Skip to main content

The Witcher 2: Assassins of Kings

Dood aan de laadtijden.

In 2007 kwam het Poolse CD Projekt verrassend uit de hoek met The Witcher. De RPG liet ons kennismaken met Geralt of Rivia, een zogenaamde Witcher. Deze monsterjagers beschikken over buitengewone gaven en krachten, waarbij alles nog eens wordt overgoten met de nodige Poolse fantasy-elementen die bol staan van de hedendaagse problematieken zoals ecologie en normvervaging. De Poolse schrijver Andrzej Sapkowski op wiens boeken de game gebaseerd is, beschikt duidelijk over het nodige talent.

Het eerste deel werd zeer goed onthaald, maar er waren wel enige minpunten. De game kwam traag op gang, de dialogen haperden al eens en er waren gewoon veel te veel laadschermen. Allemaal elementen die de perfectie duidelijk in de weg stonden. Met de nodige scepsis trok ik dus naar de persvoorstelling op de Gamescom in Keulen. Niets kon mij echter voorbereiden op wat ik te zien kreeg.

Het team onder leiding van senior producer Tomasz Gop had blijkbaar maar één missie. Met de nodige zelfspot maakten ze gehakt van het oorspronkelijke spel om daarna vastberaden (en zonder enige vorm van schroom) de verbeteringen aan te halen. Er zijn drie mogelijke beginfases, waarna er nog een stuk of veertig quests volgen en waarbij de talrijke sidequests niet eens zijn meegerekend. Dit alles resulteert in vijftien verschillende eindes. De afloop en alles daartussen wordt uiteraard bepaald door jou keuzes doorheen de game, maar daarover later in deze preview meer.

Het lijkt er wel op dat The Witcher 2 vooral gemaakt is voor high-end PC's, want grafisch ziet het eruit als een pareltje. Daarnaast wordt het audiovisuele afgewerkt met 130.000 regels dialoog en maar liefst 150 minuten aan tussenfilmpjes. Zo overtuigd van de grafische pracht werden ze als het ware een beetje arrogant. “Kies maar een RPG uit, zet onze screenshots ernaast en geef zelf je oordeel maar”, wist Gop te vertellen bij een scherm vol met beelden van The Witcher 2.

Andere elementen krijgen vooral te maken met een (lichte) redesign. Zo zijn de vuistgevechten iets dynamischer, ziet de inventaris er logischer en gestructureerder uit en alle wapens en uitrusting naar eigen smaak aanpasbaar. Een belangrijk detail hierbij is dat alle items na het customizen ook daadwerkelijk van uiterlijk veranderen. In een later stadium wordt crafting dan weer mogelijk.

Zoals eerder aangehaald bestaat The Witcher 2 voor een gedeelte uit het maken van keuzes. Met behulp van twee monitors kreeg de aanwezige pers dit zeer duidelijk te zien. De scène die wij te zien kregen begint in een kerker waar jij uit moet ontsnappen. Het is mogelijk om dit met bruut geweld te doen door de bewakers uit te dagen of op een meer slinkse wijze je missie uit te voeren door het gebruik van een gestolen sleutel. Indrukwekkender is echter wat er daarna volgt.

De ene handelswijze zorgt ervoor dat je een edelman ontmoet die de nodige folteringen heeft ondergaan en bijna niet meer op zijn benen kan staan. Hij is zwak en jij moet dus de weg voor hem vrijmaken. De gamer wordt zo verplicht om geweld te gebruiken.

Hanteer je de andere methode, dan krijg je deze edelman echter niet te zien, maar zijn moeder die op het punt staat gefolterd te worden (met bloot bovenlijf tot groot jolijt van de Duitse journalist naast mij). Waarom kom je haar tegen? Wel, blijkbaar heb je haar zoon eerder al een kopje kleiner gemaakt. Hierna is het ook mogelijk om met behulp van een hooggeplaatste oom te ontsnappen zonder enig bloed vergieten. Ohw, en voor ik het vergeet, wanneer je het kasteel verlaat volgt er geen laadscherm. Er zitten naar verluidt maar vier laadschermen in de hele game!

Het meest recente beeldmateriaal van The Witcher 2

Er was ook een deel van één van de drie epische gevechten in de game te zien. Wat zagen we? Geesten, lava, vuur, brandende pijlen en een immense eindbaas. Meer wil ik er echter niet over kwijt, want dat zou alleen maar een deel van het plezier vergallen.

Verwacht een RPG die je zal verrassen en telkens weer anders zal spelen. Waar The Witcher al een meer dan degelijke titel was, lijkt dit mogelijk het rollenspel van 2011 te worden. Ik heb er echt vertrouwen in dat er achter al die arrogantie een geweldig team zit.

Lees ook dit