The Settlers 7

Het eerste grote deelaspect van de game is oorlog voeren. Je begint telkens met een generaal die zich in je kasteel bevindt. In Het Kreupele Zwijn (de lokale herberg in de campagne, nvdr) kan je piekeniers, musketiers, cavaleristen, kanonniers en vaandeldragers inhuren in ruil voor een aantal goederen. Deze krijgers komen vervolgens onder leiding van de generaal te staan. Elke locatie bestaat uit verschillende deelgebieden die je moet veroveren vooraleer je er kunt bouwen. Sommige zijn neutraal en verdedigen zich enkel als je ze aanvalt, anderen worden bestuurd en kunnen jou ook belegeren. Je legertje – dat best wel iets komisch heeft – volgt bevelen op als je je in de speciale legermodus bevindt.

De structuur van een gevecht is steeds hetzelfde: eerst moet je de verdediging (meestal in de vorm van een wachtpost) van de tegenstander vernietigen met langeafstandswapens, waarna het gevecht met z’n leger begint. Beide legertjes kunnen zich steeds terugtrekken als het hen teveel wordt. Generalen kunnen nooit sterven, want de generaal die verloren heeft blaast de aftocht terwijl z’n tegenstander de nederzetting verovert. Daar gaat wat tijd over, zodanig dat de andere partij nog even tijd heeft om een mogelijke tegenaanval in te zetten. Het is duidelijk dat het oorlog voeren niet zo uitgebreid is als bij andere RTS-titels, maar aangezien de game niet enkel op dat aspect de nadruk legt hoeft dat ook helemaal niet.

De volgende pijler is technologie, wat ironisch genoeg van conservatieve kant afkomstig is in de game: de kerk. Als je prestigelevel hoog genoeg is (door bepaalde ornamenten in de stad te plaatsen) krijg je toegang tot nieuwe structuren, waaronder het huis van God. Daarmee kan je geestelijken rekruteren, wiens kennis je nodig hebt om bepaalde upgrades te kunnen onderzoeken. Dit kan wel wat tijd in beslag nemen, en daardoor komen we bij het enige volwaardige minpunt dat ik in de game heb kunnen terugvinden: er is geen doorspoelmogelijkheid om de game sneller te laten verlopen. Als je een heleboel resources en units nodig hebt kan het soms wel een half uurtje duren vooraleer je die hebt. Vaak kan je aan verschillende opdrachten tegelijk werken of aan de noden van bepaalde inwoners voldoen, maar het komt toch ook voor dat je met je duimen zit te draaien. Ik heb al ondervonden dat je het scherm kunt minimaliseren naar de taakbalk zonder dat het spel wordt gepauzeerd, en ondertussen kan je lekker iets anders doen.

Last but not least is er handel. In de game wordt dat vertaald naar een wisselwerking tussen handelskantoren en havens. In de havens kan je overbodige goederen verkopen, terwijl je via handelskantoren marktkramers op handelsmissie kunt sturen naar andere nederzettingen, om goederen te ruilen of aan te kopen. Vier grote delen die de gameplay stuwen: voor ieder wat wils dus. In het handige logistieke menu kan je kiezen welk aspect voorrang krijgt en eerst afgehandeld dient te worden: gebouwen, legers, handelaars of geestelijken.

Verwacht zeker geen realisme van de game, maar wel een leuke cartoonachtige en betoverende wereld. Toch mogen de graphics er zeker zijn en ook de laadtijden vallen heel goed mee, op voorwaarde dat je over een voldoende krachtige PC beschikt. Dingen die zich in de verte bevinden worden op een realistische manier een beetje wazig weergegeven, en ook schaduwen zien er bijzonder mooi uit. Er lopen altijd wel enkele inwoners van gebouw naar gebouw, hetgeen de stad tot leven doet komen. Iedereen heeft dan ook een nut in het spel, er zijn geen ‘gewone’ inwoners aanwezig. Je kunt inzoomen (tot bijna tegen de grond) om iedereen aan het werk te zien, of uitzoomen tot je in de map terecht bent gekomen, om een overzicht te krijgen van het hele rijk. Rechtsboven vind je steeds een handig minimapje terug met enkele sleutelpunten waar je naartoe kunt gaan door erop te klikken. De geluidseffecten zijn van hoge kwaliteit en zorgen voor een levendige sfeer, net als de overtuigende voice-acting en de liedjes die op de achtergrond spelen. Elke missie heeft een eigen sfeervol themalied, en mensen die Anno 1404 al gespeeld hebben - of bijvoorbeeld diens uitbreiding Venice - zullen niet alleen daardoor, maar ook door de structuur van The Settlers 7 vaak aan die game moeten denken. Niet zo verwonderlijk, beide games zijn namelijk van dezelfde ontwikkelaar.

Ook The Settlers 7 bevat – zoals alle recente PC-games van Ubisoft – Digital Rights Management of kortweg DRM. Deze beveiliging is er gekomen als reactie op softwarepiraterij, en houdt in dat je een account moet aanmaken op de site van Ubisoft. Vervolgens moet je de game eraan linken, en worden je savefiles automatisch overgeplaatst naar hun servers. Je moet dus steeds over een actieve internetverbinding beschikken, want anders kan je gewoon niet spelen. Gelukkig verloopt dat alles meestal vlot, maar mensen die over een onstabiele connectie met het World Wide Web beschikken of die gewoon geen internet hebben blijven dus best weg van deze titel. Er komt spontaan bij me op hoe die laatste categorie dan in godsnaam deze review kan lezen, maar dat doet er verder niet toe. Feit is wel dat je de game kunt spelen zonder dat het schijfje in je PC zit, en je kunt de game zoveel installeren en de-installeren als je wilt.

Naast de campagne, die je een hele resem handlangers van lord Wolvering laat bevechten en voor zowel uiteenlopende missies als locaties zorgt, is er nog een gebalanceerde multiplayermodus, waarin maximum vijf tegenstanders het tegen elkaar kunnen opnemen of teams kunnen vormen. Je kunt zowel een uitgebreid klassementenspel (Keizerrijk genaamd) als een ontspannend spelletje spelen. Indien je liever tegen de computer speelt in een vrij spel is dat mogelijk dankzij de Skirmishmodus. De A.I. is een pak verbeterd tegenover de vorige Settlers-games en zal zeker waardig tegenstand bieden. Zowel Skirmish als de multiplayer zijn geslaagd, bieden meer dan een aanvulling op de campagne en zullen de spelduur nog aanzienlijk verlengen. Waar je in het begin van de campagne simpelweg missies moest volbrengen om te slagen, zal je in deze modi Victory Points moeten scoren door in één of meerdere deelaspecten van de game de overwinnaar te zijn. Daardoor kan je je echt specifiek toeleggen op datgene wat je het meest aanspreekt en toch nog als winnaar uit de bus komen.