat binnen enkele minuten blijkt - maar op dit moment is het genieten. Naughty Dog tovert, net als met Uncharted, prachtige graphics op je beeldscherm waar je de tijd voor dient te nemen.

De aandacht voor details geeft de korte demo een flinke dosis karakter.

Ondanks de schoonheid van de omgeving, vervolg je uiteindelijk je weg. Joel en Ellie hebben een auto nodig. Joel kent wel iemand in Lincoln. Dit gedeelte maakt je bekend met de controls van het spel en stuurt niet te veel gevaar op je af. Je krijgt de tijd om te wennen en tutorials te lezen. Dat geeft een ongedwongen gevoel. Je beklimt een gebouw om over een hek te komen en verkent de omgeving. Plotseling sta je toch oog in oog met een vijand: een geïnfecteerd persoon. Hij staat verscholen in een schuurtje maar hij merkt je niet op. Dat komt goed uit maar verwacht niet altijd zulke situaties. Wanneer de geïnfecteerden je opmerken, komen ze met hoge snelheid op je af. Met één bijt in je nek, is het gedaan. Het lijkt alsof Naughty Dog hier zegt: “Blijf op je hoede. Deze wereld is prachtig maar genadeloos.”

Vrijwel alles kan je einde betekenen in deze post-apocalyptische wereld: naast geïnfecteerde mensen hebben ook rovers het op je voorzieningen gemunt. Bovendien heeft Bill, de man die Joel en Ellie aan een auto moet helpen, valstrikken door de wijk geplaatst om zichzelf te beschermen. Tijdens je zoektocht naar Bill vind je verschillende objecten, zoals stenen, kogels en verbanddozen. Met genoeg verzamelde componenten, kan je je uitrusting upgraden.

De apocalyps is geen pretje maar op dit moment is het genieten. Naughty Dog tovert prachtige graphics op je beeldscherm waar je de tijd voor dient te nemen.

Pittsburgh laat je, na een wederom prachtige cutscene, vallen in een hinderlaag. Hier toont The Last of Us haar combat. Joel en Ellie bevinden zich achterin een geplunderde winkel en van buiten stormen rovers op ze af. Je vindt een schuilplek en merkt direct dat je te weinig kogels hebt. Bovendien ben je absoluut niet veilig - de rovers sluipen via de zijkanten op je af om je in het nauw te drijven. Laat je dit gebeuren, leg je snel het loodje. Gelukkig roept Ellie wanneer ze iemand dichterbij ziet sluipen. Blijf in beweging, houd je verscholen en de rovers geven het na een tijdje op. Ze verdwijnen echter niet. Nee, de vijanden zijn niet stom in dit spel. Ze blijven je zoeken maar je hebt nu wel de kans ze geruisloos uit te schakelen. Mocht je plots een vijand tegenkomen, schiet je hem toch het beste neer. Weet wel dat het pistoolgeluid elke andere vijand alert maakt op je positie. De Pittsburgh sectie is na dit vuurgevecht snel klaar.

The Last of Us is een spel vol menselijke en natuurlijke elementen. Hierdoor wordt het spel meer dan een spel. Je volgt twee mensen op een avontuur in een vergane wereld. Joel en Ellie gedragen zich realistisch: ze praten met elkaar als ze een omweg zoeken, Ellie fluit als ze niet kan helpen en loopt ze iets te ver vooruit, dan uit Joel zijn bezorgdheid. In chaotische situaties verandert Ellie van een rustig, nieuwsgierig meisje in een scheldende druktemaker. Stemacteurs Troy Baker (Joel) en Ashley Johnson (Ellie) vertolken hun rollen perfect. De aandacht voor details geeft de korte demo een flinke dosis karakter.

De demo van the Last of Us laat je proeven van het spel maar doet niet meer dan dat. Je weet nu hoe gevaarlijk de wereld is, hoe mooi de omgevingen eruitzien en hoe menselijk de interactie tussen de hoofdpersonages overkomt. De daadwerkelijke gameplay is eigenlijk niets speciaals - de besturing en het schieten kennen we uit andere actiespellen als Uncharted. Het verhaal, eventuele optionele opdrachten, andere belangrijker personages en andere langetermijn aspecten van de game blijven onbekend. Maar de demo geeft een weergaloze eerste indruk. Joel en Ellie bevinden zich in een vreselijke maar oh zo gedetailleerde wereld met fantastisch graphics. Het gras is groener aan de andere kant van de apocalyps.