Titan Souls review
Opluchting en frustratie.
De Titaan ramt met zijn vuist op de plek waar je zojuist heen rolt en maakt een eind aan je leven. Je rent voor de zoveelste keer over groene grasvelden, door moerassen en langs besneeuwde tempels. De nu bekende tocht naar de Titaan wordt een moment van reflectie. Je denkt terug aan de fatale fout die een snel einde maakte aan het vorige gevecht. Nieuwe plannen worden gesmeed die in één felle beweging teniet worden gedaan. Maar je zet door. Je tunnelvisie verandert de omgevingen langzaam in een waas en de muziek verdwijnt naar de achtergrond. En dan is het eventjes stil. De Titaan stopt met bewegen en je controller begint te vibreren. Je haalt opgelucht adem en begint de tocht naar de volgende uitdaging in Titan Souls.
Dat de Ludum Dare gamecompetitie voor een aantal uitstekende indie games medeverantwoordelijk is, is geen geheim. De wedstrijd waarin ontwikkelaars worden uitgedaagd hun creativiteit op een vastgesteld thema los te laten, leidde al tot games zoals Broforce en Gods Will Be Watching. Titan Souls van ontwikkelaar Acid Nerve is het resultaat van het thema 'You Only Get One'. Een filosofie die zich uit in de kern van de gameplay.
Zo beschikt het naamloze hoofdpersonage over één pijl, heeft hij maar één leven en zijn de Titanen waar je tegen vecht met één goed geplaatst schot te verslaan. Het is een simpel concept dat toch voor veel uitdaging zorgt. Het plaatsen van dat ene perfecte schot is namelijk niet zo eenvoudig als het lijkt. Hoewel het vaak meteen duidelijk is waar de zwakke plek van de Titaan zich bevindt, wordt het je niet makkelijk gemaakt om je pijl daadwerkelijk zijn doel te laten bereiken.
Je rolt, je sterft, je schiet, je sterft, je leert, je sterft. Het is een langdurig proces van vallen en opstaan. Soms laat je binnen enkele seconden het leven. Soms dans je minuten om de aanvallen van de Titaan. Maar telkens kom je een stapje dichterbij je doel. Je observeert het gedrag van de vijand en anticipeert op aanvallen. Het is een voortdurende strijd waarbij je reactievermogen je grootste vijand is. Er is namelijk geen ruimte voor twijfel. Wacht een seconde te lang en je wordt direct afgestraft. In principe moet dit tot epische gevechten leiden, maar dit blijkt in de praktijk soms anders uit te pakken.
Het geeft veel voldoening wanneer je het patroon van een Titaan ontdekt en dat naar je hand zet. Je ontwijkt al zijn aanvallen en wacht tot hij in de juiste positie is om je pijl af te schieten. Althans, dat is het plan. Een willekeurig geloste pijl maakt een abrupt einde aan je tactische benadering en het leven van de Titaan. Het is een speling van het lot die het gevecht met een anticlimax beëindigt. Het is de keerzijde van de kern van Titan Souls. De strijd kan gestreden zijn alvorens hij echt begonnen is.
De Titanen die een puzzelelement introduceren zijn bijgevolg het interessantst. Hun zwakke plek is beschermd en moet eerst worden blootgelegd door de omgeving te gebruiken. Hoewel het geen breinbrekende opgaves zijn, zorgt het voor de nodige variatie in de vaak repetitieve gevechten. Toch zijn deze momenten schaars. De twintig verschillende Titanen zijn vrijwel allemaal op dezelfde manier te benaderen en te verslaan. De herhalingsfactor is dan ook meteen het zwaktepunt van de game. Buiten de twintig verschillende gevechten heeft de game namelijk weinig te bieden.
Visueel maakt Titan Souls indruk dankzij de charmante pixelstijl, maar de omgevingen zijn ongeïnspireerd. Ze lijken namelijk regelrecht uit het Legend of Zelda-handboek te komen. Zo is er een sneeuwlevel, een vuurlevel, een boslevel etc. De sfeervolle muzikale begeleiding maakt een hoop goed, maar komt nooit echt uit de verf omdat je voornamelijk in een sneltreinvaart door deze kleine omgevingen heen rent.
Er is geen ruimte voor ontdekking waardoor de game zo het gevoel van avontuur mist dat inspiratiebron Shadow of the Colossus wel teweeg brengt. Het laat tevens de kans liggen om het mysterie rondom de beweegredenen van de protagonist en de oorsprong van de reusachtige vijanden aantrekkelijk te maken. Het blijft allemaal erg ambigu en mist de nodige intrige om de aandacht te wekken.
Titan Souls weet uiteindelijk maar moeilijk te overtuigen. Hoewel ontwikkelaar Acid Nerve er in is geslaagd om een uitdagende ervaring te bieden, zijn de baasgevechten te repetitief om werkelijk indruk te maken. Enkel een flinke dosis doorzettingsvermogen verleidt je om het einde van de game te bereiken.
Titan Souls is nu verkrijgbaar voor de pc, Mac, Playstation 4 en PlayStation Vita.