The Turing Test review - Puzzelcocktail
Puzzelcocktail.
In The Turing Test draait alles rond de grens tussen mens en machine. Vanaf wanneer kun je een machine als menselijk beschouwen? Volstaat een normaal gesprek, of moet er ook blijk zijn van echte gevoelens? Het is een complex en intrigerend thema dat tot nadenken prikkelt. The Turing Test gaat er echter te klungelig mee om en vergooit op die manier veel van zijn potentieel. Dat geldt niet enkel voor het verhaal, maar ook voor de game in zijn geheel.
Tijdens de volledige vijf uur die je in het gezelschap van hoofdpersonage Ava Turing en AI-kompaan TOM doorbrengt, is het namelijk onmogelijk om een gevoel van déjà vu af te schudden. The Turing Test doet dan ook nauwelijks de moeite om zijn inspiratiebronnen te verbergen: de opzet van Portal gecombineerd met een verhaallijn die zo uit een boek van sciencefictionschrijver Philip K. Dick kan komen.
Ontwikkelaar Bulkhead Interactive doet er echter te weinig aan om The Turing Test een identiteit van zichzelf te geven. Je lost puzzels op in kamers die qua opbouw nagenoeg identiek aan die van Portal zijn, terwijl je AI-kompaan TOM gesprekken met je voert. Net zoals in Portal dus. Hoewel de game filosofische onderwerpen probeert aan te brengen, zorgt het stugge script er echter voor dat je niet in deze personages gelooft. Nadat TOM aan Ava het psychologische experiment van The Chinese Room heeft uitgelegd, reageert ze ietwat lacherig, waardoor je de indruk krijgt dat ze de uitleg niet begrijpt. Het doet afbreuk aan je eigen ervaring.
De puzzels zelf vormen het hoogtepunt van The Turing Test. Het doel is steeds om aan de uitgang van een kamer te geraken, waarbij je energie moet verplaatsen om obstakels uit je weg te krijgen. Het is een simpele opzet, maar de puzzels worden al snel complexe mozaïeken. Stapsgewijs leer je namelijk in elke kamer nieuwe elementen. Lichtbruggen, fluctuerende energie en draaiende platformen worden langzaamaan bovenop de basisgameplay geïntroduceerd. De leercurve en moeilijkheidsgraad van de game zitten daarbij volledig juist. Bovendien vragen de puzzels je vaak om outside the box te denken, waardoor je mentale 'Eureka!'-momenten des te zoeter smaken.
Na een tijdje geraak je in een heerlijk ritme. Elke puzzel gaat nét dat stapje verder, waardoor je geprikkeld wordt om nog één allerlaatste kamer binnen te gaan. Maar The Turing Test schiet zichzelf echter in de voet door ernstige problemen met de presentatie. Zo zijn er tussen de hoofdstukken heel abrupte laadschermen die je onderdompeling in de sfeer volledig doden. Nóg erger zijn de irritante laadtijden tussen twee kamers. Die dwingen je om vijf seconden in het ijle te staren terwijl de volgende puzzel laadt. Onbegrijpelijk voor een game die op geen enkel vlak technisch veeleisend genoemd kan worden.
Ook grafisch schort er best wat. Zo is de frame rate wisselvallig, zeker in omgevingen die van de steriele puzzelkamers afwijken. Zo reduceert een vroege omgeving in de sneeuw de game bijna tot een diavoorstelling. En als je objecten van naderbij wilt bekijken, dan kun je duidelijk zien hoe textures enkele seconden moeten laden voor ze zichtbaar worden. Pijnlijke fouten voor een game die via de omgeving zo hard op sfeer en verhaal steunt.
Opnieuw zijn het de puzzels die je overtuigen om voorbij die fouten te kijken. Rond het midden van de game introduceert de plot namelijk een compleet nieuwe methode om puzzels op te lossen die je hele redeneringswijze door elkaar schudt. Het getuigt van de creativiteit en inspiratie waarmee Bulkhead Interactive deze puzzels heeft ontworpen.
Ten slotte is de prachtige muziek een vermelding waard. Tijdens de puzzels blijft ze op de achtergrond, zoals het hoort. Maar gedurende belangrijke verhaalmomenten zwelt de piano aan en begeleiden prachtige melodieën je naar het volgende belangrijke verhaalmoment. De soundtrack is zo mooi dat je het thuis als achtergrondmuziek tijdens een romantisch etentje kunt opzetten.
Het moge duidelijk zijn dat The Turing Test op veel punten slecht scoort. Technisch gezien stelt de game teleur, met zwakke graphics en laadtijden die je uit het ritme van het puzzelen halen. Het verhaal heeft dan weer een goeie opzet, maar weet nooit volledig tot je door te dringen wegens het klungelige script en de clichés waarmee je geconfronteerd wordt. Maar de puzzels getuigen van zoveel creativiteit en zijn zo'n genot om op te lossen, dat The Turing Test uiteindelijk toch de moeite waard is voor wie zijn hersenen wil doen kraken en zich wil laten verleiden tot een pittige cocktail die constant nieuwe en verfrissende elementen introduceert.
The Turing Test is vanaf 30 augustus verkrijgbaar voor de pc en Xbox One.